Quantum redactiones paginae "Vindonius Anatolius" differant
Content deleted Content added
Graece: Συναγωγή |
ancient accents |
||
Linea 1: | Linea 1: | ||
'''Vindonius Anatolius Berytius''' (sive ''Vindanius'', ''Vindanionius'') est scriptor [[Lingua Graeca|Graecus]] saec. 4 p. C. n. Fortasse idem est atque praetor provinciae [[Illyricum|Illyrici]] ab [[Ammianus Marcellinus|Ammiano Marcellino]] laudatus. Conscripsit ''Synagoge consuetudinum rei rusticae'' (Graece: |
'''Vindonius Anatolius Berytius''' (sive ''Vindanius'', ''Vindanionius'') est scriptor [[Lingua Graeca|Graecus]] saec. 4 p. C. n. Fortasse idem est atque praetor provinciae [[Illyricum|Illyrici]] ab [[Ammianus Marcellinus|Ammiano Marcellino]] laudatus. Conscripsit ''Synagoge consuetudinum rei rusticae'' (Graece: {{Polytonic|Συναγωγὴ γεωργικῶν ἐπιτηδευμάτων}}). |
||
Operis Vindonii Anatolii nunc deperditi nonnulla indicia habemus: |
Operis Vindonii Anatolii nunc deperditi nonnulla indicia habemus: |
Emendatio ex 20:07, 16 Novembris 2010
Vindonius Anatolius Berytius (sive Vindanius, Vindanionius) est scriptor Graecus saec. 4 p. C. n. Fortasse idem est atque praetor provinciae Illyrici ab Ammiano Marcellino laudatus. Conscripsit Synagoge consuetudinum rei rusticae (Graece: Συναγωγὴ γεωργικῶν ἐπιτηδευμάτων).
Operis Vindonii Anatolii nunc deperditi nonnulla indicia habemus:
- Fons principalis erat operis saec. 6 Cassiani Bassi cui titulus erat Eclogae de re rustica, item deperditi, ex quo multa exstant in Geoponicis imperatori Constantino VII Porphyrogenito dicatis.
- Fons erat operis Hippiatrica intitulati.[1]
- Photius patriarcha in Bibliotheca sua (codice 163) opus Vindonii Anatolii breviter describit.
- Translatio in lingua Syriaca facta est saec. 6 vel 7 (Ywannys, Akruta); de ea translationes Arabica necnon Armeniaca facta sunt saeculis 9 et 10.
- Una pagina exstat in libro manu scripto Bibliothecae Nationalis Francicae B.N.Gr. 2313 f. 49v.[2]
Fontes ex quibus hausit Vindonius Anatolius sunt Sextus Iulius Africanus, pseudo-Democritus, pseudo-Apuleius, Quintilii, Tarentinus, Florentinus, Pamphilus et fortasse alii.[3] In fragmentis Anatolii de bubus citantur Hippocrates, Apsyrtus, Didymus, Tarentinus, Democritus, Quintilii, Africanus, Sotion, Varro, Paxamus, Florentinus.
Index fragmentorum nominatim servatorum
- Fragmenta Anatolii in corpore Hippiatricorum servata
- Geoponica 2.9: de optima terra "Berytii"
- Geoponica 2.10: de determinatione terrae "Anatolii"
- Geoponica 2.16: de semina eligenda "Vindanionii"
- Geoponica 4.11 "Berytii"
- Geoponica 5.10 "Anatolii"
- Geoponica 5.11 "Berytii"
- Geoponica 5.18 "Anatolii"
- Geoponica 5.33 "Berytii"
- Geoponica 5.34 "Vindanionii"
- Geoponica 6.3-4 "Anatolii"
- Geoponica 6.13 "Anatolii"
- Geoponica 7.28 "Anatolii"
- Geoponica 7.33 "Berytii"
- Geoponica 7.36 "Vindanionii"
- Geoponica 8.24 "Berytii"
- Geoponica 10.8 "Anatolii"
- Geoponica 10.18 "Anatolii"
- Geoponica 10.19 "Berytii"
- Geoponica 10.38 "Berytii"
- Geoponica 10.43 "Vindanionii"
- Geoponica 10.69 "Berytii"
- Geoponica 10.72 "Anatolii"
- Geoponica 10.85 "Anatolii"
- Geoponica 11.20 "Anatolii"
- Geoponica 12.5 "Vindanionii"
- Geoponica 12.7 "Anatolii"
- Geoponica 12.36 "Anatolii"
- Geoponica 12.37 "Berytii"
- Geoponica 13.4.5 "Anatolius et Tarentinus"
- Geoponica 13.4.9 "Anatolius"
- Geoponica 13.12 "Berytii"
- Geoponica 13.12.3 "Anatolius"
- Geoponica 13.17 "Anatolii"
- Geoponica 14.13 "Berytii"
- Geoponica 14.20 "Berytii"
- Geoponica 14.21 "Anatolii"
- Geoponica 18.17 "Anatolii"
- Geoponica 18.18 "Berytii"
Notae
Nexus externi
- R. Rodgers, "Kêpopoiïa: Garden-Making and Garden Culture in the Greek Geoponica," in Byzantine Garden Culture, ed. A. Littlewood et al. (Washington, 2002), 159-175.
- De Geoponicis disputatio Johannis N. Lupia anglice
Bibliographia
- Antonius Baumstark, "Lucubrationes Syro-Graecae. 2. De versione, quae dicitur, Geoponicorum Syriaca" in Jahrbücher für classische Philologie supplementum 21 (1894) pp. 353—524 citatio
- Henricus Beckh, De Geoponicorum codicibus manuscriptis (Dissertatio inauguralis facultatis philosophicae Universitatis Erlangensis). Erlangae, typis Jungii et filii, 1886 citatio et in Acta seminarii philologici Erlangensis vol. 4 pp. 261-346
- Carl Brockelmann, "Die armenische Übersetzung der Geoponica" in Byzantinische Zeitschrift vol. 5 (1896) pp. 385-409
- E. Fehrle, Richtlinien zur Textgestaltung der griechischen Geoponica. Heidelbergiae, 1920.
- John A. C. Greppin, "The Armenians and the Greek Geoponica" in Byzantion vol. 57 (1987) pp. 46-55.
- J. F. Habbi, "Testi geoponici classici in siriaco e in arabo" in Autori classici in lingue del vicino e medio oriente ed. G. Fiaccadori (Roma, 1990) pp. 77–92.
- Anne McCabe, A Byzantine Encyclopaedia of Horse Medicine: the sources, compilation, and transmission of the "Hippiatrica". Oxonii: Oxford University Press, 2007. ISBN 978-0-19-927755-1
- Petrus Needham, ed., Γεωπονικά: Geoponicorum sive De re rustica libri XX Cassiano Basso scholastico collectore (Cantabrigiae 1704) pp. viii-ix
- E. Oder, "Beiträge zur Geschichte der Landwirthschaft bei den Griechen" in Rheinisches Museum vol. 45 (1890) pp. 58-98, 202-22, vol. 48 (1893) pp. 1-40.
- E. Oder, K. Hoppe, Corpus hippiatricorum Graecorum. Lipsiae: Teubner, 1927.
- A. Paul de Lagarde, Geoponicon in sermonem syriacum versorum quae supersunt. Lipsiae: Teubner, 1860.
- R. H. Rodgers, "Hail, Frost, and Pests in the Vineyard: Anatolius of Berytus as a Source for the Nabataean Agriculture" in Journal of the American Oriental Societies vol. 100 (1980) pp. 1–11.
- J. L. Teall, "The Byzantine agricultural tradition" in Dumbarton Oaks papers vol. 25 (1971) pp. 35-59.