Quantum redactiones paginae "Lingua Hispanica" differant
No edit summary |
m Lingua in "Loci" corrigebam. Casus acusativus pro nominibus terralibus contra autem casus nominativus. Etiam Indonesiam addebam. |
||
Linea 27: | Linea 27: | ||
== Origo == |
== Origo == |
||
{{vide etiam|Lingua Castellana prisca}} |
{{vide etiam|Lingua Castellana prisca}} |
||
[[Fasciculus:Page of Lay of the Cid.jpg|thumb|left|Pagina libri ''[[Cantar de Mio Cid]],'' in lingua Castellano [[Medium Aevum|Medii Aevi]].]] |
[[Fasciculus:Page of Lay of the Cid.jpg|thumb|left|Pagina libri ''[[Cantar de Mio Cid]],'' in lingua Castellano [[Medium Aevum|Medii Aevi]].]] |
||
Lingua Hispanica e [[lingua Latina]] deducitur, etiam nonnulla verba e [[lingua Gothica]] antiqua et [[lingua Arabica]] habet. [[Lingua Vasconica]] quoque multa verba linguae Hispanicae dedit, et sicut pentavocalismum, quod lingua Hispanica simul Vasconica quinque vocales breves habet. |
Lingua Hispanica e [[lingua Latina]] deducitur, etiam nonnulla verba e [[lingua Gothica]] antiqua et [[lingua Arabica]] habet. [[Lingua Vasconica]] quoque multa verba linguae Hispanicae dedit, et sicut pentavocalismum, quod lingua Hispanica simul Vasconica quinque vocales breves habet. |
||
Linea 38: | Linea 40: | ||
== De grammatica et phonetica == |
== De grammatica et phonetica == |
||
[[Fasciculus:Academia de la Lengua.jpg|thumb|200px|left|Sedes [[Regia Academia Hispanica|Regiae Academia Hispanica]] [[Matritum|Matriti]] in [[Hispania]].]] |
[[Fasciculus:Academia de la Lengua.jpg|thumb|200px|left|Sedes [[Regia Academia Hispanica|Regiae Academia Hispanica]] [[Matritum|Matriti]] in [[Hispania]].]] |
||
{{vide etiam|Pronuntiatus Hispanicus}} |
{{vide etiam|Pronuntiatus Hispanicus}} |
||
== Loci == |
== Loci == |
||
Hispanice lingua magna est et in loci multi in Terram dicitur, qui [[Hispania]]m, [[Argentina]]m, [[Mexicum]], [[America Centralis|Americam Centralem]], [[America Australis|Americam Australem]], et in alteros locos, quos in borealis [[Africa]]e et in [[Asia]]m, quam [[Philippinae|Philippinas]] et [[Indonesia|Indonesiam]]. |
|||
{| class="wikitable" align="center" |
{| class="wikitable" align="center" |
Emendatio ex 15:28, 23 Aprilis 2012
Lingua Hispanica español, castellano
| ||
---|---|---|
IPA: | [ espa'ɲol, kaste'ʎano ] | |
Taxinomia: | ||
Locutores: | 329 000 000[1] | |
Sigla: | 1 es, 2 spa, 3 spa | |
Status publicus | ||
Officialis | Aequatoria, Argentina, Bolivia, Chilia, Columbia, Cuba, Guinea Aequatorensis, Guatemala, Hispania, Honduria, Mexicum, Nicaragua, Novum Mexicum (CFA), Ora Opulenta, Panama, Paraguaia, Peruvia, Portus Dives, Respublica Dominicana, Sahara Occidentalis, Salvatoria, Uruguaia, Venetiola, etsi Unio Europaea | |
Privata | Civitates Foederatae Americae, Philippinae, aliae | |
Litterae: | ||
Scriptura: | Latina | |
Procuratio: | Real Academia Española traverso Asociación de Academias de la Lengua Española | |
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae |
Lingua Hispanica,[2] vel recte Castellana[3] (vulgo: español vel castellano), est lingua Romanica in grege Ibero-Romanico, qui, ex nonnullis dialectibus linguisque in septentrionalibus Paeninsulae Ibericae marginibus per saeculum decimum crescens, graduatim per Regnum Castellae percrebuit ut prima gubernationis commerciique lingua[4] in Imperio Hispanico fieret.
Origo
Lingua Hispanica e lingua Latina deducitur, etiam nonnulla verba e lingua Gothica antiqua et lingua Arabica habet. Lingua Vasconica quoque multa verba linguae Hispanicae dedit, et sicut pentavocalismum, quod lingua Hispanica simul Vasconica quinque vocales breves habet.
Primae scripturae linguae Hispanicae sunt Glossae Aemilianenses (Glosas Emilianenses), minimae scripturae marginales in manuscriptis saeculo decimo. Haec glosas sunt commentarii de texto, qui ex latino in linguam Castellanam convertebantur.
Hispanicus sermo Medii Aevi appellatur Castellanus (ob originem in regione Castellae) vel Roman Paladino. Hispanicus hodiernus sermo surrexit saeculo quinto decimo vel sexto decimo post mutationes phoneticas consonantium, atque cum textis Georgii Manrrici et Garciae Lasi de la Vega. Primam grammaticam linguae Hispanicae Aelius Antonius Nebrissensis scripsi anno 1492.
Vocabularium
Lingua Hispanica circa 89,5% verba Latina praeservat. Alter 10,5% venit ex linguis Arabica, Gothica, Vasconica, Amerindis (ut Lingua Navatlaca), Francogallica, Germanica et Anglica.
De grammatica et phonetica
Loci
Hispanice lingua magna est et in loci multi in Terram dicitur, qui Hispaniam, Argentinam, Mexicum, Americam Centralem, Americam Australem, et in alteros locos, quos in borealis Africae et in Asiam, quam Philippinas et Indonesiam.
Nationes cum magno numero personarum qui Hispanice loquuntur | |
---|---|
Ordo alphabeticus | Numerus personarum qui Hispanice loquuntur |
|
|
Notae
- ↑ Ethnologue
- ↑ Conradus Gesnerus, Mithridates: de differentiis linguarum (1555) textus f. 49v; Athanasius Kircherus, Turris Babel, sive Archontologia (Amstelodami: Jansson-Waesberge, 1679) textus pp. 209-212.
- ↑ Fons nominis Latini desideratur (addito fonte, hanc formulam remove)
- ↑ "Spanish languages "Becoming the language for trade"". sejours-linguistiques-en-espagne.com/index.html
- ↑ [1]
- ↑ [2]
- ↑ [3]
- ↑ [4]
Bibliographia
Libri generales
- Abercrombie, David. 1967. Elements of General Phonetics. Edinburgh: Edinburgh University Press.
- Cressey, William Whitney. 1978. Spanish Phonology and Morphology: A Generative View. Georgetown University Press. ISBN 0-87840-045-1.
- Eddington, David. 2000. "Spanish Stress Assignment within the Analogical Modeling of Language." Language 76(1):92–109. doi:10.2307/417394. http://linguistics.byu.edu/faculty/eddingtond/STRESS.pdf.
- Harris, James. 1967. "Sound Change in Spanish and the Theory of Markedness." Language 45(3):538–552. doi:10.2307/411438. http://jstor.org/stable/411438.
Lingua in Hispania
- Alsdorf-Bollee, Annegret. 2003. Spanische Sprachgeschichte.
- Berschin, Helmut, Julio Fernández-Sevilla, et Josef Felixberger. 1987. Die spanische Sprache: Verbreitung, Geschichte, Struktur.
- Dietrich, Wolf, et Horst Geckeler. 2007. Einführung in die spanische Sprachwissenschaft.
- Martínez-Celdrán, Eugenio, Ana Maria Fernández-Planas, et Josefina Carrera-Sabaté. 2003. "Castilian Spanish." Journal of the International Phonetic Association 33(2):255–259. doi:10.1017/S0025100303001373.
- Tovar, Antonio. 1983. Einführung in die Sprachgeschichte der Iberischen Halbinsel.
Lingua in America
- Kubarth, Hugo. 1987. Das lateinamerikanische Spanisch.
- Noll, Volker. 2001. Das amerikanische Spanisch.
- Paufler, Hans-Dieter. 1977. Lateinamerikanisches Spanisch.
Nexus externi
Lege de Lingua Hispanica in Vicilibris. |
- Dictionarium Regalis Academiae Hispanicae
- Dictionarium Clave
- Dictionarium Anglo-Hispanicum Chambers Harrap
- Dictionarium Anglo-Hispanicum Word Magic
Anglo-Normannica · Auridunica · Aragonensis · Aromanica · Arpitanica · Asturiana · Burgundica · Caesariaca · Campanica · Catalana · Corsa (Gallurica, Sassarensis) · Cispadana · Dalmatica · Dacoromanica (Moldovica, Valachica) · Extremadurensis · Fala · Franco-Comitatina · Francogallica · Foroiuliensis · Gallaica · Gallonica · Guernesica · Lingua Haitiana · Hispanica (Castellana) · Insubrica · Istrica · Istro-Romanica · Italiana (Tusca litteraria) · Iudaeo-Francogallica · Iudaeo-Italiana · Latina Dolomitica · Iudaeo-Hispanica · Legionensis · Ligustica (Monoecensis) · Lotharingica · Lusitana · Megleno-Romanica · Mirandica · Moeso-Romanica · Mosarabica · Neapolitana (Aprutina, Bariana, Consentina, Daunia, Lucana, Molisina) · Normannica · Occitanica · Orobica · Pedemontica · Pictavo-Santonica · Picardica · Romancica · Romanensis · Sarda · Serquica · Shuadit · Sicula (Bruttia, Sallentina) · Tarentina · Venetica (Talica) · Vallonica