Quantum redactiones paginae "Rogerus (comes Herefordiae)" differant
Content deleted Content added
mNo edit summary |
No edit summary |
||
| Linea 1: | Linea 1: | ||
'''Rogerus de Bretolio''' (floruit 1051/1087), filius natu alter [[Guillelmus Osberni filius|Guillelmi Osberni filii]] uxorisque suae [[Adeliza de Toenio|Adelizae de Toenio]], dono regis [[Gulielmus I (rex Angliae)|Guillelmi Conquisitoris]] terras in [[Anglia]] quas pater possederat anno [[1071]] recepit. '''Comes Herefordiae''' ille ut videtur primus nuncupatus est, patre terras late sparsas titulumque comitis sine qualificatione geographica tenente. Frater maior natu [[Gulielmus de Bretolio]] terras Normannicas nactus est. |
'''Rogerus de Bretolio''' (floruit 1051/1087), filius natu alter [[Guillelmus Osberni filius|Guillelmi Osberni filii]] uxorisque suae [[Adeliza de Toenio|Adelizae de Toenio]], dono regis [[Gulielmus I (rex Angliae)|Guillelmi Conquisitoris]] terras in [[Anglia]] quas pater possederat anno [[1071]] recepit. '''Comes Herefordiae''' ille ut videtur primus nuncupatus est, patre terras late sparsas titulumque comitis sine qualificatione geographica tenente. Frater maior natu [[Gulielmus de Bretolio]] terras Normannicas nactus est. |
||
Patris igitur successor Rogerus, dominus castellorum [[castellum Chepstow|Chepstow]], [[castellum Wigmore|Wigmore]], [[castellum Clifford|Clifford]], [[Ewyas Harold]], [[castellum Monemutense|Monemutae]] aliorumque, bella gessit in finibus [[Cambria]]e. Anno autem [[1075]], dum [[Herefordia]]e matrimonium sororis [[Emma de Bretolio|Emmae]] celebrat, ab huius marito [[Radulphus de Gaël]] ad rebellandum contra regem suasus est. Bellum igitur in comitatu [[Herefordiensis comitatus|Herefordiensi]] paravit, sed ante [[Sabrina]]m transitam captus est. In tres epistulas |
Patris igitur successor Rogerus, dominus castellorum [[castellum Chepstow|Chepstow]], [[castellum Wigmore|Wigmore]], [[castellum Clifford|Clifford]], [[Ewyas Harold]], [[castellum Monemutense|Monemutae]] aliorumque, bella gessit in finibus [[Cambria]]e. Anno autem [[1075]], dum [[Herefordia]]e matrimonium sororis [[Emma de Bretolio|Emmae]] celebrat, ab huius marito [[Radulphus de Gaël]] ad rebellandum contra regem suasus est. Bellum igitur in comitatu [[Herefordiensis comitatus|Herefordiensi]] paravit, sed ante [[Sabrina]]m transitam captus est. In tres epistulas [[Lanfrancus]] [[archiepiscopus Cantuariensis]] eum a rebellatione dissuadet et contritionem urget moxque regi veniam petit, sed frustra. Rogerus terras omnes perdidit et in carcere reclusus est. |
||
Rex anno [[1087]] moriturus veniam captivis omnibus, qui pacem tenere promitterent, obtulit; Rogerus autem usque ad mortem incarceratus manebat. Filios duos genuit, nominibus Reynaldus et Rogerus, regis [[Henricus I (rex Angliae)|Henrici I]] sectatores. |
|||
{{Opus Monemutense}} |
{{Opus Monemutense}} |
||
| Linea 8: | Linea 10: | ||
* [[Ordericus Vitalis]], ''[[Historia ecclesiastica (Ordericus)|Historia ecclesiastica]]'' |
* [[Ordericus Vitalis]], ''[[Historia ecclesiastica (Ordericus)|Historia ecclesiastica]]'' |
||
* ''[[Liber de Wintonia]]'' |
* ''[[Liber de Wintonia]]'' |
||
* [[ |
* [[Lanfrancus]], ''Epistulae'' (Clover et Gibson no. 31-33) |
||
== Notae == |
== Notae == |
||
Emendatio ex 20:39, 21 Martii 2012
Rogerus de Bretolio (floruit 1051/1087), filius natu alter Guillelmi Osberni filii uxorisque suae Adelizae de Toenio, dono regis Guillelmi Conquisitoris terras in Anglia quas pater possederat anno 1071 recepit. Comes Herefordiae ille ut videtur primus nuncupatus est, patre terras late sparsas titulumque comitis sine qualificatione geographica tenente. Frater maior natu Gulielmus de Bretolio terras Normannicas nactus est.
Patris igitur successor Rogerus, dominus castellorum Chepstow, Wigmore, Clifford, Ewyas Harold, Monemutae aliorumque, bella gessit in finibus Cambriae. Anno autem 1075, dum Herefordiae matrimonium sororis Emmae celebrat, ab huius marito Radulphus de Gaël ad rebellandum contra regem suasus est. Bellum igitur in comitatu Herefordiensi paravit, sed ante Sabrinam transitam captus est. In tres epistulas Lanfrancus archiepiscopus Cantuariensis eum a rebellatione dissuadet et contritionem urget moxque regi veniam petit, sed frustra. Rogerus terras omnes perdidit et in carcere reclusus est.
Rex anno 1087 moriturus veniam captivis omnibus, qui pacem tenere promitterent, obtulit; Rogerus autem usque ad mortem incarceratus manebat. Filios duos genuit, nominibus Reynaldus et Rogerus, regis Henrici I sectatores.
Unam legis e paginis de
disserentibus
Ecclesiae et coenobii
Terrae et aquae
Homines et opera
Domini
- Guillelmus Osberni f.
- Rogerus (comes Herefordiae)
- Wihenocus
- Guillelmus Baderonis f.
- Baderon Guillelmi f.
- Gilbertus Baderonis f.
- Iohannes de Monemuta
- Iohannes Ioh. f.
- Simon VI de Monteforti
- Edmundus Gibbosus
- Thomas (comes Lancastriae)
- Henricus (comes Lancastriae)
- Henricus (dux Lancastriae)
- Blanca Lancastriae
- Henricus IV
- Henricus V
Vide etiam
Opus intervicianum Monemutense
Opus intervicianum Monemutense
Fontes de vita Rogeri
- Ordericus Vitalis, Historia ecclesiastica
- Liber de Wintonia
- Lanfrancus, Epistulae (Clover et Gibson no. 31-33)
Notae
Bibliographia
- G. E. C.; Vicary Gibbs et al., edd.; The Complete Peerage of England, Scotland, Ireland, Great Britain and the United Kingdom, extant, extinct or dormant (13 voll. Londinii, 1913-1940 1 2 3 4) vol. 6 pp. 449-450
- H. Clover, M. Gibson, edd., The letters of Lanfranc, archbishop of Canterbury (Oxonii: Clarendon Press, 1979)
- Keith Kissack, Mediaeval Monmouth (Monemutae: Monmouth Historical and Educational Trust, 1974)
- C. P. Lewis, "The Norman settlement of Herefordshire under William I" in Anglo-Norman Studies vol. 7 (1984) pp. 195–213
- C. P. Lewis, "The early earls of Norman England" in Anglo-Norman Studies vol. 13 (1990) pp. 207–23
- C. P. Lewis, "Breteuil, Roger de , earl of Hereford (fl. 1071–1087)" in Oxford Dictionary of National Biography (Oxford University Press, 2004) situs venalis (fons principalis commentationis nostrae)
- Lynn H. Nelson, The Normans in South Wales, 1070-1171 (Austin Texiae, 1966) cap. 2
- P. M. Remfry, Grosmont Castle and the families of Fitz Osbern, Ballon, Fitz Count, Burgh, Braose and Plantagenet of Grosmont (Worcester: SCS Publishing, 2003. ISBN 1-899376-56-9)