46 725
recensiones
Quantum redactiones paginae "Heautontimorumenos" differant
Jump to navigation
Jump to search
→Argumentum
|
'''''Heautontimorumenos''''' (ex [[Lingua Graeca|Graeco]], 'qui sibi ipsi poenas dat') est [[comoedia palliata]] [[Publius Terentius Afer|Publii Terentii Afri]], [[ludi Megalenses|ludis Megalensibus]] [[Manius Iuventius|Manio Iuventio]] [[Tiberius Sempronius|Tiberio Sempronio]] [[consul]]ibus (= [[163 a.C.n.]]) acta. [[Poeta]] [[Lingua Latina|Latinus]] [[comoedia]]m [[Lingua Graeca|Graecam]] [[Menander|Menandri]] imitatus est. Haec [[fabula]] exemplum est [[comoedia stataria|comoediae ''statariae'']]<ref>Prologus 36.</ref> dictae, quia non multi eventus in [[scaena|scaená]] fiunt, sed lepore [[diverbium|diverbii]] commendatur: "''pura oratio''"<ref>Prologus 46.</ref> est.
==Argumentum==
De duorum adulescentium amoribus agitur patribus displicentibus : '''Clinia''', filius '''Menedemi''', amat '''Antiphilam''', puellam pauperem et sine parentibus, sed magna virtute. '''Clitiphon''', filius '''Chremetis''', clam patre '''Bacchidem''' amat, meretricem avidam et superbam, cui promissum argentum dare cupit nec scit unde. Menedemus iratus filio adeo graviter et acerbe necessitudinem cum Antiphila exprobravit, ut Clinia in Asiam militatum profectus sit. In prima tamen scaena
Mox tamen puella, ex anulo quem gerebat, tam a '''Sostrata''', Chremetis uxore, quam a nutrice agnoscitur filia Chremetis esse, olim patris iussu infans exposita. Ita dolus Syri peragi non potest.
| |||