Quantum redactiones paginae "Lingua Hispanica" differant
m nova formula illarum 1000 paginarum |
m r2.7.2+) (automaton mutat: bat-smg:Ispanu kalba |
||
Linea 227: | Linea 227: | ||
[[az:İspan dili]] |
[[az:İspan dili]] |
||
[[bar:Schbanisch]] |
[[bar:Schbanisch]] |
||
[[bat-smg: |
[[bat-smg:Ispanu kalba]] |
||
[[bcl:Tataramon na Espanyol]] |
[[bcl:Tataramon na Espanyol]] |
||
[[be:Іспанская мова]] |
[[be:Іспанская мова]] |
Emendatio ex 14:40, 25 Iulii 2012
Lingua Hispanica español, castellano
| ||
---|---|---|
IPA: | [ espa'ɲol, kaste'ʎano ] | |
Taxinomia: | ||
Locutores: | 329 000 000[1] | |
Sigla: | 1 es, 2 spa, 3 spa | |
Status publicus | ||
Officialis | Aequatoria, Argentina, Bolivia, Chilia, Columbia, Cuba, Guinea Aequatorensis, Guatemala, Hispania, Honduria, Mexicum, Nicaragua, Novum Mexicum (CFA), Ora Opulenta, Panama, Paraguaia, Peruvia, Portus Dives, Respublica Dominicana, Sahara Occidentalis, Salvatoria, Uruguaia, Venetiola, etsi Unio Europaea | |
Privata | Civitates Foederatae Americae, Philippinae, aliae | |
Litterae: | ||
Scriptura: | Latina | |
Procuratio: | Real Academia Española traverso Asociación de Academias de la Lengua Española | |
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae |
Lingua Hispanica,[2] vel recte Castellana[3] (vulgo: español vel castellano), est lingua Romanica in grege Ibero-Romanico, qui, ex nonnullis dialectibus linguisque in septentrionalibus Paeninsulae Ibericae marginibus per saeculum decimum crescens, graduatim per Regnum Castellae percrebuit ut prima gubernationis commerciique lingua[4] in Imperio Hispanico fieret.
Origo
Lingua Hispanica e Latina deducitur; verba etiam nonnulla ex Gothica antiqua et Arabica habet. Lingua Vasconica quoque multa verba linguae Hispanicae dedit, sicut et pentavocalismum: Hispanicus enim sermo sicut Vasconicus quinque vocales breves habet.
Primae scripturae linguae Hispanicae sunt Glossae Aemilianenses (Glosas Emilianenses), minimae scripturae marginales in manuscriptis saeculo decimo. Haec "glosas" sunt commentarii de textu, qui a lingua Latina in Castellanam convertebantur.
Hispanicus sermo Medii Aevi appellatur Castellanus (ob originem in regione Castellae) vel Roman Paladino. Hispanicus hodiernus sermo surrexit saeculo quinto decimo vel sexto decimo post mutationes phoneticas consonantium, atque cum textibus Georgii Manrrici et Garciae Lasi de la Vega. Primam grammaticam linguae Hispanicae Aelius Antonius Nebrissensis scripsi anno 1492.
Vocabularium
Lingua Hispanica circa 89,5% verba Latina praeservat. Altera 10,5% venit ex linguis Arabica, Gothica, Vasconica, Amerindis multis (et praecipue Navatlaca), Francogallica, Theodisca et Anglica.
De grammatica et phonetica
Loci
Hispanica lingua numerosa est et in locis multis huius orbis auditur, inter quos partem primam habent Hispania, Argentina, Mexicum, America Centralis et America Australis; sed et alibi adhibetur, e.g. in Africa boreali et Asia (praecipue Philippinis et Indonesia).
Nationes cum magno numero personarum qui Hispanice loquuntur | |
---|---|
Ordo alphabeticus | Numerus personarum qui Hispanice loquuntur |
|
|
Notae
- ↑ Ethnologue
- ↑ Conradus Gesnerus, Mithridates: de differentiis linguarum (1555) textus f. 49v; Athanasius Kircherus, Turris Babel, sive Archontologia (Amstelodami: Jansson-Waesberge, 1679) textus pp. 209-212.
- ↑ Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
- ↑ "Spanish languages "Becoming the language for trade"". sejours-linguistiques-en-espagne.com/index.html
- ↑ [1]
- ↑ [2]
- ↑ [3]
- ↑ [4]
Bibliographia
Libri generales
- Abercrombie, David. 1967. Elements of General Phonetics. Edinburgh: Edinburgh University Press.
- Cressey, William Whitney. 1978. Spanish Phonology and Morphology: A Generative View. Georgetown University Press. ISBN 0-87840-045-1.
- Eddington, David. 2000. "Spanish Stress Assignment within the Analogical Modeling of Language." Language 76(1):92–109. doi:10.2307/417394. http://linguistics.byu.edu/faculty/eddingtond/STRESS.pdf.
- Harris, James. 1967. "Sound Change in Spanish and the Theory of Markedness." Language 45(3):538–552. doi:10.2307/411438. http://jstor.org/stable/411438.
Lingua in Hispania
- Alsdorf-Bollee, Annegret. 2003. Spanische Sprachgeschichte.
- Berschin, Helmut, Julio Fernández-Sevilla, et Josef Felixberger. 1987. Die spanische Sprache: Verbreitung, Geschichte, Struktur.
- Dietrich, Wolf, et Horst Geckeler. 2007. Einführung in die spanische Sprachwissenschaft.
- Martínez-Celdrán, Eugenio, Ana Maria Fernández-Planas, et Josefina Carrera-Sabaté. 2003. "Castilian Spanish." Journal of the International Phonetic Association 33(2):255–259. doi:10.1017/S0025100303001373.
- Tovar, Antonio. 1983. Einführung in die Sprachgeschichte der Iberischen Halbinsel.
Lingua in America
- Kubarth, Hugo. 1987. Das lateinamerikanische Spanisch.
- Noll, Volker. 2001. Das amerikanische Spanisch.
- Paufler, Hans-Dieter. 1977. Lateinamerikanisches Spanisch.
Nexus externi
Lege de Lingua Hispanica in Vicilibris. |
- Dictionarium Regalis Academiae Hispanicae
- Dictionarium Clave
- Dictionarium Anglo-Hispanicum Chambers Harrap
- Dictionarium Anglo-Hispanicum Word Magic
Anglo-Normannica · Auridunica · Aragonensis · Aromanica · Arpitanica · Asturiana · Burgundica · Caesariaca · Campanica · Catalana · Corsa (Gallurica, Sassarensis) · Cispadana · Dalmatica · Dacoromanica (Moldovica, Valachica) · Extremadurensis · Fala · Franco-Comitatina · Francogallica · Foroiuliensis · Gallaica · Gallonica · Guernesica · Lingua Haitiana · Hispanica (Castellana) · Insubrica · Istrica · Istro-Romanica · Italiana (Tusca litteraria) · Iudaeo-Francogallica · Iudaeo-Italiana · Latina Dolomitica · Iudaeo-Hispanica · Legionensis · Ligustica (Monoecensis) · Lotharingica · Lusitana · Megleno-Romanica · Mirandica · Moeso-Romanica · Mosarabica · Neapolitana (Aprutina, Bariana, Consentina, Daunia, Lucana, Molisina) · Normannica · Occitanica · Orobica · Pedemontica · Pictavo-Santonica · Picardica · Romancica · Romanensis · Sarda · Serquica · Shuadit · Sicula (Bruttia, Sallentina) · Tarentina · Venetica (Talica) · Vallonica