Quantum redactiones paginae "Athanasius Kircherus" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
EmausBot (disputatio | conlationes)
m r2.6.4) (automaton mutat: ru:Кирхер, Афанасий
emendatur Latinitas
Linea 1: Linea 1:
[[Fasciculus:Athanasius Kircher.jpg|thumb|200px|Imago P. Athanasii Kircheri die natalis sua anno 1655]]
[[Fasciculus:Athanasius Kircher.jpg|thumb|200px|Athanasii Kircheri effigies anno 1655 incisa]]
'''Athanasius Kircherus Fuldensis''' [[Iesuitae|S.I.]] (Gesihaha prope [[Fuldensis|Fuldensem]], natus [[2 Maii]] [[1601]] aut [[1602]]; mortuus [[Roma]]e [[28 Novembris]] [[1680]]) fuit homo litteratus universalis [[Germania|Germanicus]]. Liberos multos de propositionibus varibus{{dubsig}} scribebat, et magna erat auctoritas eius in [[scientia]]s nonnullas.<!--cur non ablativus?--> Praeclarus erat pro pervestigationibus{{dubsig}} disciplinarum praecipue [[Lingua Aegyptia|linguarum Aegyptiacarum]], [[geologia]]e, [[medicina]]e, [[mathematica]]e, et [[musica]]e. Is primo causam contagionis [[pestis|morbi pestis]] ''animalia pussilia''—eae [[bacterium|bacteria]] sunt—esse cognovit. Labore suo pervestigationes posteriores enigmam [[Hieroglyphicae Aegyptiae|hieroglyphicarum]] solvere parabat.
'''Athanasius Kircher''' [[Iesuitae|S.I.]] (die [[2 Maii]] anno [[1602]] p. Ch. n. natus, mortuus est [[Roma]]e die [[28 Novembris]] anno [[1680]]) fuit sacerdos et vir multis disciplinis eruditissimus natione Germanus. Cuius plurima opera exstant de rebus admodum variis. Magna auctoritate pollebat inter viros doctos suae aetatis, ob praeclaram operam, quam pervestigandae linguae et cultui Aegyptiorum, Sinensiumque dedit. Scripsit praeterea opera de [[geologia]], [[medicina]], [[mathematica|mathematicis]] disciplinis, arte [[musica]].


== Vita ==
== Vita ==
Natus est Athanasius Kircher patre Iohanne Kircher, qui [[Theologia]]m [[Moguntia]]e publice profitebatur.
Incertus est annus natalis Athanasii Kircheri. Dissensio est inter auctoritates scientiae aut anno 1601 aut 1602 natus erat Gesihaha, iuvenissimus puerorum sex puellarumque tres. Iohannes Kircherus, pater Athanasii et solus ex parentibus notus est, fuit Doctor [[Theologia]]e [[Moguntia]] et serior magistratus Balthasaris Dernbachensis Fuldense.


Ab anno [[1614]] ad annum [[1618]] collegium Iesuitarum frequentavit, in quo studiis honestarum artium operam dedit. Factus est interea tiro sacrorum in eadem familia religiosa. Anno circiter 1618 [[Padiborna]]m, ad collegium Iesuiticum, migravit, ut alias disciplinas coleret. Ibi singulari laude ad studium philosophiae, theologiae, naturalium quaestionum et mathematices animum impulit. Cum eo tempore bella religionis causa in multis Germaniae partibus gererentur, cumque periculum esset ne [[Protestantes|Protestantium]] copiae Padibornam caperent, anno [[1622]] [[Colonia Agrippina|Coloniam Agripinam]] fuit fugiendum.
Sicut fratres sui scholam [[Ordo Religiosus|ordo religiosi]], in hunc casum Iesuitae, visitabat. Anno [[1614]] ad [[1618]] scholam Iesuitae Fuldense fundamentum studia sua seriora [[Lingua Graeca Antiqua|linguis gracae]] [[Lingua Hebraica|Hebraeaeque]] discendi ponebat. Duo anni ante finem collegii ordum Iesuitae intrabat. Post finem scholae verisimilis anno 1618 collegium Iesuitae [[Padiborna]]m studiorum [[philosophia]]e—[[logica]]m, [[physica]]m [[Aristoteles|Aristotelis]], [[metaphysica]]m continens—Theologiae, Rerum Naturalium et Mathematica causa migrabat. Studia sua Padiborna finire non poterat nam agmen [[Protestantes|Protestantum]] urbem superare imminebat. Itaque anno [[1622]] [[Colonia Agrippina|Coloniam]] fugiebat et eidem educationem primam suam finiebat.


Anno transacto, Kirchero commissum est munus Graecae linguae tradendae. Qui cum repertis nonnullis in re physica et machinamentis quibusdam, quae excogitaverat, magnam celebritatem adeptus esset, a principe Moguntiae arcessitus est, ut in eius aula studiis operam daret. Ibi autem sacerdotium inivit et anno 1628 lauream coronam de Thelologia impetravit.
Anno post, collegio Iesuitae [[confluentia]] deinde Heiligenstadt studia humanitatis, imprimis linguarum continuebat et linguam Graecam docere incipiebat. Ibi animi concitationem seriorem suam exceptiones physica machinasque enim primus occursus. Propter praesentationes physicas suas principem electorem imperii Moguntiae notatiam nanciscens residentiam eius Ascaphaburgensem vocabatur ut chartis creare et terram eius metiri auxiliaretur.


Decennio post, arcessitus est a Summo Pontifice ut in Collegio Romano linguas orientales, physicam et mathematicas disciplinas traderet. Quo tempore instituit in ipsa sede Collegii Romani Museum Kircherianum, in qui plurimas res miras a se repertas, vel dono acceptas exhibuit, quae ob insolentiam totius orbis eruditos in admirationem rapuerunt.
Proxima statio educationis Kircheri fuit Moguntia anno [[1625]]. Velut pater antea, theologiae ibi studebat et finiebat. Anno [[1628]], presbyterum ordinatus est et ad votum quattuor Iesuitae, Doctorem Theologiae aequivalens, admissus est.

Priusquam anno [[1629]] collegio Iesuitae [[Herbipolis|Herbipole]] professor [[Ethica]]e, Mathematicae, linguarum Hebraeae [[Lingua Syriaca|Syriacaeque]] fiebat, probationem [[Spira Nemetum|Spiram Nemetum]] missum erat, quo loco [[bibliotheca]] liber ''Thesaurum Hieroglyphicarum'' Johannis Georgii Herwarthii fascinationem Aegyptiae Kirchero excitabat. Postea haec fascinatio sua super totum orientem, etiam [[Respublica Populi Sinarum|Sinam]] extendebat.

Annus publicationis primi libri ''Artis magnesiae'' profectionis involuntariae quoque erat. Iterum a proeliis [[Bellum Triginta Annorum|Belli Triginta Annorum]] fugere cogebatur cum anno [[1631]] exercitus [[Suecia|Suecorum]] Herbipolem expugnans appropinquabat. Super [[Lugdunum]] [[Avenio]]nem veniebat et [[universitas|universtate]] Mathematicam, Philosophiam et linguas orientales docere et [[geographia]]m, [[archaeologia]]m, [[astronomia]]m, et nunc etiam hieroglyphicis studere continuebat. Ibi Nicolaum Claudium Fabrum Peirescem noscebat, qui Kircherum circulum hominum litteratum praeclarum introducebat.

Anno [[1633]] Kircherus optatione [[Ferdinandus II|Ferdinandi Secundi]] [[Vindobona|Viennam]] [[Austria]]e ''Mathematicum Regis'', positio ad [[1630]] [[Iohannes Keplerus|Iohanne Keplero]] occupabat, vocabatur. Sed Nicolaus Peirescus Papam petitionem Kircherem Romam vocare mittebat ut manuscriptis copticis antiquis traducerebat. Nesciens Viennam proficiscebatur per ambagem [[Roma]]m navigabat et ibi decreto Papa eum ad [[Collegium Romanum]] vocare audiebat. Ita hoc Collegio, [[Pontificia Universitas Gregoriana|Gregoriana]] quoque vocatur, anno [[1638]] professorem linguarum orientalium, Mathematicae et Physicae nominabatur postquam itinere bima per [[Italia]], [[Sicilia]], et [[Melitta]] reditus erat. Sicilia eruptio [[Aetna (mons)|montis Aetnae]] observare poterat, quam posterior in libro ''Mundo Subterraneo'' describebat.

Post hoc iter magnum ultimum suum quoque Romae pervestigationes alacriter et diligenter agiebat. Conclusiones suae amplae et excelsae erant ut mox ab obligatione docendi liberabatur. Nonnullos libros in hoc tempore publicabat et pervestigationes experimentesque multis locis scientiarum performabat.

Ab annis sexaginta saeculi septendecim tarde ex excitatione scientiarum retrahens saepe in ruribus Romae commorabatur et per studiis geographicis regionis [[Latium|Latii]] anno [[1665]] ruinam ecclesiae antiquae prope Mentorellam inveniebat. Magna cum passione hanc restruhere et iterum ecclesiam [[peregrinatio]]nem facere consulebat. Item largitionibus Museum Kircherianum condebat, quo res varias scientiarum animalis, machinis ab eo inventis, manuscriptis (quam ''Voynich'' manuscriptum) exhibebat.

Antea moriebat [[28 Novembris]] anno [[1680]], testamente constituerat cor suum in ecclesia Mentorellae sepellendum esse.


== Opera ==
== Opera ==
Kircher plurima opera [[Lingua Latina|Latine]] conscripta in publicam lucem edidit, quibus egit de argumentis admodum variis. Solebat res, quas suis operibus tractaba, variis disciplinis et infinita eruditione nixus accurate describere. Quae opera mirum in modum per totam Europam divulgata sunt et multarum disciplinarum studia provexerunt.
Kircher [[Lingua Latina|Latine]] scripsit et publicavit libros multos de diversis rebus tractantes. In studiis operisque suis scientias dissimiles miscebat ad themata exponenda. In opere, exempli gratia, quod "Magnes" vocatur, in quo disertatio continentur de magnetismo, Kircher exploravit alias praeterea atractionis vires, sicut [[Gravitas|gravitatem]] [[Amor|amoremque]]. Opus notissimum kircherianum in aetate nostra est ''[[Oedipus Aegyptiacus]]'' ([[1652]]–[[1654]]), quod tractatus est amplissimus de [[aegyptologia]] et antiquis [[Religio|religionibus]]. Opera sua amplam diffusionem habuerunt saeculo XVII et magnopere contribuerunt ad dispersionem studiorum scientificorum inter indoctos.


== Index operum principalium ==
== Opera praeclara ==
* 1631 ''Ars magnesia''
* 1631 ''Ars magnesia''
* 1635 ''Primitiae gnomoniciae catroptricae''
* 1635 ''Primitiae gnomoniciae catroptricae''

Emendatio ex 17:44, 15 Februarii 2012

Athanasii Kircheri effigies anno 1655 incisa

Athanasius Kircher S.I. (die 2 Maii anno 1602 p. Ch. n. natus, mortuus est Romae die 28 Novembris anno 1680) fuit sacerdos et vir multis disciplinis eruditissimus natione Germanus. Cuius plurima opera exstant de rebus admodum variis. Magna auctoritate pollebat inter viros doctos suae aetatis, ob praeclaram operam, quam pervestigandae linguae et cultui Aegyptiorum, Sinensiumque dedit. Scripsit praeterea opera de geologia, medicina, mathematicis disciplinis, arte musica.

Vita

Natus est Athanasius Kircher patre Iohanne Kircher, qui Theologiam Moguntiae publice profitebatur.

Ab anno 1614 ad annum 1618 collegium Iesuitarum frequentavit, in quo studiis honestarum artium operam dedit. Factus est interea tiro sacrorum in eadem familia religiosa. Anno circiter 1618 Padibornam, ad collegium Iesuiticum, migravit, ut alias disciplinas coleret. Ibi singulari laude ad studium philosophiae, theologiae, naturalium quaestionum et mathematices animum impulit. Cum eo tempore bella religionis causa in multis Germaniae partibus gererentur, cumque periculum esset ne Protestantium copiae Padibornam caperent, anno 1622 Coloniam Agripinam fuit fugiendum.

Anno transacto, Kirchero commissum est munus Graecae linguae tradendae. Qui cum repertis nonnullis in re physica et machinamentis quibusdam, quae excogitaverat, magnam celebritatem adeptus esset, a principe Moguntiae arcessitus est, ut in eius aula studiis operam daret. Ibi autem sacerdotium inivit et anno 1628 lauream coronam de Thelologia impetravit.

Decennio post, arcessitus est a Summo Pontifice ut in Collegio Romano linguas orientales, physicam et mathematicas disciplinas traderet. Quo tempore instituit in ipsa sede Collegii Romani Museum Kircherianum, in qui plurimas res miras a se repertas, vel dono acceptas exhibuit, quae ob insolentiam totius orbis eruditos in admirationem rapuerunt.

Opera

Kircher plurima opera Latine conscripta in publicam lucem edidit, quibus egit de argumentis admodum variis. Solebat res, quas suis operibus tractaba, variis disciplinis et infinita eruditione nixus accurate describere. Quae opera mirum in modum per totam Europam divulgata sunt et multarum disciplinarum studia provexerunt.

Opera praeclara

  • 1631 Ars magnesia
  • 1635 Primitiae gnomoniciae catroptricae
  • 1636 Prodromus Coptus sive Aegyptiacus
  • 1637 Specula Melitensis encyclica, hoc est syntagma novum instrumentorum physico-mathematicorum
  • 1641 Magnes sive de arte magnetica
  • 1643 Lingua Aegyptiaca restituta
  • 1645–1646 Ars magna lucis et umbrae in mundo Textus
  • 1650 Obeliscus Pamphilius Textus
  • 1650 Musurgia universalis, sive ars magna consoni et dissoni
  • 1652–1655 Oedipus Aegyptiacus
  • 1654 Magnes sive de arte magnetica (editio tertia)
  • 1656 Itinerarium extaticum s. opificium coeleste
  • 1657 Iter extaticum secundum, mundi subterranei prodromus
  • 1658 Scrutinium Physico-Medicum Contagiosae Luis, quae dicitur Pestis
  • 1660 Pantometrum Kircherianum ... explicatum a G. Schotto
  • 1661 Diatribe de prodigiosis crucibus
  • 1663 Polygraphia, seu artificium linguarium quo cum omnibus mundi populis poterit quis respondere
  • 1664–1678 Mundus subterraneus, quo universae denique naturae divitiae Textus
  • 1665 Historia Eustachio-Mariana
  • 1665 Arithmologia, Subterraneus Mundus
  • 1666 Obelisci Aegyptiaci ... interpretatio hieroglyphica
  • 1667 China Monumentis, qua sacris qua profanis
  • 1667 Magneticum naturae regnum sive disceptatio physiologica
  • 1668 Organum mathematicum
  • 1669, reimpressus 1672 Principis christiani archetypon politicum
  • 1669 Latium
  • 1669 Ars magna sciendi sive combinatorica
  • 1673 Phonurgia nova, sive conjugium mechanico-physicum artis & natvrae paranympha phonosophia concinnatum
  • 1675 Arca Noe
  • 1676 Sphinx mystagoga
  • 1676 Obelisci Aegyptiaci
  • 1679 Musaeum Collegii Romani Societatis Jesu
  • 1679 Turris Babel, sive Archontologia Qua Primo Priscorum post diluvium hominum vita, mores rerumque gestarum magnitudo, Secundo Turris fabrica civitatumque exstructio, confusio linguarum, & inde gentium transmigrationis, cum principalium inde enatorum idiomatum historia, multiplici eruditione describuntur & explicantur. Amsterdam, Jansson-Waesberge 1679 Textus
  • 1679 Tariffa Kircheriana sive mensa Pathagorica expansa
  • 1680 Physiologia Kicheriana experimentalis

Nexus externus

Vicimedia Communia plura habent quae ad Athanasium Kircherum spectant.