Quantum redactiones paginae "Linguae Germanicae" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
No edit summary
Xqbot (disputatio | conlationes)
m r2.7.2) (automaton mutat: az:German dilləri
Linea 112: Linea 112:
[[arz:لغات جيرمانيه]]
[[arz:لغات جيرمانيه]]
[[ast:Llingües xermániques]]
[[ast:Llingües xermániques]]
[[az:Alman qrupu]]
[[az:German dilləri]]
[[bar:Germanische Sprochn]]
[[bar:Germanische Sprochn]]
[[be:Германскія мовы]]
[[be:Германскія мовы]]

Emendatio ex 23:14, 9 Decembris 2011

Vide etiam paginam discretivam: Germani (discretiva)

Linguae Germanicae
Dicuntur in: Toto orbe terrarum
Classificatio genetica: Indoeuropaea
Subdivisiones: Linguae Germanicae Septentrionales

Linguae Germanicae Occidentales

Linguae Germanicae Orientales

Distributio hodierna Linguarum Germanicarum per orbem terrarum. Ruber validus significat maiorem partem populi lingua quadam Germanica loqui. Liniae rufulae significant partem minorem (plus quam 10%) lingua Germanica loqui.
Linguae Germanicae Europae

Linguae Germanicae familiam vel ramum linguarum Indoeuropaearum formant. Primo tantum in Europa septentrionali in usu erant, nunc per totum orbem terrarum diffusae sunt. Fere 15 linguas cum 500 decies centena milibus locutorum amplectuntur, qui iis lingua materna loquuntur, alia 200 decies centena milia unam aut plures ex his linguis noverunt.

Proprium linguarum Germanicarum contrarium aliis linguis Indoeuropaeis sunt consonantium mutationes in consonantium mutatione Germanica.

Linguae Germanicae maiores

Sunt novem linguae Germanicae, quarum cuique sunt plus quam decies centena milia locutorum.

Divisio linguarum Germanicarum hodiernarum

Ramus Germanicus linguarum Indoeuropaearum hodie 15 linguas (cum fere 500 decies centena milibus locutorum) amplecitur. Aliquae harum linguarum a quibusdam linguistis tantum dialecti habentur. Hae 15 linguae gradu propinquitatis hoc stemmate demonstrari possunt (numerus locutorum tantum ad eos spectat, qui linguis loquuntur maternis):

Haec divisio situi interretiali „Klassifikation der indogermanischen Sprachen“[1] innititur. Numerus locutorum ex Ethnologue anni 2005 et ex indicibus civitatum publicis sumptus est.

Lingua Luxemburgica, Plautdietsch, Theodisca Pennsylvaniana et Lingua Saxonica non ab omnibus linguistis linguae autonomae agnoscuntur, cum alii contra etiam Schwyzerdütsch (Theodiscam Helveticam) et linguam Scoticam linguas autonomas esse putant. A quibusdam duae variantes linguae Norvegicae (Bokmål et Nynorsk) linguae propriae putantur.

Linguae Germanicae Septentrionales

Linguae Germanicae Occidentales

Linguae Germanicae Orientales

Linguae Germanicae Orientales omnes exstinctae sunt.

Linguae Germanicae Creoles

Ex aliquot decenniis novae linguae Germanicae exstant. Sunt linguae creoles qui dicuntur.

Linguae Germanicae antiquae aut exstinctae

Notae