Quantum redactiones paginae "Clavile" differant
m r2.7.1) (automaton addit: yi:פיאנע |
m r2.7.1) (automaton addit: als:Klavier |
||
| Linea 26: | Linea 26: | ||
[[af:Klavier]] |
[[af:Klavier]] |
||
[[als:Klavier]] |
|||
[[am:ፒያኖ]] |
[[am:ፒያኖ]] |
||
[[an:Piano]] |
[[an:Piano]] |
||
Emendatio ex 11:17, 2 Martii 2012
Clavile est instrumentum musicum malleis chordisque ad tonos edendos instructum. Clavilia maximae magnitudinis nonaginta septem pinnas habent, quae, digitis depressis, faciunt ut chordae malleis impellantur. Pulsus mallei efficit vibrationem chordae sonum emittentem; gradus soni, acutus vel gravis, intentione pendit chordae. Vis, qua depressa est pinna, vim soni definit. Sonus deinde sponte per sedatorem quendam, malleo coniunctum, repremitur ne misceantur soni; clavilista autem pedali potest sedatorem ad tempus disiungere ut concentum sonorum harmonias gignat.
Clavile saeculo octavodecimo ineunte a Bartholomaeo Christophoro Florentiae ut coniunctio constructionum clavichordi et tympani excogitata est. Fructus illae combinationis leve forteque (Italiane: piano e forte) appellatus est propter suam unicam facultatem tam leves quam fortes sonos reddendi.
Haydn erat inter primos clavilistas qui clavile sensu vero et canebant, cum musici priores, velut Iohannes Sebastianus Bach, clavicymbalo canerent.
