De Coëtmieux Latine anno 1190 ut « Ecclesia Sancti Quirini in silva que dicitur Meuc »[2] refertur et tardissime anno 1769 e lectione diocese Dolensi de Sancto Mioco et eadem de parrochia eponyma dictus est « Miocus, locum sylvis horridum, intra Dioeceseos Briocensis fines nunc constitutum, Dolensi tamen praesulatui subditum, vigiliis, oratione, ieiunio, aliisque sanctis operibus illustravit. Ista tellus sancti nomine, post illius mortem, gloriata est, et illud hodiedum servat. Ad eius tumulum Parochialis Ecclesia consecrata est. Sacrae divi solitarii reliquiae, quae subter maius altare fuerant conditae, ab Hectore, meritissimo Dolensi Episcopo, venerationi fidelium in loco patenti decimo septimo seculo fuerunt collocatae. »[1]
↑ 1.01.1F. Duine : "Inventaire lithurgique de l'Hagiographie Bretonne", Librairie ancinne Honoré Champion Édouard Champion, 1922, p.132. [1](Francice, Latine)
↑René Couffon, « Répertoire des églises et chapelles du diocèse de Saint-Brieuc et Tréguier », Bulletin de la Société d’Emulation des Côtes-du-Nord, 1938, T. 70, p. 86 (Francice)
