Quantum redactiones paginae "Hyginus Gromaticus" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
m r2.7.1) (automaton addit: de:Hyginus Gromaticus
mNo edit summary
Linea 1: Linea 1:
{{L1}}
{{L1}}
''' Hyginus gromaticus''' (natus in saeculo primo AD - obiit in initio saeculi secundi) fuit [[scriptor]] quidam ceterum nobis plane ignotum.
''' Hyginus gromaticus''' (natus in saeculo primo AD obiit in initio saeculi secundi) fuit [[scriptor]] quidam ceterum nobis plane ignotum.
==Origo cognominis==
==Origo cognominis==
Hyginus 'gromaticus' nuncupatus est a [[groma]] instrumento quodam [[agrimensor|agrimensorum]] Romanorum). Nihil certum de illo auctore habemus. Forsitan in tempore et principatu [[Traianus|Traiani]] Caesaris floruit (AD 98– 117 ). Nomen eius tamen falsa traditione textuum nobis datur, quoniam in uno codice Guelferbitano (Arceriano) solum vocabulum ''gromaticus'' Hygino attributum est. Legitur enim in apparatu Thulini editionis (p. 131) Liber KYGYNI GROMATICI, in omnibus quidem ceteris hoc vocabulum semper cum ''libro'' coniunctum est: LIBER HYGINI GROMATICVS. Perspicuum est ita ut in futuro hunc scriptorem illo cognomine coniungere minime debeamus.
Hyginus 'gromaticus' nuncupatus est a [[groma]] instrumento quodam [[agrimensor|agrimensorum]] Romanorum). Nihil certum de illo auctore habemus. Forsitan in tempore et principatu [[Traianus|Traiani]] Caesaris floruit (AD 98–117). Nomen eius tamen falsa traditione textuum nobis datur, quoniam in uno codice Guelferbitano (Arceriano) solum vocabulum ''gromaticus'' Hygino attributum est. Legitur enim in apparatu Thulini editionis (p. 131) Liber KYGYNI GROMATICI, in omnibus quidem ceteris hoc vocabulum semper cum ''libro'' coniunctum est: LIBER HYGINI GROMATICVS. Perspicuum est ita ut in futuro hunc scriptorem illo cognomine coniungere minime debeamus.


Opera eius in fragmentis solum extant, quae quidem quoque cum alio quodam Hygino permixta atque confusa sint. Tituli operum duorum ei attributi sunt: primum ''De limitium constitutione'', quod opus in editonibus [[Karl Lachmann|Lachmanni]] et [[Carl Olof Thulin|Thulini]] invenitur, aliud ''Liber gromaticus de divisionibus agrorum'' in una sola subscriptio codicis Arceriani parte secunda servatur. Tertium opus ''De munitionibus'' (aut ''metatione''? s.v.l.) ''castrorum'' quod prius hoc Hygino tributum est, nunc quidem [[De munitione castrorum|Pseudo-Hygino]] cuidam a doctis datum.
Opera eius in fragmentis solum extant, quae quidem quoque cum alio quodam Hygino permixta atque confusa sint. Tituli operum duorum ei attributi sunt: primum ''De limitium constitutione'', quod opus in editonibus [[Karl Lachmann|Lachmanni]] et [[Carl Olof Thulin|Thulini]] invenitur, aliud ''Liber gromaticus de divisionibus agrorum'' in una sola subscriptio codicis Arceriani parte secunda servatur. Tertium opus ''De munitionibus'' (aut ''metatione''? s.v.l.) ''castrorum'' quod prius hoc Hygino tributum est, nunc quidem [[De munitione castrorum|Pseudo-Hygino]] cuidam a doctis datum.

Emendatio ex 21:24, 22 Februarii 2013

Hyginus gromaticus (natus in saeculo primo AD – obiit in initio saeculi secundi) fuit scriptor quidam ceterum nobis plane ignotum.

Origo cognominis

Hyginus 'gromaticus' nuncupatus est a groma instrumento quodam agrimensorum Romanorum). Nihil certum de illo auctore habemus. Forsitan in tempore et principatu Traiani Caesaris floruit (AD 98–117). Nomen eius tamen falsa traditione textuum nobis datur, quoniam in uno codice Guelferbitano (Arceriano) solum vocabulum gromaticus Hygino attributum est. Legitur enim in apparatu Thulini editionis (p. 131) Liber KYGYNI GROMATICI, in omnibus quidem ceteris hoc vocabulum semper cum libro coniunctum est: LIBER HYGINI GROMATICVS. Perspicuum est ita ut in futuro hunc scriptorem illo cognomine coniungere minime debeamus.

Opera eius in fragmentis solum extant, quae quidem quoque cum alio quodam Hygino permixta atque confusa sint. Tituli operum duorum ei attributi sunt: primum De limitium constitutione, quod opus in editonibus Lachmanni et Thulini invenitur, aliud Liber gromaticus de divisionibus agrorum in una sola subscriptio codicis Arceriani parte secunda servatur. Tertium opus De munitionibus (aut metatione? s.v.l.) castrorum quod prius hoc Hygino tributum est, nunc quidem Pseudo-Hygino cuidam a doctis datum.

Opera

  • Blume, F., Lachmann, K., Rudorff, K. (edd.), Gromatici veteres. Die Schriften der römischen Feldmesser, II tom., Berolinae MDCCCXXXXVIII-MDCCCLII, pp. 166-208.
  • Thulin, C. O. (ed.), Corpus agrimensorum Romanorum. Opuscula agrimensorum veterum I, Lipsiae MCMXIII, pp. 131-171.

Nexus externi