Quantum redactiones paginae "Basilius Radoslavov" differant
m r2.7.3) (automaton addit: uk:Васил Радославов |
|||
Linea 16: | Linea 16: | ||
[[Categoria:Alumni Universitatis Heidelbergensis]] |
[[Categoria:Alumni Universitatis Heidelbergensis]] |
||
[[Categoria:Causidici]] |
[[Categoria:Causidici]] |
||
[[Categoria:Primi ministri Bulgariae]] |
[[Categoria:Primi ministri Bulgariae]] |
||
[[bg:Васил Радославов]] |
[[bg:Васил Радославов]] |
||
Linea 30: | Linea 30: | ||
[[ru:Радославов, Васил Христов]] |
[[ru:Радославов, Васил Христов]] |
||
[[sv:Vasil Radoslavov]] |
[[sv:Vasil Radoslavov]] |
||
[[uk:Васил Радославов]] |
|||
[[zh:瓦西里·拉多斯拉沃夫]] |
[[zh:瓦西里·拉多斯拉沃夫]] |
Emendatio ex 04:12, 5 Octobris 2012
Basilius Radoslavov (Bulgarice: Васил Радославов, natus 11 Martii 1854 Meltae, mortuus 21 Octobris 1929 Berolini) rerum politicarum peritus Bulgaricus erat.
Institutio et Munus
Radoslavov, postquam scholam finivit, Heidelbergae iurisprudentiae studebat. Ibi amorem Germaniae accepit, quem ad mortem tenuit. Anno 1882 probationem accepit et causidicus operam dedit.
Cursus honorum
Anno 1879 cum aliis factionem liberalem Bulgariae condidit et saepe legatus ad parlamentum Bulgaricum electus est. Annis 1884 - 1886 administer iustitiae in consilio ministrorum Petri Karavelov erat, dum Alexander I princeps expulsus est. Ferdinando I principe Radoslavov a die 28 Augusti 1886 ad usque 10 Iulii 1887 primo praeses ministrorum Bulgariae erat. A die 17 Iulii 1913 praeses ministrorum Bulgariae iterum et a mense Decembris etiam administer rerum exterarum fuit. Ut princeps et postea rex Ferdinandus fautor fuit foederis cum Imperio Germanico et eo suadente Bulgaria anno 1915 Bellum Orbis Terrarum I socius Germaniae et Imperii Austro-Hungarici accessit. Quamquam die 7 Maii Pax Bucarestensis cum Romania signata et terra Bulgariae ea paulo aucta est, populus belli taedio postulavit, ut Radoslavov se recederet. Die 21 Iunii 1918 dimissus est. Bello tandem perdito et Ferdinando deposito Radoslavov in exilium in Germaniam fugit, ubi ad usque mortem vixit. In patria anno 1922 ad mortem damnatus erat.