Quantum redactiones paginae "Nicolaus Gogol" differant

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

Inline

Emendatio ex 14:04, 1 Aprilis 2012

Formula:Data hominis Nicolaus Basilii filius Gogol (Russice: Николай Васильевич Гоголь, tr. Nikolaj Vasil'evič Gogol’; Ucrainice: Микола Васильович Гоголь, tr. Mykola Vasyl’ovyč Hohol’; 1809–1852) fuit scriptor Russicus originis Ucrainicae.

Biographia

Nicolaus Gogol natus est 20 Martii (1 Aprilis Calendarii Gregoriani) in vico, Ucrainice Великі Сорочинці (Velyki Soročynci) et Russice Большие Сорочинцы (Bol’šie Soročincy) nominato, tunc in gubernio Poltavensi Imperii Russici et nunc in regione Poltavensi Ucrainae sito. Eius pater, feudalus pauper Basilius Gogol-Janowski, fuit auctor certarum comoediarum, Ucrainice scriptarum.

Gogol annis 1821 et 1828 in gymnasio summarum scientiarum urbis Nežin (Нежин) gubernii Czernihoviensis (nunc regionis Czernihoviensis Ucrainae) educatus est, ubi a litteratura et arte pingendi attractus est, et ingenium suum in arte scaenica demonstravit. Anno 1828 Petropolim venit, initio rei iuridicae opera sua tribuere intendens, quam intentionem mox reiecit. Ipse nonnullis locis sustentaverat munus; historiam docere tentaverat, sed gradatim omne tempus suum conatui litterario degit.

Anno 1829 Gogol bucolica vocabulo Iohannes Kuechelgarten («Ганц Кюхельгартен») divulgavit, quae hominibus non placuit. Anno 1831 Alexandrum Puskinum cognovit, qui eius formationem^? ut scriptoris affecit. Fabulas Vesperae in praediolo rustico prope Dicancam («Вечера на хуторе близ Диканьки»; Dicanca est vicus Ucrainicus regionis Poltavensis), quam Gogol annis 1831 – 1832 scripsit, ei gloriam litterariam attulit. Dein is auctor etiam creavit multa opera, quorum sunt, e.g., Tarasius Bulba («Тарас Бульба», annis 1835–1842 scribebatur, fabula historica est, bellum Cosacorum Ucrainorum contra Polonos describens), Scripta dementis («Записки сумасшедшего»), Nasus («Hoc», fabula satyrica), etc. Anno 1836 sua satyrica prodiit comoedia Revisor («Ревизор»), mala formae imperii reprehens et ob eam rem furialiter damnabatur (quam ob causam scriptor animo fractus est). Mense Iunio eiusdem anni ipse ex Russia excessit, et ab anno 1848 peregre, praesertim Romae, manebat, quo tempore patriam bis visitavit. In Italia, summum opus faciebat, fabulam-"poema" Animae mortuae («Мёртвые души») scribens. Cuius tria volumina is creare vellerat, sed solum volumen primum edidit (anno 1842). Paulo post publicata sunt eius opera in quattuor voluminibus. Illuc inter alia inclusa^? est narratiuncula Lacerna («Шинель»), quae cum Animis mortuis fuit expressio directionis criticae in litteris Russicis. Ulterius creatura pro eo scriptore difficilior fuit. Anno 1847 is librum Loci delecti e correspodentia cum amicis («Выбранные места из переписки с друзьями») edidit, ubi societati Russici in forma instructionum viam ad renovationem moralem monstrare adfectavit. Anno 1848, in patriam reditus, Gogol Animas mortuas scribere continuerat, sed non satiatus est ab effectu operis sui. Noctu ante 12 Februarii (24 Februarii Calendarii Gregoriani) anno 1852, aegritudini affectus, manuscriptum voluminis secundi fabulae illius combussit.

Mortuus est Gogol Moscuae die 21 Februarii (4 Martii Calendarii Gregoriani) anno 1852.

Fons

Pagina de Nicolao Gogol Encyclopaediae Sovieticae Magnae editionis tertiae (Russice)

Nexus externus

Vicimedia Communia plura habent quae ad Nicolaum Gogol spectant.

@@ Linea 5: / Linea 5: @@
 natus=[[1 Aprilis]] [[1809]]|
 obiit=[[4 Martii]] [[1852]]|
-ubi natus=in vico ''Velyki Soročynci''|
+ubi natus=in vico ''Velyki Soročynci'' tunc gubernii [[Poltava|Poltavensis]] [[Imperium Russicum|Imperii Russici]], nunc [[regio Poltavensis|regionis Poltavensis]] [[Ucraina]]e|
 ubi obiit=[[Moscua]]e}}
-'''Nicolaus Basilii filius Gogol''' ([[Russice]]: Николай Васильевич Гоголь, ''Nikolaj Vasil'evič Gogol’''; [[Ucrainice]]: Микола Васильович Гоголь, ''Mykola Vasyl’ovyč Hohol’''; [[1809]]–[[1852]]) fuit [[scriptor]] [[Russia|Russicus]].
+'''Nicolaus Basilii filius Gogol''' ([[Russice]]: Николай Васильевич Гоголь, [[translitteratio|tr.]] ''Nikolaj Vasil'evič Gogol’''; [[Ucrainice]]: Микола Васильович Гоголь, [[translitteratio|tr.]]  ''Mykola Vasyl’ovyč Hohol’''; [[1809]]–[[1852]]) fuit [[scriptor]] [[Russia|Russicus]] originis [[Ucraini]]cae.
 == Biographia ==
-Nicolaus Gogol natus est [[20 Martii]] ([[1 Aprilis]] [[Calendarium Gregorianum|Calendarii Gregoriani]]) in vico, Ucrainice Великі Сорочинці (''Velyki Soročynci'') et Russice Большие Сорочинцы (''Bol’šie Soročincy'') nominato, tunc in gubernio Poltavensi [[Imperium Russicum|Imperii Russici]] et nunc in [[regio Poltavensis|regione Poltavensi]] [[Ucraina]]e sito. Eius pater, feudalus pauper Basilius Gogol-Ianovsky, fuit auctor certarum comoediarum, [[lingua Ucrainica|Ucrainice]] scriptarum.
+Nicolaus Gogol natus est [[20 Martii]] ([[1 Aprilis]] [[Calendarium Gregorianum|Calendarii Gregoriani]]) in vico, Ucrainice Великі Сорочинці (''Velyki Soročynci'') et Russice Большие Сорочинцы (''Bol’šie Soročincy'') nominato, tunc in gubernio Poltavensi [[Imperium Russicum|Imperii Russici]] et nunc in [[regio Poltavensis|regione Poltavensi]] [[Ucraina]]e sito. Eius pater, feudalus pauper Basilius Gogol-Janowski, fuit auctor certarum comoediarum, [[lingua Ucrainica|Ucrainice]] scriptarum.
-Gogol annis [[1821]] et [[1828]] in gymnasio summarum [[scientia]]rum [[urbs|urbis]] ''Nežin'' (Нежин) gubernii Czernihoviensis (nunc [[regio Czernihoviensis|regionis Czernihoviensis]] Ucrainae) educatus est, ubi a litteratura et arte pingendi attractus est, et ingenium suum in arte scaenica demonstravit. Anno [[1828]] [[Petropolis|Petropolim]] venit, initio rei iuridicae opera sua tribuere intendens, quam intentionem mox reiecit. Ipse nonnullis locis sustentaverat munus; [[historia]]m docere tentaverat, sed gradatim omne tempus suum conatui [[litterae|litterario]] degit.
+Gogol annis [[1821]] et [[1828]] in gymnasio summarum [[scientia]]rum [[urbs|urbis]] ''Nežin'' (Нежин) gubernii [[Czernihovia|Czernihoviensis]] (nunc [[regio Czernihoviensis|regionis Czernihoviensis]] Ucrainae) educatus est, ubi a litteratura et arte pingendi attractus est, et ingenium suum in arte scaenica demonstravit. Anno [[1828]] [[Petropolis|Petropolim]] venit, initio rei iuridicae opera sua tribuere intendens, quam intentionem mox reiecit. Ipse nonnullis locis sustentaverat munus; [[historia]]m docere tentaverat, sed gradatim omne tempus suum conatui [[litterae|litterario]] degit.
-Anno [[1829]] Gogol bucolica vocabulo ''Iohannes Kuechelgarten'' («Ганц Кюхельгартен») divulgavit, quae [[homo|hominibus]] non placuit. Anno [[1831]] [[Alexander Puskin|Alexandrum Puskinum]] cognovit, qui eius formationem{{dubsig}} ut scriptoris affecit. Fabulas ''Vesperae in praediolo rustico prope Dicancam'' («Вечера на хуторе близ Диканьки»; Dicanca est vicus Ucrainicus regionis Poltavensis), quam Gogol annis  [[1831]] – [[1832]] scripsit, ei gloriam litterariam attulit. Dein is auctor etiam creavit multa opera, quorum sunt, e.g., ''Tarasius Bulba'' («Тарас Бульба», annis [[1835]]–[[1842]] scribebatur, fabula [[historia|historica]] est, [[bellum]] [[Casachia|Casacorum]] Ucrainorum contra [[Poloni|Polonos]] describens), ''Scripta dementis'' («Записки сумасшедшего»), ''Nasus'' («Hoc», fabula satyrica),  etc. Anno [[1836]] sua satyrica prodiit comoedia ''Revisor'' («Ревизор»), mala formae imperii reprehens et ob eam rem furialiter damnabatur (quam ob causam scriptor animo fractus est). Mense Iunio eiusdem anni ipse ex Russia excessit, et ab anno [[1848]] peregre, praesertim [[Roma]]e, manebat, quo tempore patriam bis visitavit. In [[Italia]], summum opus faciebat, fabulam-"poema" ''Animae mortuae'' («Мёртвые души») scribens. Cuius [[tres|tria]] volumina is creare vellerat, sed solum volumen primum edidit (anno [[1842]]). Paulo post publicata sunt eius opera in [[quattuor]] voluminibus. Illuc inter alia inclusa{{dubsig}} est narratiuncula ''Lacerna'' («Шинель»), quae cum ''Animis mortuis'' fuit expressio directionis criticae in litteris Russicis. Ulterius creatura pro eo scriptore difficilior fuit. Anno [[1847]] is [[liber|librum]] ''Loci delecti e correspodentia cum amicis'' («Выбранные места из переписки с друзьями») edidit, ubi societati Russici in forma instructionum viam ad renovationem [[mos|moralem]] monstrare adfectavit. Anno [[1848]], in patriam reditus, Gogol ''Animas mortuas'' scribere continuerat, sed non satiatus est ab effectu operis sui. Noctu ante [[12 Februarii]] ([[24 Februarii]] Calendarii Gregoriani) anno [[1852]], aegritudini affectus, manuscriptum voluminis secundi fabulae illius combussit.
+Anno [[1829]] Gogol bucolica vocabulo ''Iohannes Kuechelgarten'' («Ганц Кюхельгартен») divulgavit, quae [[homo|hominibus]] non placuit. Anno [[1831]] [[Alexander Puskin|Alexandrum Puskinum]] cognovit, qui eius formationem{{dubsig}} ut scriptoris affecit. Fabulas ''Vesperae in praediolo rustico prope Dicancam'' («Вечера на хуторе близ Диканьки»; Dicanca est vicus Ucrainicus regionis Poltavensis), quam Gogol annis  [[1831]] – [[1832]] scripsit, ei gloriam litterariam attulit. Dein is auctor etiam creavit multa opera, quorum sunt, e.g., ''Tarasius Bulba'' («Тарас Бульба», annis [[1835]]–[[1842]] scribebatur, fabula [[historia|historica]] est, [[bellum]] [[Cosaci|Cosacorum]] [[Ucraini|Ucrainorum]] contra [[Poloni|Polonos]] describens), ''Scripta dementis'' («Записки сумасшедшего»), ''Nasus'' («Hoc», fabula satyrica),  etc. Anno [[1836]] sua satyrica prodiit comoedia ''Revisor'' («Ревизор»), mala formae imperii reprehens et ob eam rem furialiter damnabatur (quam ob causam scriptor animo fractus est). Mense Iunio eiusdem anni ipse ex Russia excessit, et ab anno [[1848]] peregre, praesertim [[Roma]]e, manebat, quo tempore patriam bis visitavit. In [[Italia]], summum opus faciebat, fabulam-"poema" ''Animae mortuae'' («Мёртвые души») scribens. Cuius [[tres|tria]] volumina is creare vellerat, sed solum volumen primum edidit (anno [[1842]]). Paulo post publicata sunt eius opera in [[quattuor]] voluminibus. Illuc inter alia inclusa{{dubsig}} est narratiuncula ''Lacerna'' («Шинель»), quae cum ''Animis mortuis'' fuit expressio directionis criticae in litteris Russicis. Ulterius creatura pro eo scriptore difficilior fuit. Anno [[1847]] is [[liber|librum]] ''Loci delecti e correspodentia cum amicis'' («Выбранные места из переписки с друзьями») edidit, ubi societati Russici in forma instructionum viam ad renovationem [[mos|moralem]] monstrare adfectavit. Anno [[1848]], in patriam reditus, Gogol ''Animas mortuas'' scribere continuerat, sed non satiatus est ab effectu operis sui. Noctu ante [[12 Februarii]] ([[24 Februarii]] Calendarii Gregoriani) anno [[1852]], aegritudini affectus, manuscriptum voluminis secundi fabulae illius combussit.
 Mortuus est Gogol [[Moscua]]e die [[21 Februarii]] ([[4 Martii]] Calendarii Gregoriani) anno [[1852]].
 == Fons ==
-* [http://www.cultinfo.ru/fulltext/1/001/008/130/index.htm ''Encyclopaedia Sovietica Magna'', editio tertia] {{ling|Russice}}
+* [http://bse.sci-lib.com/article011196.html Pagina de Nicolao Gogol ''Encyclopaediae Sovieticae Magnae'' editionis tertiae] {{ling|Russice}}
 == Nexus externus ==