Marsilius Ficinus

Marsilius Ficinus

Marsilius Ficinus fuit philosophus Italus, natus anno 1433, defunctus vero vitaeanno 1499.

Marsilius Ficinus dux fuit Academiae Neoplatonicae Florentinae, quae quidem floruit sub auspiciis illius Cosmi de Medicea gente et successoris eius Laurentii Magnifici, in qua Ficinus Philosophiam Neoplatonicam plurimis tradidit.

Neoplatonicum cognovit philosophum Gemistum Plethonem, orationes cuius de Platone et de mysticis Alexandrinis ita Florentinam fascinaverunt societatem ut eum secundum appellaverint Platonem. Anno 1459 Ioannes Argyropoulus docebat Linguam Graecam litterasque in Florentia et Ficinus inter discipulos erat. Cum Cosimus Medices Platonis Academiam refundare statuit, Ficinum elegit rectorem, qui e Graeco in Latinum vertit opera Platonis (anno 1484 publicata), Porphyrii, Iamblichi, Plotini et Corpus Hermeticum. Scripsit praetera "Commentarium in Platonis Symposio", "De Vita Libros Tres" et "Theologiam Platonicam de immortalitate animae". Gemistus Pletho Ficino suggessit inter Platonismum Christianismumque coniunctionem invenire.

Ioannes Picus de Mirandola discipulus Ficini erat.

Nexus externi

• Werner Raupp, "FICINO, Marsilio" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon  vol. 14 (Herzberg, 1998. ISBN 3-88309-073-5) , columnae 977–989 (Theodisce)
• Vita Marsilii Ficino a Ioanne Corsi scripta (anno 1506)
• Societas ficiniana quae vulgo Société Marsile Ficin nominatur

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!