Lingua Dacoromanica

Lingua Dacoromanica limba română
IPA:	[ limba romɨnə ]
Taxinomia:	Linguae Indoeuropaeae  Linguae Romanicae   Linguae Romanicae orientales
Locutores:	24 000 000
Sigla:	1 ro, 2 rum, 3 ron
Status publicus
Officialis	Romania, Moldavia
Privata	Serbia, aliae
Litterae:
Scriptura:	Latina
Procuratio:	Academia Română
Familiae linguisticae coloribus Vicipaediae pictae Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Lingua Dacoromanica est lingua ex linguis Indoeuropeeis et sub familia Romanica subsummata, cum lingua Lusitanica, lingua Italiana, lingua Francica, etc. Primum Georgius Şincai una cum Samuele Micu argumentis confirmavit Linguam Dacoromanicam ad familiam Romanicam pertinere anno 1780 cum grammaticae librum Elementa linguae daco-romanae sive valachicae Vindobonae edidit.

Lingua Dacoromanica abecedario Latino scribitur, sed etiam litterae singulares exempli gratia ș /ʃ/ et ț for /ts/ adhibentur.

Lingua Dacoromanica est solus sermo Romanicus qui neutrum et nominum declinationem servat.

Loci

Lingua Dacoromanica tantum in Romania atque in Moldavia primaria; locuta aliquanto in Balcania et Europa orientali (Graecia, Macedonia, Bulgaria, Serbia, Hungaria, Croatia, et cetera), Israel, Italia, Hispania et cetera.

Nexus externi

Lege de Lingua Dacoromanica in Vicilibris.

Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes!