Quantum redactiones paginae "Praemium Nobelianum physiologiae et medicinae" differant

E Vicipaedia
Content deleted Content added
JAnDbot (disputatio | conlationes)
m bot addit: nds abdit: oc mutat: ast, br, fi, is, ko, ml, ro, ru, vi
Linea 134: Linea 134:
* [[1997]] - Stanley B. Prusiner
* [[1997]] - Stanley B. Prusiner
* [[1998]] - Robert F. Furchgott, Louis J. Ignarro, Ferid Murad
* [[1998]] - Robert F. Furchgott, Louis J. Ignarro, Ferid Murad
* [[1999]] - Günter Blobel
* [[1999]] - [[Günter Blobel]]
* [[2000]] - Arvid Carlsson, Paul Greengard, Eric R. Kandel
* [[2000]] - Arvid Carlsson, Paul Greengard, Eric R. Kandel



Emendatio ex 15:49, 19 Augusti 2010

Aemilius Adolfus de Behring primus homo qui Praemium Nobelianum physiologiae et medicinae vicit

Praemium Nobelianum physiologiae et medicinae inde ab anno 1901 ab Alfredo Nobel inventore dynamitis[1] et manufactore Suecio institutum ex hereditate eius viri quotannis 10 Decembris, qua die Nobel anno 1896 mortuus est, hominibus qui in physiologia et medicina maximam inventionem fecerunt, tribuitur.

Praemio medicinae laureati

1901 - 1910

1911 - 1920


1921 - 1930

1931 - 1940

1941 - 1950

1951 - 1960

1961 - 1970

1971 - 1980

1981 - 1990

1991 - 2000

  • 1991 - Erwin Neher, Bert Sakmann
  • 1992 - Edmond H. Fischer, Edwin G. Krebs
  • 1993 - Richard J. Roberts, Phillip A. Sharp
  • 1994 - Alfred G. Gilman, Martin Rodbell
  • 1995 - Edward B. Lewis, Christiane Nüsslein-Volhard, Eric F. Wieschaus
  • 1996 - Peter C. Doherty, Rolf M. Zinkernagel
  • 1997 - Stanley B. Prusiner
  • 1998 - Robert F. Furchgott, Louis J. Ignarro, Ferid Murad
  • 1999 - Günter Blobel
  • 2000 - Arvid Carlsson, Paul Greengard, Eric R. Kandel

2001 - 2009

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Physiologiae et medicinae laureatos spectant (Nobel Prize in Physiology or Medicine winners, Nobel Prize in Physiology or Medicine).

Nota

  1. Castiglioni, Aloisius; Mariotti, Scaevola. Vocabolario della lingua latina, latino-italiano, italiano-latino. Quarta editio a Petro Georgio Parroni curata (Taurini, 2007).