Jump to content

Sacrum Cor Iesu

E Vicipaedia
Vexillum Societatis Ioannis Baptistae Quebecensis cum Sacro Corde Iesu

Sacrum, saepe Sacratissimum Cor Iesu est cultus Ecclesiae Catholicae et sollemnitas, quae primo die Veneris post sollemnitatem Corporis Domini celebratur.

Ignatius de Loyola et Aloisius Gonzaga Sacrum Cor colunt (pictura Iosephi de Páez(es), 1770)

Iam Anselmus Cantuariensis et Bernardus Claraevallensis saeculi XI et XII cultum Cordis Iesu memorant; Gertrudis de Helfta et Mechthildis Magdeburgensis saeculo XIV de eo narrant. Franciscus Salesius id colebat et Ordo Visitationis ab eo condita hoc morem accepit. Ioannes Eudes de historia huius cultus scripsit et missam cum memoratione Sacri Cordis composuit. Visiones Margaritae Mariae Burgundae magni momenti fuerunt; anno 1685 illa altare primum Sacro Cordo consecravit. Sanctus Claudius de la Colombière Iesuita spiritualis eius eas divulgavit et Societas Iesu saeculo XVII exeimte et saeculo XVIII ineunte multum de hoc cultu promeruit. Tunc et fraternitates Sacru Cordis multae apparuerunt. Cum Societas Iesu dimissa esset, anno 1794 multi Iesuitae Societatem Sacri Cordis formaverunt.

Basilica Sacri Cordis Zagrabiae

Clemens XIII anno 1765 feriam Sacri Cordis fraternitatibus eius permisit, Pius IX anno 1856 omni Ecclesiae eam instituit; Leo XIII omnem humanitatem anno 1899 Sacro Cordi consecarvit. Post Concilium Vaticanum Secundum dies Sacri Cordis sollemnitas facta est. Encyclicae paparum, quae de Sacro Corde colendo dicunt, sunt e Haurietis aquas Pii XII, Miserentissimus Redemptor et Caritate Christi compulsi Pii XI, Annum sacrum Leonis XIII et Dilexit nos Francisci.

Basilicae Sacri Cordis maximae Lutetiae, Bruxellis et Zagrabiae constructae sunt multaeque aliae ecclesiae.

Nexus externi

[recensere | fontem recensere]