Quantum redactiones paginae "Lingua Hispanica" differant

Nexus recensere
Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Browse history interactively
← Differentia superiorDifferentia proxima →
Content deleted Content added
VisualWikitext
→‎Origo: Linguam corrigebam. Nomina linguarum modo quae adverbia potest esse, non nomen adiectivum. Verbum "textus" in declinationem quartam stat.
Linea 198: Linea 198:


== Nexus externi ==
== Nexus externi ==
⚫
{{InterWiki|code=es}}
{{Vicilibri|Glossarium Hispanice|Lingua Hispanica}}
{{Vicilibri|Glossarium Hispanice|Lingua Hispanica}}
* [http://buscon.rae.es/draeI/ Dictionarium Regalis Academiae Hispanicae]
* [http://buscon.rae.es/draeI/ Dictionarium Regalis Academiae Hispanicae]
Linea 206: Linea 207:


{{Linguae Romanicae}}
{{Linguae Romanicae}}
⚫
{{InterWiki|code=es}}


[[Categoria:Lingua Hispanica|!]]
[[Categoria:Lingua Hispanica|!]]

Emendatio ex 16:02, 23 Aprilis 2012


Lingua Hispanica
español, castellano
IPA: [ espa'ɲol, kaste'ʎano ]
Taxinomia:
Locutores: 329 000 000[1]
Sigla: 1 es, 2 spa, 3 spa
Status publicus
Officialis Aequatoria, Argentina, Bolivia, Chilia, Columbia, Cuba, Guinea Aequatorensis, Guatemala, Hispania, Honduria, Mexicum, Nicaragua, Novum Mexicum (CFA), Ora Opulenta, Panama, Paraguaia, Peruvia, Portus Dives, Respublica Dominicana, Sahara Occidentalis, Salvatoria, Uruguaia, Venetiola, etsi Unio Europaea
Privata Civitates Foederatae Americae, Philippinae, aliae
Litterae:
Scriptura: Latina
Procuratio: Real Academia Española traverso Asociación de Academias de la Lengua Española
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Lingua Hispanica,[2] vel recte Castellana[3] (vulgo: español vel castellano), est lingua Romanica in grege Ibero-Romanico, qui, ex nonnullis dialectibus linguisque in septentrionalibus Paeninsulae Ibericae marginibus per saeculum decimum crescens, graduatim per Regnum Castellae percrebuit ut prima gubernationis commerciique lingua[4] in Imperio Hispanico fieret.

Origo

Si plus cognoscere vis, vide etiam Lingua Castellana prisca.
Pagina libri Cantar de Mio Cid, in lingua Castellano Medii Aevi.

Lingua Hispanica ex linguam Latinam deducitur, etiam nonnulla verba ex Gothice antique et Arabice habet. Vasconice quoque multa verba linguae Hispanicae dedit, et sicut pentavocalismum, quod Hispanice simul Vasconice quinque vocales breves habet.

Primae scripturae linguae Hispanicae sunt Glossae Aemilianenses (Glosas Emilianenses), minimae scripturae marginales in manuscriptis saeculo decimo. Haec "glosas" sunt commentarii de textu, qui a latine in linguam Castellanam convertebantur.

Hispanicus sermo Medii Aevi appellatur Castellanus (ob originem in regione Castellae) vel Roman Paladino. Hispanicus hodiernus sermo surrexit saeculo quinto decimo vel sexto decimo post mutationes phoneticas consonantium, atque cum textibus Georgii Manrrici et Garciae Lasi de la Vega. Primam grammaticam linguae Hispanicae Aelius Antonius Nebrissensis scripsi anno 1492.

Vocabularium

Lingua Hispanica circa 89,5% verba Latina praeservat. Altera 10,5% venit ex linguis Arabice, Gothice, Vasconice, Amerinde (ut Lingua Navatlaca), Francogallice, Theodisce/Germanice et Anglice.

De grammatica et phonetica

Sedes Regiae Academia Hispanica Matriti in Hispania.
Si plus cognoscere vis, vide etiam Pronuntiatus Hispanicus.

Loci

Hispanice lingua magna est et in loci multi in Terram dicitur, qui Hispaniam, Argentinam, Mexicum, Americam Centralem, Americam Australem, et in alteros locos, quos in borealis Africae et in Asiam, quam Philippinas et Indonesiam.

Nationes cum magno numero personarum qui Hispanice loquuntur
Ordo alphabeticus Numerus personarum qui Hispanice loquuntur
  1. Aequatoria (10 946 000)
  2. Andorra (40 000)
  3. Argentina (41 248 000)
  4. Aruba (105 000)
  5. Australia (150 000)
  6. Austria (1 970)
  7. Batavia (17 600)
  8. Belize (130 000)
  9. Bolivia (7 010 000)
  10. Bonus Aër [5] (5 700)
  11. Brasilia (19 700 000)
  12. Canada (272 000)
  13. Chilia (15 795 000)
  14. Civitates Foederatae Americae (41 000 000)
  15. Columbia (45 600 000)
  16. Curacensis[6] (112 450)
  17. Corea meridionalis (90 000)
  18. Cuba (11 285 000)
  19. Cuvaitum (1 700)
  20. Respublica Dominicana (8 850 000)
  21. Finnia (17 200)
  22. Francia (2 100 000)
  23. Germania (410 000)
  24. Guatemala (8 163 000)
  25. Guinea Aequatorensis (447 000)
  26. Guyana (198 000)
  27. Guyana Francica (13 000)
  28. Haitia (1 650 000)
  29. Helvetia (172 000)
  30. Hispania (44 400 000)
  31. Honduria (7 267 000)
  32. Israel (160 000)
  33. Iaponia (500 000)
  34. Insulae Virgines (3 980)
  35. Italia (455 000)
  36. Libanus (2 300)
  37. Lusitania (1 750 000)
  38. Mexicum (106 255 000)
  39. Marocum (960 706)
  40. Nicaragua (5 503 000)
  41. Nova Zelandia (26 100)
  42. Ora Opulenta (4 220 000)
  43. Panama (3 108 000)
  44. Paraquaria (4 737 000)
  45. Peruvia (26 152 265)
  46. Philippinae (2 900 000)
  47. Portus Dives (4 017 000)
  48. Regnum Unitum (900 000)
  49. Romania (7 000)
  50. Russia (1 200 000)
  51. Sahara Occidentalis (341 000)
  52. Salvatoria (6 859 000)
  53. Sina (250 000)
  54. Suecia (39 700)
  55. Trinidad et Tobago (32 200)
  56. Turcia (29 500)
  57. Uruguaia (3 442 000)
  58. Venetiola (26 021 000)
  1. Mexicum (106 255 000)
  2. Columbia (45 600 000)
  3. Hispania (44 400 000)
  4. Argentina (41 248 000)
  5. Civitates Foederatae Americae (41 000 000)
  6. Peruvia (26 152 265)
  7. Venetiola (26 021 000)
  8. Brasilia (19 700 000)
  9. Chilia (15 795 000)
  10. Cuba (11 285 000)
  11. Aequatoria (10 946 000)
  12. Respublica Dominicana (8 850 000)
  13. Guatemala (8 163 000)
  14. Honduria (7 267 000)
  15. Bolivia (7 010 000)
  16. Salvatoria (6 859 000)
  17. Nicaragua (5 503 000)
  18. Paraquaria (4 737 000)
  19. Ora Opulenta (4 220 000)
  20. Portus Dives (4 017 000)
  21. Uruguaia (3 442 000)
  22. Panama (3 108 000)
  23. Philippinae (2 900 000)
  24. Francia (2 100 000)
  25. Lusitania (1 750 000)
  26. Haitia (1 650 000)
  27. Russia (1 200 000)
  28. Marocum (960 706)
  29. Regnum Unitum (900 000)
  30. Iaponia (500 000)
  31. Italia (455 000)
  32. Guinea Aequatorensis (447 000)
  33. Germania (410 000)
  34. Sahara Occidentalis (341 000)
  35. Canada (272 000)
  36. Sina (250 000)
  37. Guyana (198 000)
  38. Helvetia (172 000)
  39. Israel (160 000)
  40. Australia (150 000)
  41. Belize (130 000)
  42. Curacensis[7] (112 450)
  43. Aruba (105 000)
  44. Corea meridionalis (90 000)
  45. Andorra (40 000)
  46. Turcia (29 500)
  47. Suecia (39 700)
  48. Trinidad et Tobago (32 200)
  49. Nova Zelandia (26 100)
  50. Batavia (17 600)
  51. Finnia (17 200)
  52. Guyana Francica (13 000)
  53. Romania (7 000)
  54. Bono Aëre [[8] (5 700)
  55. Insulae Virgines (3 980)
  56. Libanus (2 300)
  57. Austria (1 970)
  58. Cuvaitum (1 700)

Notae

  1. ↑ Ethnologue
  2. ↑ Conradus Gesnerus, Mithridates: de differentiis linguarum (1555) textus f. 49v; Athanasius Kircherus, Turris Babel, sive Archontologia (Amstelodami: Jansson-Waesberge, 1679) textus pp. 209-212.
  3. ↑ Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
  4. ↑ "Spanish languages "Becoming the language for trade"". sejours-linguistiques-en-espagne.com/index.html 
  5. ↑ [1]
  6. ↑ [2]
  7. ↑ [3]
  8. ↑ [4]

Bibliographia

Libri generales

Lingua in Hispania

  • Alsdorf-Bollee, Annegret. 2003. Spanische Sprachgeschichte.
  • Berschin, Helmut, Julio Fernández-Sevilla, et Josef Felixberger. 1987. Die spanische Sprache: Verbreitung, Geschichte, Struktur.
  • Dietrich, Wolf, et Horst Geckeler. 2007. Einführung in die spanische Sprachwissenschaft.
  • Martínez-Celdrán, Eugenio, Ana Maria Fernández-Planas, et Josefina Carrera-Sabaté. 2003. "Castilian Spanish." Journal of the International Phonetic Association 33(2):255–259. doi:10.1017/S0025100303001373.
  • Tovar, Antonio. 1983. Einführung in die Sprachgeschichte der Iberischen Halbinsel.

Lingua in America

  • Kubarth, Hugo. 1987. Das lateinamerikanische Spanisch.
  • Noll, Volker. 2001. Das amerikanische Spanisch.
  • Paufler, Hans-Dieter. 1977. Lateinamerikanisches Spanisch.

Nexus externi

Wikipedia
Wikipedia
Lege de Lingua Hispanica in Vicilibris.


Linguae Romanicae

Anglo-Normannica · Auridunica · Aragonensis · Aromanica · Arpitanica · Asturiana · Burgundica · Caesariaca · Campanica · Catalana · Corsa (Gallurica, Sassarensis) · Cispadana · Dalmatica · Dacoromanica (Moldovica, Valachica) · Extremadurensis · Fala · Franco-Comitatina · Francogallica · Foroiuliensis · Gallaica · Gallonica · Guernesica · Lingua Haitiana · Hispanica (Castellana) · Insubrica · Istrica · Istro-Romanica · Italiana (Tusca litteraria) · Iudaeo-Francogallica · Iudaeo-Italiana · Latina Dolomitica · Iudaeo-Hispanica · Legionensis · Ligustica (Monoecensis) · Lotharingica · Lusitana · Megleno-Romanica · Mirandica · Moeso-Romanica · Mosarabica · Neapolitana (Aprutina, Bariana, Consentina, Daunia, Lucana, Molisina) · Normannica · Occitanica · Orobica · Pedemontica · Pictavo-Santonica · Picardica · Romancica · Romanensis · Sarda · Serquica · Shuadit · Sicula (Bruttia, Sallentina) · Tarentina · Venetica (Talica) · Vallonica

Formula:Link FA Formula:Link FA

Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Lingua_Hispanica&oldid=1977294"