Shadow of a Doubt (pellicula 1943)

E Vicipaedia
(Redirectum de Shadow of a Doubt)

Shadow of a Doubt ('Umbra suspicionis') est pellicula Americana animos commovens anno 1943 edita, cui conficiendae Alfredus Hitchcock moderatus est.

Saeviente secundo bello mundano, fabula cinematographica a tribus auctoribus (Thornton Wilder, Sally Benson, Alma Reville) producta est, quae idyllium falsum oppiduli Americani, specie politi et hominibus benignis pleni depingit, ubi alter alterius nomen scit, alter alteri amice subridet die Dominico ante missam sollemnem ecclesiae. Sub hac specie dulci homicida psychopathicus ambulat, conviviis interest, in cubiculis dormit. Praeterea neptis homicidam avunculum de sceleribus suspicatur, sed imaginis familiae servandae causa tacere vult.

Argumentum[recensere | fontem recensere]

Charlotta Newton est virgo, quae cum parentibus ac minoribus sorore fratreque Sanctae Rosae in oppido Californiae vitam tutam sed fortasse nimis quietam vivit. Itaque certior facta Carolum Oakley avunculum suum ad visendum propinquos suos venturum esse magno gaudio adficitur.

Statio ferriviaria Sanctae Rosae.

Charlotta cum suis Carolo avunculo obviam it, et mox tramen fumum nigerrimum — velut omen fati! — emittens in stationem ferriviariam Sanctae Rosae advenire videt. Ita bene advenit Carolus avunculus, homo levis et obscurus, dona ferens. Omnes visitatione eius gaudent, nec minime Charlotta, cui avunculus anulum smaragdinum donat. Obstupefit quidem, cum alterius cuiusdam primas litteras nominis videt in interiore parte anuli incisas esse. Sed avunculus "error aurificis" inquit. Secreta denudari incipiunt, cum Carolus avunculus in ephemeride patris familias nuntium animadvertit, de quo ceteros celare vult.

Salem et leporem quendam huic fabulae atroci (ne dicamus macabri) adiciunt duo viri criminalium narrationum amici, Iosephus Newton pater familias et Herbertus Hawkins vicinus, qui se oblectant cogitando, quo modo alter alterum interficiat.

Postridie mane Carolus discit duos venturos esse viros, qui familiam photographent percontenturque velut exemplum morum Americanorum, nec omnino huic rei interesse vult. Mox veniunt illi viri, quorum alter Charlottam rogat, secum foras exeat. Narrat se investigatorem criminum esse, Carolumque alterum ex duobus suspectis caedium "viduarum hilarium" haberi dicit. Quod Charlotta primum credere recusat, sed avunculum suum mirum in modum se gerere negare non potest. Etiam mirum in modum a melodia Francisci Lehár Die lustige Witwe, quae velut "vermis auris" mentem detinet, liberare se non potest.

Charlotta et Carolus avunculus in thermopolio rationes suas extricantes.

In cena familiari, Carolus avunculus odium humanitatis et praesertim fastidium viduarum divitum, quae bestiae pingues sint pecuniamque redoleant, prae se fert. His satiata rebus, Charlotta horrore perfusa foras excurrit. Avunculus eam persequitur et in thermopolium scabrum invitat, ubi se alterum ex istis duobus viris caedium suspectis esse confitetur, Charlottamque obsecrat, ut se proficisci in pace sinat, neque se custodibus prodat. Si enim Charlottae opera in sellam electricam condemnetur, hoc matrem perdat.

Deinde ex nuntiis Carolus alterum suspectum a vigilibus expetitum comperit propulsoriis aeroplani mutilatum esse. Simul etiam accipitur culpa viri occisi: nam homicidiorum seriem commissam esse a viro occiso nec a Carolo avunculo sententia est. Qua liberatione Carolus vehementer gaudet, sed Charlotta iam secreta eius cognovit. Cum Carolus insuper domi apud familiam Newton considere velit, Charlotta eum, si id faciat, occisuram esse minatur.

Nunc autem Carolus neptem suam tollere vult. Mox igitur ex scalis resectis paene decidit. Deinde eodem die Charlotta in stabulum autocineticum inlecta fores clausas intus aperire nequit, et vaporibus emissoriis autocineti paene perit, sed Herbertus vicinus fores pulsari audit aperiendasque curat.

Posterius Carolus se comitem dominae Potter, viduae divitissimae, Franciscopolin profecturum esse nuntiat. Charlotta autem in statione ferriviaria tramen conscendit praetexens se camaram Caroli videre velle. Carolus autem ratus se ultimam nactum esse occasionem minacis tollendae neptis Charlottam ex tramine iam moto extrudere conatur, sed dum comminus ante portam apertam iam moti traminis luctantur, ipse sub tramine obviam venienti decidit.

Carolo mortuo fere omnes oppidani exsequias eunt quid et cur nescientes. Alter ex investigatoribus reversus suum in Charlottam amorem confitetur. Etiam Charlotta se res graves celavisse confitetur. Ambo facinora Caroli celare statuunt.

Partium distributio[recensere | fontem recensere]

Primae partes
Seundariae partes
Persona camaeus
  • Alfredus Hitchcock in tramine chartiludio deditus minuto fere sexto decimo post initium pelliculae.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Nexus externi[recensere | fontem recensere]