Quantum redactiones paginae "Sacrificium in religione Graeca" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
+
mNo edit summary
Linea 3: Linea 3:
[[Fasciculus:Sacrifice scene Louvre G402.jpg|thumb|Carnium assatio; libatio. [[Oenochoë]] [[Attica]] a [[pictor Craepale|pictore Craepale]] c. 430 a.C.n. ornata ([[Museum Lupariense]] G 402)]]
[[Fasciculus:Sacrifice scene Louvre G402.jpg|thumb|Carnium assatio; libatio. [[Oenochoë]] [[Attica]] a [[pictor Craepale|pictore Craepale]] c. 430 a.C.n. ornata ([[Museum Lupariense]] G 402)]]
[[Fasciculus:Psykter symposion Staatliche Antikensammlungen SL461.jpg|thumb|upright=1.25|Cena (laciniis carnium in tabula iacentium). [[Psycter]] Atticus e [[Grex Leagri|grege Leagri]] c. 510 a.C.n. ([[Staatliche Antikensammlungen (Monacum)|Collectus Antiquitatum Civicus]] [[Monacum|Monacensis]] SL 461)]]
[[Fasciculus:Psykter symposion Staatliche Antikensammlungen SL461.jpg|thumb|upright=1.25|Cena (laciniis carnium in tabula iacentium). [[Psycter]] Atticus e [[Grex Leagri|grege Leagri]] c. 510 a.C.n. ([[Staatliche Antikensammlungen (Monacum)|Collectus Antiquitatum Civicus]] [[Monacum|Monacensis]] SL 461)]]
'''Sacrificium in religione Graeca''', id est, oblatio [[dei Graeci|deis]] seu [[heroes Graeci|heroibus]], fuit ritus huius [[religio Graeca|religionis]] praecipuus, cuius forma usitatior fuit [[sacrificium]] "sanguineum", scilicet interfectio [[animal]]ium. Acta sunt insuper oblationes aliarum rerum, videlicet [[libum|liborum]], [[vinum|vini]], [[lac]]tis, [[mel]]lis, [[oleum|olei]], sive [[thus|thuris]]. Sacrificia interdum inter [[sollemnia Graeca antiqua|sollemnia]] [[urbs Graeca antiqua|urbium Graecarum]], interdum in observantiis familiarum aut singulorum perfecta sunt, tam parva (gallina seu porcello oblato) quam magna (e.g. boum [[hecatombaeum|hecatombaeo]]). Variis casibus sacrificium oblatum est, itinere suscepturo, proelio pugnaturo, protectione dei cuiusdam data sive inimicitia arcenda, novo vitae statu incepturo, saepe etiam ad rem nefastam purificandam vel expiandam. Victimae selectionem compulserunt et dei respectivi natura et oblatoris opulentia, sed animalia sine ulla macula vel deformitate offerre oportuit. Saepius sacrificati sunt gallinae porcellique inter vilissimos, oves, caprae, porci vel apri, boves et tauri omnium sumptuosissimi; multo rarius aves variae, bestiae ferae, canes, equi. [[Mythus|Mythi]] nonnulli de [[sacrificium humanum|sacrificiis humanis]] reperiuntur; an talia aevo classico perfecta sint controversum est.
'''Sacrificium in religione Graeca''', id est, oblatio [[dei Graeci|deis]] seu [[heroes Graeci|heroibus]], fuit ritus huius [[religio Graeca|religionis]] praecipuus, cuius forma usitatior fuit [[sacrificium]] "sanguineum", scilicet interfectio [[animal]]ium. Acta sunt insuper oblationes aliarum rerum, videlicet [[libum|liborum]], [[vinum|vini]], [[lac]]tis, [[mel]]lis, [[oleum|olei]], sive [[thus|thuris]]. Sacrificia interdum inter [[sollemnia Graeca antiqua|sollemnia]] [[urbs Graeca antiqua|urbium Graecarum]], interdum in observantiis familiarum aut singulorum perfecta sunt, tam parva (gallina seu porcello oblato) quam magna (e.g. boum [[hecatombaeum|hecatombaeo]]). Multis variisque casibus sacrificia peracta sunt, itinere suscepturo, proelio pugnaturo, novo vitae statu incepturo, protectione dei cuiusdam data sive inimicitia arcenda, saepe etiam ad rem nefastam purificandam vel expiandam. Victimae selectionem compulserunt et dei respectivi natura et oblatoris opulentia, sed animalia sine ulla macula vel deformitate offerre oportuit. Saepius sacrificati sunt gallinae porcellique inter vilissimos, oves, caprae, porci vel apri, boves et [[sacrificium taurorum|tauri]] omnium sumptuosissimi; multo rarius aves variae, pisces, bestiae ferae, [[sacrificium canum|canes]], [[sacrificium equorum|equi]]. [[Mythus|Mythi]] nonnulli de [[sacrificium humanum|sacrificiis humanis]] reperiuntur: talia aevo classico rarissime peracta sunt.


== Bibliographia ==
== Bibliographia ==

Emendatio ex 20:34, 4 Decembris 2013

Ovis ad altaria Charitum rite conducta. Tabula picta Corinthiaca saec. VI a.C.n. (Museum Archaeologicum Nationale Athenarum 16464)
Apri mactatio. Cylix Attica a pictore Epidromi c. 505 a.C.n. ornata (Museum Lupariense G 112)
Carnium assatio; libatio. Oenochoë Attica a pictore Craepale c. 430 a.C.n. ornata (Museum Lupariense G 402)
Cena (laciniis carnium in tabula iacentium). Psycter Atticus e grege Leagri c. 510 a.C.n. (Collectus Antiquitatum Civicus Monacensis SL 461)

Sacrificium in religione Graeca, id est, oblatio deis seu heroibus, fuit ritus huius religionis praecipuus, cuius forma usitatior fuit sacrificium "sanguineum", scilicet interfectio animalium. Acta sunt insuper oblationes aliarum rerum, videlicet liborum, vini, lactis, mellis, olei, sive thuris. Sacrificia interdum inter sollemnia urbium Graecarum, interdum in observantiis familiarum aut singulorum perfecta sunt, tam parva (gallina seu porcello oblato) quam magna (e.g. boum hecatombaeo). Multis variisque casibus sacrificia peracta sunt, itinere suscepturo, proelio pugnaturo, novo vitae statu incepturo, protectione dei cuiusdam data sive inimicitia arcenda, saepe etiam ad rem nefastam purificandam vel expiandam. Victimae selectionem compulserunt et dei respectivi natura et oblatoris opulentia, sed animalia sine ulla macula vel deformitate offerre oportuit. Saepius sacrificati sunt gallinae porcellique inter vilissimos, oves, caprae, porci vel apri, boves et tauri omnium sumptuosissimi; multo rarius aves variae, pisces, bestiae ferae, canes, equi. Mythi nonnulli de sacrificiis humanis reperiuntur: talia aevo classico rarissime peracta sunt.

Bibliographia

  • Allaire Brumfield, "Cakes in the Liknon: Votives from the Sanctuary of Demeter and Kore on Acrocorinth" in Hesperia vol. 66 (1997) pp. 147-172 JSTOR
  • Gunnel Ekroth, "Blood on the Altars? On the treatment of blood at Greek sacrifices and the iconographical evidence" in Antike Kunst vol. 48 (2005) pp. 9-29 JSTOR
  • David Gill, "Trapezomata: A Neglected Aspect of Greek Sacrifice" in Harvard Theological Review vol. 67 (1974) pp. 117-137 JSTOR
  • F. S. Naiden, "The Fallacy of the Willing Victim" in Journal of Hellenic Studies vol. 127 (2007) pp. 61-73 JSTOR
  • Robin Osborne, "Women and Sacrifice in Classical Greece" in Classical Quarterly n.s. vol. 43 (1993) pp. 392-405 JSTOR
  • Sarah Peirce, "Death, Revelry, and "Thysia"" in Classical Antiquity vol. 12 (1993) pp. 219-266 JSTOR
  • Scott Scullion, "Olympian and Chthonian" in Classical Antiquity vol. 13 (1994) pp. 75-119
Aliae encyclopaediae
  • E. J. Stafford, "Sacrifice" in Graham Shipley et al., edd., The Cambridge Dictionary of Classical Civilization (Cantabrigiae: Cambridge University Press, 2006. ISBN 9780521483131) pp. 775-776

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!