Quantum redactiones paginae "Nederlandia" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
EmausBot (disputatio | conlationes)
m r2.7.2+) (automaton mutat: ext:Paisis Baxus
Linea 337: Linea 337:
Anno [[1980]] regina [[Beatrix (regina Nederlandiae)|Beatrix]] reginae [[Iuliana (regina Nederlandiae)|Julianae]], qui septuagensima unum annos nata resignaverat, successit.
Anno [[1980]] regina [[Beatrix (regina Nederlandiae)|Beatrix]] reginae [[Iuliana (regina Nederlandiae)|Julianae]], qui septuagensima unum annos nata resignaverat, successit.


[[Pim Fortuyn]], homine rerum politicarum perito, die [[6 Maii]] [[2002]] et [[Moderator cinematographicus|moderatore cinematographico]] [[Theodorus van Gogh|Theo van Gogh]] die [[2 Novembris]] [[2004]] caesis civitas maxime concussa est; in instituta [[Religio Islamica|Islamica]] [[Religio Christiana|Christianaque]] incendia iactata sunt.
[[Pim Fortuyn|Guilielmo Fortuyn]], homine rerum politicarum perito, die [[6 Maii]] [[2002]] et [[Moderator cinematographicus|moderatore cinematographico]] [[Theodorus van Gogh|Theodoro van Gogh]] die [[2 Novembris]] [[2004]] caesis civitas maxime concussa est; ecclesiae [[Religio Islamica|islamicae]] [[Religio Christiana|christianaeque]] inflammatae sunt.


Ab anno [[2002]] in Nederlandiá [[matrimonium|matrimonia]] inter homines eiusdem [[sexus|sexús]] legitima sunt, quá lege Nederlandia prima in orbe terrarum civitas facta est ad [[homophylophilia]]m matrimonio tradito parem ponendam.
Ab anno [[2002]] in Nederlandiá [[matrimonium|matrimonia]] inter homines eiusdem [[sexus|sexús]] secundum legem accepta sunt, quo facto Nederlandia prima in orbe terrarum civitas facta est ad [[homophylophilia]]m matrimonio tradito adaequandam.


== Cultura ==
== Cultura ==

Emendatio ex 11:00, 6 Augusti 2012

Formula:Data nationis Nederlandia[1] (-ae, f.), sive Batavia,[2] sive Hollandia,[3] (Batave: Nederland, Frisice: Nederlân) est civitas sui iuris et pars Regni Nederlandiarum,? in Europa Septentrio-Occidentali sita. Civitas est monarchia parlamentaria. Terrae Nederlandenses Mare Germanicum ad septentrionalem occidentemque, Belgium ad meridiem, et Germaniam ad orientem adiacent, et Daniam, Norvegiam, et Britanniarum Regnum trans mare. Caput est Amstelodamum, et sedes administrationis est Haga.

Nederlandia in uno photographemate: multa vehicula praeter magnum agrum ex paludine factum (Grote Polder), canalem, antiquas novasque molas venti, et flores commeant.

Omnis Nederlandia saepe in aliis linguis appellatur Hollandia, quamquam Hollandia Septentrionalis et Hollandia Australis revera duae ex reipublicae provinciae sunt.(vide Termini "Nederlandiae").

Nederlandia est una ex primis mundi democratiis et una ex civitatibus conditoribus Unionis Europaeae, Consociationis ex pacto Atlantico Septentrionali, OECD,? et Syndicatus Mercaturae Mundanae. Nederlandia, Belgica, et Luxemburgia coniunctim sunt unio oeconomica nomine Benelux. Nederlandia est sedes quinque fororum iudiciis inter civitates sui iuris consecratorum: Perennis Arbitrationis Iudicii, Iudicii inter Civitates, Iudicii Delictorum inter Gentes pro Pristina Iugoslavia, Internationalis Delictorum Iudicii, et Eximii Libani Tribunalis. Prima quattuor? iudicia Hagae sinuntur, sicut est Unionis Europaeae scientiae delictorum opera (Europol) et iudicialis auxilii opera (Eurojust); ideo urbs a multis appellatur "legitimum mundi caput."[4] Basis oeconomiae Nederlandensis est capitalismus in mercatu conditus, quare Nederlandia numeratur quinta decima ex 157 civitatibus, secundum Indicem Libertatis Oeconomicae.[5]

Geographia

Area Nederlandiae, nisi aggeribus molibusque defenderetur

Fere dimidia Nederlandiae pars minus quam unum metrum super, circiter quarta pars sub Maris aequore sita est (mensum apud Amstelodamum). Loca plana aggeribus fere 3000 km procellarum fluctibus defenduntur. Summus terrae continentis locus, mons Vaals in extrema regione meridiana provinciae Limburgi in confinio Nederlandiae cum Belgica et Germania 355.50 metra (super pagellam Amstelodami) situs est. Summus regni mons est Mons Scenery 877 metrorum in insula Saba, quae est insula Antillarum Nederlandiae minima.

Multi tractus Nederlandiae, ut puta fere tota provincia Flevolandia, mari ablati sunt. Batave Polder appellantur. Circiter quinta terrae pars aqua tecta est. Lacus maximus est IJsselmeer, creatus, cum anno 1932 olim sinus Maris Germanici per molem 29 km inclusus sit.

Flumina maxima sunt Rhenus, Mosa et Scaldis. Terram in partem septentrionalem et meridionalem dividunt, donec in ostio se denuo coniungunt (Delta Rheni Mosaeque), quae regio maximam mediamque civitatis format. Rhenus primo prope limitem Rhenaniae Septentrionalis-Vestfaliae diffunditur. Nomen Rheni in ostio ad ramos minores transit. Flumen principale in ostio initio Vacalus, deinde Merivido, tum Noord, denique Nieuwe Maas (Mosa Nova) vocatur. Alia ostii flumina sunt Nederrijn, Lecca et Isala. Mosa prius apud Gorichemium in Vacalum influebat, ab anno 1904 autem, quod Mosae ostium derivatum est, cum Rheni systemate non iam coniuncta in pristinum sinum nomine Hollands Diep (Depressio Hollandica). De Scalde tantum ostium, ab Antverpia in septentrionem versus situm, in Nederlandia est. Venti a parte meridiano-occidentali flare solent, qui temperiem caeli maritimi aestate frigida hiemeque temperata efficiunt. In tractu occidentali ad Mare Germanicum adiacente clima atlanticum praevalet, in orientem versus vis oceani minuitur, ut prope limitem Germaniae iam clima subatlanticum invenitur hieme paulo frigidiore aestateque paulo calidiore.

Urbes

Duodecim Provinciae

Provinciae Nederlandiae.

Regiones

Insulae

Flumina

Flumina in Nederlandia

Coloniae

Incolae

Nederlandiae circiter 400 incolae pro km² sunt, ut inter civitates orbis terrarum densissime incultas numeretur. Anno 2009 Nederlandia 16 493 156 incolarum habuit,[9] quorum fere dimidia pars in Randstad, quae est regio densissime inculta civitatis, habitant.

Lingua publica est Lingua Batava, in Frisia etiam Lingua Frisica. Cum Germania et Belgica est Continuum dialectale, quod dicitur, i.e. eadem linguae genera citra et trans limites harum civitatum in usu sunt.

In regni partibus trans mare sitis (in Mari Caribico) Lingua Batava est lingua publica, ad hoc etiam Papiamentu (quae lingua ex elementis linguarum Hispanicae, Lusitanae Batavaeque mixta est) vel Lingua Anglica. Ex lingua Batava deducta est Lingua Africana, una ex linguis publicis in Africa Australi.

Nederlandensibus nulla gens corpore grandior est: Proceritas media virorum 1,83 m, feminarum 1,72 m est. Medium vitae tempus exspectatum anno 2005 fuit 77 annorum pro viris et 82 annorum pro feminis.[10]

In Nederlandia inter 6 000 et 10 000 Zingari (Sinti et Roma) vivunt.[11] atque circiter 30 000 woonwagenbewoners, qui dicuntur. Contemptim etiam kampers appellantur, cum ipsi appellationem reizigers praeferant. Sedem stabilem locis stativis habentes in carris ad habitandum aptis (Caravans) vivunt, saepe reditus operibus per occasionem oblatis quaerentes. Plurimi eorum sunt posteri colonorum saeculorum duodevicesimi undevicesimique, qui ad inopiam redacti sunt. Numerus eorum a fine Belli Orbis Terrarum Secundi ob migrationem operariam et sumptus habitationis admodum auctos valde crescebat. Lingua eorum nomine Bargoens est lingua particularis Lingua Batava innixa, aeque ac Rotwelsch vel Jenisch[12] Linguae Theodiscae.

In Nederlandiam homines ex toto orbe terrarum immigrati sunt. Praeter advenas e civitatibus finitimis (e.g. Germania, Belgica, Anglia) multi homines ex aliis terrae partibus (e.g. e Maroco, Turcia) et e pristinis coloniis (Indonesia, Surinamia, et Mari Caribico) hic vivunt.

Incolae Nederlandiae, qui ipsi vel parentes extra Nederlandiam nati sunt (2007) [13]:

Civitas, Territorium Numerus Percentum
Nederlandenses autochthones 13 187 586 80.6 %
Civitates occidentales[14] 1 431 954 8.8 %
Indonesia 389 940
Germania 381 186
Belgica 112 224
olim Iugoslavia 76 465
Regnum Britanniarum 75 686
Polonia 51 339
olim Unio Sovietica 47 450
Italia 36 495
Francia 33 845
Civitates Foederatae Americae 31 154
Ceterae civitates occidentales 196 170
Civitates non-occidentales 1 738 452 10.6 %
Surinamia 333 504
Marocum 329 493
Turcia 309 000
Antillae Nederlandiae et Aruba 129 965
Res Publica Popularis Sinarum 45 298
Iracum 43 891
Afgania 37 230
Irania 28 969
Ceterae civitates non-occidentales 421 502

Religio

Religiones in Nederlandia, 2008
Romano-Catholici 29%, Hervormd (Protestantes) 9%, Ecclesia Protestantium Nederlandiae (i.e. illi Protestantes, qui sunt nec hervormd nec gereformeerd) 6%, Gereformeerd (Protestantes, qui strictum Calvinismum sequuntur) 4%, Mahometani 4%, alii 4%, sine denominatione religiosa 42%

Denominatio religiosa praevalens erat Protestantismus; qui autem dechristianisatione sive saecularisatione saeculi vicensimi ad religionem minoritatis redactus est, ut hodie numero fidelium ab Ecclesia Catholica Romana superatur. Protestantes Nederlandiae plurimi Calvinismum sequuntur.

Ecclesia magna sive Ecclesia Beatae Mariae Virginis Dordraci, in provincia Hollandia Australi. Ab anno 1572 ecclesia olim Catholica in manibus Protestantium est. Calvinismi est parcus ornatus imaginibus sanctorum ablatis

Saeculo undevicesimo, duae in Nederlandia denominationes Calvinisticae profectae sunt, altera moderatior Hervormden Kerken (Ecclesia Reformata), quae numeris fidelium anteibat, altera severior Gereformeerde Kerken in Nederland (Ecclesia Reformata Nederlandiae). Ambo verba (hervormden et gereformeerde) reformatus valent et initio sine discrimine in usu erant.

Regina hervormd est; cum autem ecclesiae Protestantes synodis reguntur, domui regiae numquam regentis locus obtiguit.

Ab anno 2004 exstat Ecclesia Protestantium Nederlandiae, quae utramque disciplinam amplectatur. Sunt autem (imprimis severiores), qui autonomi manere velint.

Secundum statisticam ecclesiarum[15] religio maxima est Religio Christiana: Ecclesia Catholica Romana 27.0% et Protestantismus 16.6%. Igitur paulo minus quam 44% Nederlandensium cuivis ecclesiae adhaerebant, circiter 5.7% incolarum Religioni Islamicae, circiter 1.3% Hinduismo et circiter 1% Buddhismo. 48.4% vel fere dimidia incolarum pars nullae denominationi sive religioni adhaerebat (status: die 31 Decembris 2005).

Etiam annis sequentibus ecclesiae maiores fideles amissi sunt.

Aliae ecclesiae Christianae minus quam 1% incolarum complectuntur. Sunt variae ecclesiae reformatae, Baptistae et Mennonitae (Algemene Doopsgezinde Sociëteit). Tempore Reformationis Nederlandia erat locus medius Anabaptistarum (vide: Menno Simons). Aliae minoris numeri denominationes sunt Mahometani, Iudaei, Hindu (imprimis e Surinamia) et Buddhistae.

Religiones Nederlandiae anno 1849

Secundum Nederlandiae magistratum centralem statisticae (CBS) numerus Catholicorum et Protestantium paulo maior est:

Incolae Nederlandiae septentrionalis et occidentalis Protestantes esse solebant, cum in regionibus meridionalibus et orientalibus Romano-Catholici praevalebant. Medio in territorio est Bijbelbelt (zona biblica), quae dicitur, ubi Calvinismo severiori (gereformeerden Kerken) maior incolarum numerus adhaeret. Romano-Catholici adhuc in regionibus a zona biblica in meridiem versus maioritatem incolarum formant (> 70 % Limburgi). A zona biblica in septentrionem et occidentem versus ii, qui denominatione religiosa carent, praevalent.

Historica terrarum Nederlandiae evolutio

Historiae Nederlandiae ab initio usque ad Medium Aevum

Sepulcra praehistorica (hunebedden) apud Emmen, provincia Drenthia

Loca Nederlandiae hodiernae iam Aevo glaciali habitata erant. Reliquiae notissimae huius temporis sunt hunebedden, magna monumenta sepulcralia lapidea Neolithici in provincia Drenthia.

Ab anno 50 a.C.n., Romani tractus Nederlandiae meridonalis occupaverunt et primas urbes condiderunt (inter eas Ultraiectum, Noviomagum et Traiectum Mosae; regio pars provinciae Germaniae Inferioris facta est. Cum Rhenus limes naturalis inter Romanos et barbaricum esset, Frisia et sedes aliarum gentium in territorio Nederlandiae septentrionalis habitantium extra imperium Romanum manebant.

Fere ab anno 290 Franci in loca a Rheno in meridiem versus invaserunt. Quibus Flavius Claudius Iulianus, qui postea imperator electus est, quod depelli nequiverunt, anno 355 sedem conciliavit, ea condicione, ut ei foederati servirent.

Imperio Romano lapso Frisi in litorali, Saxones in orientali, Franci autem in meridionali parte Nederlandiae habitabant. Post saecula turbulenta eaedem regiones partes Regni Francorum factae et Carolo Magno regnante christianizatae sunt. Tum, postquam Regnum Francorum divisum est, ad Regnum Medium et denique ad Imperium Romanum Sacrum venerunt.

A saeculo quinto decimo exeunte usque ad libertatem partam (1648)

Saeculo quinto decimo exeunte terrae Nederlandicae hereditate Habsburgis obtigerunt. Imperatore Carolo V, qui et rex Hispaniae fuit, terra in sedecim provincias divisa etiam Belgicam (Principatu Episcopatu Leodiensi excepto) partesque Franciae septentrionalis atque Germaniae occidentalis comprehendebat.

Ubi Philippus II rex, qui Protestantes Belgicis in provinciis persecutus erat, novis legibus vectigalibusque, quae omnibus locis aequalia essent, administrationem unam et unicam instituere voluit, die 15/16 Iulii 1572 legatos plurimarum urbium comitatus Hollandiae Dordracum (in aedificium Het Hof nominatum) convenerunt et libertatem ab Hispania decreverunt. Gulielmum Auriacum ducem fecerunt.

Post unionem Ultraiectensem (die 23 Ianuarii 1579) et declarationem libertatis diei 26 Iulii 1581 bello octoginta annorum contra Habsburgos confecto libertas formalis Instrumento Pacis Monasteriensi die 15 Maii 1648 sancita est, quo Nederlandia (item ac Helvetia) societatem Sacri imperii reliquit. Haec dies natalis Nederlandiae hodiernae habetur.

Fasciculus:Adriaen Thomasz Key 001.jpg
Gulielmus Auriacus, ad 1575

Belgii Confoederati Respublica

Exinde Nederlandia sive Germania Inferior[16] saeculo septimo decimo sub nomine Belgii Confoederati Respublica[17] sive Respublica Belgii Uniti[18] (veterem appellationem Belgii ita conservans) classi forti innixus potentia maxime crevit coloniis mercaturaeque locis toto orbi terrarum condendis. Inter fundationes notissimas Novum Amstelodanum (postea: Novum Eboracum) erat. In Asiá, Belgica Societas Indiae Orientalis vim Nederlandiae propagavit, anno 1800 post Societatis ruinam territorium eius in coloniam nomine Indiarum Orientalium Nederlandiae (Batave: Nederlands-Indië ; nunc: Indonesia) redactum est; liber celeberrimus Max Havelaar a Multatuli scriptus de his coloniis tractat. Etiam in America meridionali (Surinamia) et in Caribaeo (Aruba, Bonus Aër, Insula Curacensis[19], Saba, Sint Eustatius, Sint Maarten) coloniae constitutae sunt, quae hodie libertatem nactae ad Regnum Nederlandiarum pertinent, quae e tribus partibus constat: Nederlandia, Aruba, Antillae Nederlandiae.

Tempus Napoleonicum et saeculum undevicesimum

Evolutio territorialis 1806 usque ad hunc diem

Anno 1795, Francia adiutrice Respublica Batava condita est, quam anno 1806 Napoleo I imperator in Regnum Hollandiae commutavit, cuius rex Ludovicus Napoleo Bonaparte, unus e fratribus imperatoris, factus est (ut rex Hollandiae Ludovicus I appellatus). Quod Napoleo non probavit, quomodo frater eius regnum novum moderaretur, anno 1810 Regno Hollandiae dissoluto Nederlandiam Franciae adiunxit.

Nederlandia libertatem anno 1813 recuperavit. Gulielmus I. domus Oranje-Nassau princeps sui iuris, anno 1815 rex Nederlandiae factus est. Consilio Vindobonensi anno 1815 territorium Belgicae hodiernae regno adiunctum est, quo fieret, ut Francia a septentrionibus in posterum a civitate forti terminata sit. Constitutio tum sancita quamvis multis modis mutata adhuc in vigore est. Mutatio maximi momenti fuit, cum anno 1848 ministri quibus res praestandae erant, introducti sunt, quo facto via ad parlamentarismum patefacta est.

Belgica post seditionem anni 1830 ortam libertatem nacta est, quam Gulielmus I tandem anno 1839 agnovit.

Rex Nederlandicus ab anno 1815 etiam Magnus Dux Luxemburgi erat, ubi Lex Salica feminas a regimine exclusit. Cum Gulielmus III, qui anno 1890 e vita cessit, filiis iam antea mortuiis solam filiam (reginam Gulielminam) reliquit, Gulielmi consobrinus Adolphus de Nassau curam Magni Ducatus suscepit.

Saeculum vicesimum

Nederlandia Bello mundano primo neutralis manebat, bello confecto Germaniae imperatori Gulielmo II exsilium praebebat.

Etiam Bello mundano secundo Nederlandia neutrius partis erat, sed Adolphus Hitler Nederlandiam, Belgicam, Luxemburgumque occupari iussit, ut Franciam a septentrionibus adgredi posset.

A mense Maio 1940 usque ad mensem Aprilem 1945, Nederlandia ab exercitu Germanico occupata est. Familia regalis in Angliam fugaverat. Motus gentilicio-socialisticus (Nationaal-Socialistische Beweging, NSB) rectore Antonius Hadrianus Mussert (Anton Adriaan Mussert) cum copiis Germanis conlaboravit, circiter 60 000 cives Nederlandici sua sponte in exercitu nomine Waffen-SS serviebant, maxima autem incolarum pars Nazismo inimica erat. Quare anno 1941, cum persecutio Iudaeorum ingravesceret, ad Iudaeos adiuvandos mense Februario operistitium exortum est, quod autem vi multoque sanguine oppressum est. Notissimus est casus Annae Frank.

In Asiá, armis Iaponicis condicione positis statim (i.e., die 17 Augusti 1945) Indonesia libera declarata, sed tantum die 27 Decembris 1949 pugnis crudelibus interpositis formaliter agnita est. Occidentalis insulae Novae Guineae pars usque ad annum 1962 Nederlandensis manebat.

Annis 19491963, aliqua communia Respublicae Foederatae Germaniae a Nederlandia administrata sunt. Consilia regiminis Nederlandici has et alias regiones Germaniae sibi adiungendi (Consilium Bakker-Schut) non ex sententia successerunt.

Mense Aprili 1951 Nederlandia, Respublica Foederata Germania, Italia, Belgica, et Luxemburgum Foedere Parisiano creaverunt Communitatem Europaeam carbonis et chalybis (ex qua postea Unio Europaea profecta est). Hae civitates etiam inter conditores Consociationis ex pacto Atlantico Septentrionali erant.

Mense Februario 1953, ingentibus procellis fluctibusque tractus meridio-occidentalis Nederlandiae devastata est, 1853 homines mortui sunt.

Nederlandia erat inter conditores unionis oeconimicae nomine Benelux (ab anno 1944 excogitata, die 3 Februarii 1958 comprobata et a die 1 Novembris 1960 in vigore).

Anno 1980 regina Beatrix reginae Julianae, qui septuagensima unum annos nata resignaverat, successit.

Guilielmo Fortuyn, homine rerum politicarum perito, die 6 Maii 2002 et moderatore cinematographico Theodoro van Gogh die 2 Novembris 2004 caesis civitas maxime concussa est; ecclesiae islamicae christianaeque inflammatae sunt.

Ab anno 2002 in Nederlandiá matrimonia inter homines eiusdem sexús secundum legem accepta sunt, quo facto Nederlandia prima in orbe terrarum civitas facta est ad homophylophiliam matrimonio tradito adaequandam.

Cultura

Vide Cultura Nederlandiae

Vide etiam

Notae

  1. Cf. In florenti Nederlandiae
  2. Standaard Woordenboek Nederlands-Latijn, Standaard Uitgeverij, 1999
  3. J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3—Hollandia, Hollandensis terra, Hollandria, Hollandrenses, Holandrini, Ollandia, Batavi
  4. van Krieken, Peter J.; David McKay (2005). The Hague: Legal Capital of the World. Cambridge University Press. ISBN 9067041858 : "In the 1990s, during his term as United Nations Secretary-General, Boutros Boutros-Ghali started calling The Hague the world's legal capital."
  5. Netherlands, Index of Economic Freedom.
  6. Caesaris Bell. Gall. 4.10.2.2.
  7. Tac. Ann. 2.6.18; Serv. In Verg. Aen. 8.727.5.
  8. [1]
  9. CBS - Bevolkingsteller - Extra apud www.cbs.nl Numerus incolarum Nederlandiae. Status die 25 Ianuarii 2009. Fons: Centraal Bureau voor de Statistiek
  10. OECD-Factbook 2008
  11. Landelijke Sinti/Roma Organisatie, imprimis:Sinti and Roma in the Netherlands
  12. Annemarie Cottaar, The Making of a Minority: the Case of Dutch Travellers, p. 114-132, in: Leo Lucassen/Wim Willems/Annemarie Cottaar, Gypsies and Other Intinerant Groups. A Socio-Historical Approach, Novi Eboraci 1998; eadem: Dutch Travellers: Dwellings, Origins and Occupations, in: ibidem, p. 174-189
  13. Ad parentes: Minime pater aut mater. Fons: Magistratus centralis statisticae, 2007.
  14. Omnes civitates Europae, Americae septentrionalis, Oceaniae, Iaponiae et Indonesiae. Plurimi incolae, qui ex Indonesiá immigraverunt, sunt colore cutis claro vel colorato. Hi homines post Indonesiam libertatem nactam "in patriam reducti sunt," etsi maxima pars eorum numquam in Europa fuerat.
  15. CBS.nl, die 12 Maii 2010
  16. Becmann, Johann Christoph: Historia Orbis Terrarum, Geographica et Civilis. Frankfurt <Main>; Leipzig, 1698, p. 207. In interreti: Becmann, Johann Christoph: Historia Orbis Terrarum, Geographica et Civilis. - Frankfurt <Main>; Leipzig, 1698. apud www.uni-mannheim.de.
  17. Ibidem.
  18. Vries, Gerardus de: Historia introducti in Provincias, quas deinceps Respublica Belgii Uniti comprehendit, iuris Romani, Lugduni Batavorum 1839.
  19. [2]

Bibliographia

Statistica
Commentarii
Libri
  • Arblaster, Paul. 2006. A History of the Low Countries. Palgrave Essential Histories Series. Novi Eboraci: Palgrave Macmillan. ISBN 1-4039-4828-3.
  • Blom, J. C. H., et E. Lamberts, eds. 1998. History of the Low Countries.
  • Israel, Jonathan. 1995. The Dutch Republic: Its Rise, Greatness, and Fall 1477-1806.
  • Kossmann-Putto, J. A., et E. H. Kossmann. 1987. The Low Countries: History of the Northern and Southern Netherlands.

Haec stipula ad nationem spectat. Amplifica, si potes!


Formula:Link FA Formula:Link GA