Quantum redactiones paginae "Alexander Menšikov" differant
m r2.7.2+) (automaton mutat: es:Aleksandr Danílovich Ménshikov |
|||
| Linea 25: | Linea 25: | ||
[[en:Aleksandr Danilovich Menshikov]] |
[[en:Aleksandr Danilovich Menshikov]] |
||
[[eo:Aleksandr Menŝikov]] |
[[eo:Aleksandr Menŝikov]] |
||
[[es:Aleksandr Ménshikov]] |
[[es:Aleksandr Danílovich Ménshikov]] |
||
[[et:Aleksandr Menšikov]] |
[[et:Aleksandr Menšikov]] |
||
[[fi:Aleksandr Danilovitš Menšikov]] |
[[fi:Aleksandr Danilovitš Menšikov]] |
||
Emendatio ex 10:43, 31 Augusti 2012
Alexander Danielis filius Menšikov (Russice Александр Данилович Меншиков, tr. Aleksandr Danilovič Menšikov; natus 16 Novembris 1673 Moscuae, obiit 23 Novembris 1729 Beresovae) erat rerum politicarum et militarium peritus Russicus, dilectus Petri I Magni.
Biographia
Alexander Menšikov initio ut venditor liborum favebat operi, sed ab anno 1686 famulus praefecti militaris nomine Franciscus Iacobus Lefort fuit. Cum Lefort vicinus ad tzarem Petrum I erat, Menšikov quattuordecim annos natus servitor tzaris, dein etiam amicus atque adiutor illius immutatus factus est.
Tempore Belli Borealis, quod annis 1700–1721 inter Russiam et Sueciam durabat, Menšikov dux militum fuit, copias Russicas saepe ad victorias ducit (e.g. ad victoriam Russicam in Proelio Poltavensi multo contribuit). Multis praemiis ornatus, factus est Imperii Russici et anno 1705 etiam Imperii Sacri Romani dux serenissimus, praeterea anno 1707 titulum ducis Ingriae recepit. Anno 1709 marescalcus et anno 1727 generalissimus factus, socius Consilii Supremi Imperii Russici, praeses Collegii Militaris, gubernator generalis Petropolis (annis 1703–1727), senator primus Russicus erat.
Post mortem imperatoris Petri Magni annis 1725–1727 (tempore regiminis Catharinae I et initii regiminis Petri II) de facto Imperium Russicum administrabat. Anno 1727 tamen ab omnibus officiis titulisque suis deiectus affectus est exilio in Beresovam, ubi duos annos post obiit, variolae causa.