Quantum redactiones paginae "Scientia heraldica" differant
Content deleted Content added
m r2.7.1) (automaton addit: ar, az, be, be-x-old, bg, br, bs, ca, cs, cv, da, el, en, eo, es, et, eu, fa, fi, fr, gl, he, hr, hu, ia, id, it, ja, ka, ko, ky, lb, lt, lv, mk, nds, nl, no, oc, pl, pt, ro, ru, scn, sh, simple, sk, sl, sq, sr, sv, th, tr, uk... |
No edit summary |
||
| Linea 6: | Linea 6: | ||
Scientia heraldica saeculo XII nata est in ordine equestri et postea se propagavit ad omnes classes societatis, nobiles, agricolas, cives urbium, cleros et etiam in usu fuit ut insignia societatum et collegiorum. |
Scientia heraldica saeculo XII nata est in ordine equestri et postea se propagavit ad omnes classes societatis, nobiles, agricolas, cives urbium, cleros et etiam in usu fuit ut insignia societatum et collegiorum. |
||
== Bibliographia == |
|||
=== Libri de arte heraldica latine conscripti === |
|||
* Philippus Jacobus Spener, ''Insignium theoria seu operis heraldici pars generalis'', Francofurti ad Moenum, (editio altera) 1717. [http://www.uni-mannheim.de/mateo/camenaref/spener.html Editio electronice proposita.] |
|||
== Notae == |
== Notae == |
||
Emendatio ex 10:55, 8 Decembris 2012
Scientia heraldica[1] sive Ars heraldica, est doctrina quae pertinet ad insignia heraldica[2] cognoscenda, describenda et delineanda et etiam ad omnes regulas huius artis cognoscendas.
Haec scientia fundamenta sua in temporibus mediaevalibus habet.
Scientia heraldica saeculo XII nata est in ordine equestri et postea se propagavit ad omnes classes societatis, nobiles, agricolas, cives urbium, cleros et etiam in usu fuit ut insignia societatum et collegiorum.
Bibliographia
Libri de arte heraldica latine conscripti
- Philippus Jacobus Spener, Insignium theoria seu operis heraldici pars generalis, Francofurti ad Moenum, (editio altera) 1717. Editio electronice proposita.
Notae
- ↑ Dictionnaire universel françois et latin, Lutetiae Parisiorum, 1743, p. 224 : "Ars ou Scientia heraldica. Le Blason. Blasonnement".
- ↑ De verbo "insigne heraldicum", legito inter alia multa exempla : Ludovicus Petrus Giovanni, Germania princeps, Ulmae, 1752, p. 466 (in nota) : "Sigilla propterea maiestatis verbo honestata fuisse, perhibet, quod inscriptum habuerint non heraldicum insigne, sed ipsam principis imaginem".