Quantum redactiones paginae "Iosephus Stalin" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
RedBot (disputatio | conlationes)
m r2.7.3) (automaton mutat: war:Joseph Stalin
TjBot (disputatio | conlationes)
m r2.7.2) (automaton addit: uz:Iosif Stalin
Linea 217: Linea 217:
[[uk:Сталін Йосип Віссаріонович]]
[[uk:Сталін Йосип Віссаріонович]]
[[ur:جوزف استالن]]
[[ur:جوزف استالن]]
[[uz:Iosif Stalin]]
[[vi:Iosif Vissarionovich Stalin]]
[[vi:Iosif Vissarionovich Stalin]]
[[war:Joseph Stalin]]
[[war:Joseph Stalin]]

Emendatio ex 11:49, 7 Augusti 2012

Formula:Data hominis Iosephus Bessarionis filius Stalin (Georgiane: იოსებ ბესარიონის ძე სტალინი; Russice: Иосиф Виссарионович Сталин, tr. Iosif Vissarionovič Stalin), vero nomine Džugašvili (ჯუღაშვილი, Джугашвили), natus 21 Decembris 1879[1] aut 6 Decembris 1878 in Gori, mortuus Moscuae 5 Martii 1953, erat dictator Unionis Sovieticae.

Vita

Iosephus Džugašvili, pseudonymum Stalin (de verbo сталь 'chalybs') accepturum, natus est Gori in urbe Georgiae (quae illo tempore pars Imperii Russici erat), filius sutoris Bessarionis Jughashvili uxorisque Catharinae Geladze. Anno 1894, studium suum in quadam schola religiosorum huius urbis complevit. Dein in seminario Orthodoxo in urbe Tripheli (nunc caput Georgiae) studebat; e quo anno 1899 exclusus est.

Rerum novarum suasor post annum 1903 bolsevicus factus est, eius causa quotiens arrestationibus et exsiliis adfectabatur.

Rerum improvisa eversio in Russia victa annis 1917 ad 1922 investigator popularis (i.e. 'minister') rerum gentilium fuit. Anno 1922 factus est generalis Comitatus Medius Factionis Communisticae secretarius, quod officium ad mortem administrabat. Vladimiro Lenino mortuo, Stalin vim pro se inter quattuor annis cepit. In pugna de summa auctoritate, aemulos suos vicit et illos ut plurimum delevit; imperio potebat Unionis Sovieticae. Vi capta, hostes suos exemplo Leonem Trotski ex URSS pepulit.

Stalin multa coercitiones perfecit. Sua res gesta extrema prima fuit anno 1932. Agricolas Unionis Sovieticae in praedia collectiva (vulgo kolchozy) addire iussit. Eo facto, paene vim suam misit (dies partis communisticae anno 1934). Itaque terrorem fecit, culmen eius, Ežovščina vocatum (secundum nomen Nicolai Ežov, tunc comissarius popularis rerum internarum) annis 1937 et 1938 erat. Finis repressaliorum? massalium? post annos 19391940, post mortem Nicolai Ežov (qui etiam sumptus est supplicium), fit.

Stalin vidit bellum unum novum veniturum, itaque servandae causa Unionis Sovieticae cum Germania Hitlero negotium fecit, ut bellum inter suos non fiat. Stalin ipse bellum, "Bellum Hiemale" vocatum, gerere contra Finniam voluit fiendae zonis servandae causa Leninopoli. Cum Finnia bene pugnaret, Unio Sovieta vicit in Bello Hiemale, sed pugna maxima Stalini erat contra Germaniam, Hitlero ducente. Die 22 Iunii anni 1941, exercitus Germanicus Unionem Sovieticam offendit, bellum, Bellum Magnum Patrium nominatum, incipiens. Tempore belli Stalin, qui initio monitus tamen nullum fecit, depressione venit, fuit supremus omnium copiarum Unionis Sovieticae praefectus.

Stalin mortuus est 5 Martii 1953.

Hodie opera Stalini pessima a multis videntur, sed opiniones variae sunt: alii dicunt Stalinem scelerum suorum causa malum esse; alii dicunt Stalinem bonum esse victoriae de Germanis causa. In Unione Sovietica iam anno 1956 Stalin damnatus est (in consilio vicensimo Factionis Communisticae Unionis Sovieticae), sed aevo Brežneviano Stalin reputatur. In Sinis, Mao Zedong statuit opes Stalin 70% bonum, 30% malum esse (quid postea ipso factus est).

Nota

  1. Hanc diem Stalin ipse indicavit postquam potestate suprema functus est.

Bibliographia

Documenta fere contemporanea
  • Nicetas Chruščëv, "Contio secreta de cultu personalitatis" (1956) (Anglice)
  • Leo Trotzki, The Revolution Betrayed: What is the Soviet Union and Where is it Going? (1936) Textus interretialis (Anglice)
  • Soviet Information Bureau. 1948. Falsifiers of History (Historical Survey). Moscuae: Foreign Languages Publishing House.
De vita et opere
  • Boobbyer, Phillip. 2000. The Stalin Era. Routledge. ISBN 0-7679-0056-1.
  • Brackman, Roman. 2001. The Secret File of Joseph Stalin: A Hidden Life. Frank Cass Publishers. ISBN 0-7146-5050-1.
  • Brent, Jonathan, et Vladimir Naumov. 2004. Stalin's Last Crime: The Plot Against the Jewish Doctors, 1948–1953. HarperCollins. ISBN 0-06-093310-0.
  • Conquest, Robert. 1986. The Harvest of Sorrow: Soviet Collectivization and the Terror-Famine. University of Alberta Press. Paginae selectae
  • Montefiore, Simon Sebag. 2007. Young Stalin. Weidenfeld & Nicolson. ISBN 978-0-297-85068-7.
  • Montefiore, Simon Sebag. 2004. Stalin: The Court of the Red Tsar. New York: Alfred A. Knopf. ISBN 1-4000-4230-5; ISBN 1-4000-7678-1
  • Murphy, David E. 2006. What Stalin Knew: The Enigma of Barbarossa. Yale University Press. ISBN 0-300-11981-X.
  • Overy, R. J. 2004. The Dictators: Hitler's Germany and Stalin's Russia. W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-02030-4.
  • Roberts, Geoffrey. 2002. Stalin, the Pact with Nazi Germany, and the Origins of Postwar Soviet Diplomatic Historiography.
  • Roberts, Geoffrey. 2006. Stalin's Wars: From World War to Cold War, 1939–1953. Yale University Press. ISBN 0-300-11204-1.
  • Tucker, Robert C. 1992. Stalin in Power: The Revolution from Above, 1928–1941. W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-30869-3.
  • Wettig, Gerhard. 2008. Stalin and the Cold War in Europe. Rowman & Littlefield. ISBN 0-7425-5542-9.
Specialia

Nexus externi

Bibliographica
Encyclopaedica
Vicimedia Communia plura habent quae ad Iosephum Stalin spectant (1, 2).
Opera et documenta
Historica et apologetica


Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!


Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link FA Formula:Link GA