Quantum redactiones paginae "Hector Berlioz" differant
m automaton addit: ku:Hector Berlioz, ckb:ھێکتۆر بێرلیۆز |
m r2.7.3) (automaton addit: pms:Hector Berlioz |
||
| Linea 89: | Linea 89: | ||
[[pcd:Hector Berlioz]] |
[[pcd:Hector Berlioz]] |
||
[[pl:Hector Berlioz]] |
[[pl:Hector Berlioz]] |
||
[[pms:Hector Berlioz]] |
|||
[[pnb:ہیکٹر برلیوز]] |
[[pnb:ہیکٹر برلیوز]] |
||
[[pt:Hector Berlioz]] |
[[pt:Hector Berlioz]] |
||
Emendatio ex 07:19, 19 Februarii 2013
Ludovicus Hector Berlioz[1] (natus in La Côte-Saint-André Isarae 11 Decembris 1803; mortuus Lutetiae die 8 Martii 1869) fuit compositor Romanticus Francicus, pro suis compositionibus Symphonia phantastica (Francice Symphonie fantastique) et Grande messe des morts (Requiem) optime notus. Troiani est sua opera maximi momenti. Berlioz in Commentario de Orchestratione hodiernam orchestram formare adiuvit. Pro nonnullis operibus suis, ingentes exsecutorum numeros postulavit; ut conductor nonnullos concentus cum plus quam mille musicis perfunctus est.[2] Composuit circa quinquaginta carmina. Sua auctoritas in addito Romanticismi aucto magni momenti erat, praecipue in compositoribus sicut Ricardus Wagner, Nicolaus Rimsky-Korsakov, Franciscus Liszt, Ricardus Strauss, et Gustavus Mahler.[3] Magna etiam erat sua auctoritas in conductores.
Ab anno 1826 musicae studuit apud Conservatorium Parisiense.
Bibliographia
- Sabbadini, Francesco. 1989. Invito all'ascolto di Berlioz. Mediolani: Mursoa. ISBN 88-425-0287-1.
Notae
- ↑ Francice Louis-Hector Berlioz baptizatus. Vide MacDonald, "Berlioz, (Louis-)Hector," New Grove, 2:581.
- ↑ "Classic FM". Classic FM.
- ↑ Blas Matamoros – "Hector Berlioz: Un genio Francés", commentarius a Grupo Santillana et La Nación editus (Buenos Aires, 2004).
Nexus externus
- Pagina Hectori Berlioz dicata, apud situm hberlioz.com (Francogallice, Anglice)
 |
Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes! |