Quantum redactiones paginae "Iacobus Ussher" differant

← Differentia superior Differentia proxima →

Content deleted Content added

Inline

Emendatio ex 13:26, 28 Iulii 2010

Haec commentatio vicificanda est ut rationibus qualitatis propositis obtemperet.
Quapropter rogamus ut corrigas, praecipue introductionem, formam, nexusque extra et intra Vicipaediam.

Iacobus Usserius, Eblanae, notarii filius, anno 1581 natus, Midensis episcopus (anno 1621) postea archiepiscopus Armachanus (anno 1626) ideo Totius Hiberniae Primas erat. Antea Collegii Sanctae Trinitatis theologiae professor ordinarius Sanctique Patricii ecclesiae cathedralis cancellarius fuerat.

Ingenium industriamque suam studiis academicis praesertim historicis applicuit. Secundum biographum cistulae librorum in peregrinationibus eum ubique sequebantur. Notus praecipue propter mundi creationis calculum, qui ei famam universalem attulit, sed qui ab indagatoribus posterioribus invalidus reperiebatur, historiae etiam ecclesiarum Britannicarum se devovit. Calvinismi principiis maxime imbutus cum Presbyterianis dialogum sustinuit, Catholicis autem valde adversabatur. Belli Civilis tempore concessionibus quas his Carolus I rex facere parabatur se opponebat. In Angliam transvectus Oxonia, ubi antea studiorum causa habitabat, apud regem se confugit, militum autem stridore vexatus sedem Bristolium, postea Cardiffam, deinde ad Castrum Sancti Donati in comitatu Glamorganiensi campestri mutavit. Hic litterarum sedem sed etiam morbum invenit. Post regis cladem mortemque quam maxime lugebat, ab Olivario Cromwell receptus est et ut summa tranquillitate viveret ei permissum est. Anno 1656 prope oppidum Reigate mortuus Westmonasterio cum fastu sepultus est.

Usserius Ignatii Antiocheni epistolas genuinas discernere potuit, Pseudodionysii autem Areopagitae operum chronologia deceptus est. Cum eruditis externis (v.g. Henrico Valesio) correspondebat.

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Iacobus Ussher spectant (Iacobum Ussher, James Ussher).

@@ Linea 3: / Linea 3: @@
 '''Iacobus Usserius''', [[Eblana]]e, notarii filius, anno [[1581]] natus, [[Midum|Midensis]] [[episcopus]] (anno [[1621]]) postea archiepiscopus [[Armacha]]nus (anno [[1626]]) ideo Totius Hiberniae [[Primas]] erat. Antea Collegii Sanctae Trinitatis theologiae professor ordinarius Sanctique [[Sanctus Patricius|Patricii]] ecclesiae [[cathedralis]] cancellarius fuerat.
-Ingenium industriamque suam studiis academicis praesertim historicis applicuit. Secundum biographum cistulae librorum in peregrinationibus eum ubique sequebantur. Notus praecipue propter mundi creationis calculum, qui ei famam universalem attulit, sed qui ab indagatoribus posterioribus invalidus reperiebatur, historiae etiam ecclesiarum [[Britannia|Britannicarum]] se devovit. Calvinismi principiis maxime imbutus cum Presbyterianis dialogum sustinuit, Catholicis autem valde adversabatur. Belli Civilis tempore concessionibus quas his [[Carolus I]] rex facere parabatur se opponebat. In [[Anglia]]m transvectus [[Oxonia]], ubi antea studiorum causa habitabat, apud regem se confugit, militum autem stridore vexatus sedem [[Bristolium]], postea [[Cardiff]]am, deinde ad Castrum Sancti Donati in comitatu Glamorganiensi campestri mutavit. Hic litterarum sedem sed etiam morbum invenit. Post regis cladem mortemque quam maxime lugebat, ab [[Olivarius Cromwell|Olivario Cromwell]] receptus est et ut summa tranquillitate viveret ei permissum est. Anno [[1656]] prope oppidum Reigate mortuus [[Visimonasterium|Visimonasterio]] cum fastu sepultus est.
+Ingenium industriamque suam studiis academicis praesertim historicis applicuit. Secundum biographum cistulae librorum in peregrinationibus eum ubique sequebantur. Notus praecipue propter mundi creationis calculum, qui ei famam universalem attulit, sed qui ab indagatoribus posterioribus invalidus reperiebatur, historiae etiam ecclesiarum [[Britannia|Britannicarum]] se devovit. Calvinismi principiis maxime imbutus cum Presbyterianis dialogum sustinuit, Catholicis autem valde adversabatur. Belli Civilis tempore concessionibus quas his [[Carolus I]] rex facere parabatur se opponebat. In [[Anglia]]m transvectus [[Oxonia]], ubi antea studiorum causa habitabat, apud regem se confugit, militum autem stridore vexatus sedem [[Bristolium]], postea [[Cardiff]]am, deinde ad Castrum Sancti Donati in comitatu Glamorganiensi campestri mutavit. Hic litterarum sedem sed etiam morbum invenit. Post regis cladem mortemque quam maxime lugebat, ab [[Olivarius Cromwell|Olivario Cromwell]] receptus est et ut summa tranquillitate viveret ei permissum est. Anno [[1656]] prope oppidum Reigate mortuus [[Westmonasterium|Westmonasterio]] cum fastu sepultus est.
 Usserius [[Ignatius Antiochenus|Ignatii Antiocheni]] epistolas genuinas discernere potuit, [[Pseudodionysius|Pseudodionysii]] autem Areopagitae operum chronologia deceptus est. Cum eruditis externis (v.g. Henrico Valesio) correspondebat.