Quantum redactiones paginae "Accentus" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
EmausBot (disputatio | conlationes)
m r2.7.2+) (automaton mutat: zh:轻重音
EmausBot (disputatio | conlationes)
m r2.7.2+) (automaton addit: rue:Притиск
Linea 49: Linea 49:
[[pt:Acento tônico]]
[[pt:Acento tônico]]
[[ru:Ударение]]
[[ru:Ударение]]
[[rue:Притиск]]
[[scn:Accentu]]
[[scn:Accentu]]
[[sk:Prízvuk]]
[[sk:Prízvuk]]

Emendatio ex 22:10, 24 Decembris 2012

Accentus (-us, m.)[1], quod nomen dictum est ab praefixu ad et nomine cantus [2], est modus pronuntiandorum verborum vel premendarum quarundam syllabarum.

Tres accentus qui inveniuntur in linguis Latina atque Graeca sunt acutus ("quod acuat et erigat syllabam", secundum Isidorum, vide infra), gravis ("quod deprimat et deponat"), circumflexus ("qui de acuto et gravi constat").

In verbis Latinis quae de pluribus syllabis constant, accentus cadit in syllaba paenultima, cum paenultima longa est; secus cadit in syllaba antepaenultima.

Nexus externus

  • Isidorus Hispalensis, Etymologiarum libri XX, liber primus, caput 18

Notae

  1. Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, editio secunda, 2009.
  2. Cum praefixus figitur in principio verbis, vocalis "a" clauditur uno aut duobus tonibus.