Franciscus Assisiensis

E Vicipaedia
Wikidata Franciscus Assisiensis
Res apud Vicidata repertae:
Franciscus Assisiensis: imago
Franciscus Assisiensis: imago
Nativitas: 24 Iunii 1182; Asisium
Obitus: 3 Octobris 1226; Portiuncula
Nomen nativum: Giovanni di Pietro di Bernardone

Familia

Genitores: Pietro di Bernardone dei Moriconi; Pica de Bourlemont
Coniunx: no value

Memoria

Sepultura: Basilica Sancti Francisci
Sanctus, sanctus (feriae die 4 Octobris)
Sanctus Franciscus Assisiensis

Natus 26 Septembris 1181 aut 1182
Mortuus 3 Octobris 1226
Patronus Animalium, oecologia
Index Sanctorum

Sanctus Franciscus Assisiensis natus est die 26 Septembris anni 1181 aut 1182 ex familia Umbra magni momenti cum nomine Ioannis de Moriconibus. Pater eius, Petrus Bernardonis filius de Moriconibus, textilium venditor erat et filio Ioanne nomen imposuit Francisci pro nationalitate matris eius Dominae Picae. Ioannes vel Franciscus iuventutem mundanam egit et numerabatur inter primos iuvenes Asisii. Militavit in bello contra Perusiam et captus est. Febricitans, animum ad res spiritus intendit. Salute restaurata, iterum quaerebat gloriam mundi, sed paulatim de Deo amplius et amplius cogitabat. Anno 1205 magis magisque desideravit Deum perfecte sequi. Die quodam, dum equitat, vidit leprosum horribiliter deformatum. Repulsus, voluit tamen pro Christo hominem diligere et amplexus est eum et omnia sua ei dedit. Amplecti constituit non tantum leprosum, sed etiam Christum et paupertatem evangelii cum simplicitate voluntaria. Post Peregrinationem Romam, locutionem audivit e crucifixo venientem in ecclesia Sancti Damiani. Iesus ei dicebat: "Aedifica Ecclesiam meam, quae decidit". Franciscus conatus quidem est aedem Sancti Damiani patris pecuniis reficere, et postea a patre in domo clausus est. Fugit et postea publice declaravit se nihil expectare a patre et, patris vestimento exuto, vestem pauperis ab episcopo accepit. Funditus vitam paupertatis egit, in nihilo quiescens quotienscumque vocem Dei audiebat, etiam si non perfecte eam intellexerat. Devotione sua ad se multos homines congregavit, qui volebant Christum sequi secundum verbum evangelicum ut Beatus Franciscus, Fratres Minores quidem vocatos. Ei, nihil possidentes, Deum laudabant et evangelium predicabant tam in opere quam in verbo. Venit ad Sanctum Franciscum etiam puella familiae nobilis Assisiensis: Sancta Clara, quae, instar Sancti Francisci, communitatem sororum condidit. Cupiens Musulmanos ad Christum convertere, Franciscus iter in Aegyptum fecit, ubi aliqua cum imperatore tractavit et miracula insignia operatus est, sine tamen ulla magna conversione. Die 14 Septembris 1224 Alverniae, in mystica oratione involutus, accepit stigmata Christi in corpore suo. Mortuus est die 3 Octobris 1226, anno XLV aetatis suae. Celebratur quotannis ab Ecclesia Evangelica in Germania ipso die, ab Ecclesia Catholica autem et aliis ecclesiis die 4 Octobris. In diebus antequam mortuus est, conscripsit praeclaras Laudes Creaturarum. Et sanctus patronus paupertatis, oecologiae et animalium putatur.

Opera variarum artium[recensere | fontem recensere]

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Sanctum Franciscum Assisiensem spectant.
  • De Francisco in The Catholic Encyclopedia: an international work of reference (Novi Eboraci: Appleton, 1907–1914) (Anglice)