Quantum redactiones paginae "Baetulus" differant
No edit summary |
No edit summary |
||
| Linea 1: | Linea 1: | ||
[[Fasciculus:Taurobolium. |
[[Fasciculus:Taurobolium.png|right|thumb|]] |
||
.jpg|right|thumb|]] |
|||
In religionibus antiquis '''baetulus'''<ref>[[Plinius Maior]] XXXVII,125.</ref> (graece βαιτύλος) est lapis sacer in quo praesentiam divinam inesse putabant. Plerumque hi lapides e caelo in terram praecipitati erant - quas [[Meteorites|meteorites]] hodie vocamus - vel saltem fulmine icti : itaque ab hominibus colebantur. |
In religionibus antiquis '''baetulus'''<ref>[[Plinius Maior]] XXXVII,125.</ref> (graece βαιτύλος) est lapis sacer in quo praesentiam divinam inesse putabant. Plerumque hi lapides e caelo in terram praecipitati erant - quas [[Meteorites|meteorites]] hodie vocamus - vel saltem fulmine icti : itaque ab hominibus colebantur. |
||
Emendatio ex 12:27, 19 Septembris 2012
In religionibus antiquis baetulus[1] (graece βαιτύλος) est lapis sacer in quo praesentiam divinam inesse putabant. Plerumque hi lapides e caelo in terram praecipitati erant - quas meteorites hodie vocamus - vel saltem fulmine icti : itaque ab hominibus colebantur.
Exempli gratia baetulus fuit lapis niger deae Cybeles a Romanis ex Asia Minore in Palatium transvectus. Item lapis dei El Gabal - quem Latini tamquam Solem Invictum interpretati sunt - ab imperatore Heliogabalo ex Emesa secum Romam advectus et post mortem eius in Syriam reportatus.
In veteribus linguis Semiticis idem verbum sub forma bethel invenimus, per popularem etymologiam tamquam bît îli, id est domus dei, interpretata. Ita in Biblia Iacobus, postquam Deus in somnio ei apparuit, bethel eo ipso loco erigit lapidem in quo dormivit[2]. Nonnulli linguarum antiquarum periti putant hoc verbum a veteribus incolis litorum Mediterranei maris seorsum et in linguam Graecam et in linguas Semiticas traduxisse[3]. Alii bît ili veram etymologiam esse arbitrantur.
Notae
- ↑ Plinius Maior XXXVII,125.
- ↑ Genesis 28:10-19.
- ↑ Pierre Chantraine, Dictionnaire étymologique de la langue grecque, Parisiis, 1968.