Signatura (logica)

Latinitas bona
E Vicipaedia

Signatura in logica mathematica est copia signorum alicuius linguae logicae.

Sit, exempli gratia, formula arithmetica ut (quae dicit cuique numero ). In hac formula , et sunt signa logica, quia omnes formulae logicae his utuntur, sed non sunt et , quae sunt signa in hac tantum lingua. Igitur signatura huius linguae haec signa continet.

Cura ut natura rerum quas continet signatura bene decernatur, quod signatura non constantes, functiones, relationes ipsas continet, sed tantum earum signa.

Definitio[recensere | fontem recensere]

Signatura et lingua definiendae sunt, ut exemplares definiantur. Signatura est copia huiusmodi rerum:

Cuique signaturae est lingua sic definita:

  • Res primae sunt in copia minima quae:
  • Omnia signa constantis continet, et
  • Omnia signa variabilis, id est , continet, et
  • Si est in copia signorum functionis et sunt res primae, tum continet.
  • Formula sunt in copia minima quae:
  • Si sunt res primae, tum continet, et
  • Si est in copia signorum relationis et sunt res primae, tum continet, et
  • Si sunt formulae, tum et et continet, et
  • Si est signum variabilis et est formula, tum et continet.
  • Denique lingua definita est copia omnium formularum.

Exempla[recensere | fontem recensere]

  • Signatura catervarum est , in qua est signum constantis, est signum functionis duarum variabilium.
  • Signatura arithmetica est , in qua est signum constantis, sunt signa functionis duarum variabilium, est signum relationis unius variabilis.