Seggianum
(Redirectum de Seianus (Italia))
Vide etiam paginam discretivam: Seianus (discretiva)
SeggianumRes apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 42°55′45″N 11°33′30″E
Numerus incolarum: 970
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Seggianum: situs
Locus: 42°55′45″N 11°33′30″E
Numerus incolarum: 970
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Grossetana
Geographia
Superficies: 49.43 chiliometrum quadratum
Regiones urbanae: Pescina
Territoria finitima: Abbatia Sancti Salvatoris, Petra, Castrum Plani
Regiones urbanae: Pescina
Territoria finitima: Abbatia Sancti Salvatoris, Petra, Castrum Plani
Tabula aut despectus
.svg)
Seggianum[1][2][3][4] (-i, n.) (olim fortasse Sejanum[5], Sergianum ac Senganum) (Italiane: Seggiano) est oppidum Italiae et municipium, circiter 955 incolarum, in Regione Tuscia et in Provincia Grossetana situm. Incolae Seggianenses appellantur.
Insigne[recensere | fontem recensere]
Clari cives[recensere | fontem recensere]
Hic vixerunt[recensere | fontem recensere]
Aedificia egregia[recensere | fontem recensere]
Ecclesia Catholica Romana[recensere | fontem recensere]
Fractiones, vici et loci in municipio[recensere | fontem recensere]
Fractiones[recensere | fontem recensere]
- Pescina.
Municipia finitima[recensere | fontem recensere]
Nexus interni
- Tuscia (regio),
- Provincia Grossetana,
- Grossetum (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Seggianum spectant. |
Pinacotheca[recensere | fontem recensere]
-
Collocatio finium municipii in Provincia Grossetana. -
DEspectus in Seggianum.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini
- ↑ Sanctae ecclesiae florentinae monumenta ab Joanne Lamio composita et digesta quibus notitiae innumerae ad omnigenam etruriae aliarumque regionum historiam spectantes continentur Joannes Lamius ex typographio Deiparae ab angelo salutatae, 1758
- ↑ Catalogus Agiologicus Hetruscus, Seu De Sanctis, ac Beatis Hetruriae Clementi 12. ... Dicatus Carlo Guido Forti Typis Antonii de Rubeis, 1735 - 125 pagine
- ↑ Menologivm, Seu Brevis, Et Compendiosa Illuminatio, Relvcens In Splendoribvs Sanctorum, Beatorvm, Miracvlosorvm, Incorrvptorvm, Extaticorvm, Beneficorvm, Et quocunque Sanctimoniae, vel Virtutis Fulgore, Illustrium, Singularium, aut Praecellentium Famulorum Famularumque Dei, Martyrum, Confessorum, Virginum, Viduarum, Poenitentium: Ab initio Minoritici Instituti usque ad moderna tempora, Ex Triplici Ordine ... Qvos Omnes Seraphicus Pater Noster S. Franciscus Ab assisio In Vmbria Luci datus, ... Fortunatus Hueber Straub, 1698 - 128 pagine
- ↑ http://www.comuni-italiani.it/
 |