Rudolphus van Oppenraay
Rudolphus Martinus Vincentius van Oppenraay[1] (Bemmelae in Geldria die 17 Octobris 1856 natus; Hagae die 2 Ianuarii 1936 mortuus) fuit Iesuita, paedagogus, et philologus Nederlandicus, poeta Latinus.
In Societate Iesu anno 1873 cooptatus, sacerdos anno 1886 creatus est. In Academia Lugduno-Batava gradu doctorali ornatus est; in schola Katwijk urbis Hollandiae Australis docebat annis a 1893 ad 1899 et a 1907 ad 1914; rector collegii Amstelodamensi annis a 1899 ad 1907; philologiae Graecae studebat. Anno 1915 Romam praeposito generali Iesuitarum venit, et Vladimiro Ledóchowski electo assistens eius factus est; hoc munere Romae usque ad annum 1934 fungebatur.
Amor, eius carmen elegiacum, scriptum in laude sancti Damiani Molocaiensis leprosorum missionarii, in Certamine Hoeufftiano laude ornatum est.
Opera[recensere | fontem recensere]
- 1882 Wis- en werktuigkunde in de natuur. Studiën XV. p. 395-418.
- 1889 (recensio) W. Jaspar. Grieksche spraakkunst. Studiën XXXIII, p. 283-288.
- 1890 Amor, carmen eligiacum. Met goud bekroonde Hoeufft-prijsvraag.
- 1893 Libri de republica Atheniensium c.c. I-IV Lugduni Batavorum, G.F. Theonville (115 blz. 8o).
- 1895 (recensio) M. Annaei Lucani Pharsalia cum Commentarijs edidit C.M. Francken. Mus. 174-176.
- 1895 (recensio) Anthologiae Latinae Supplementa. Vol. I. Damasi Epigrammata. Mus. 300.
- 1898 Ontwikkeling of dressuur. Hand. 1e Ned. Philologencongres. Stud. LI. 403-415.
- 1901 Art. 370 bis van het wetboek van strafrecht. Tijdschr. v. Strafrecht XIV 241-245.
- 1901 Het levensrecht der ongeboren vrucht. Strijdschr. v. Prof. H. Treub, Dr. R. van Oppenraay en Prof. Dr. Th. Vlaming 11-16.
- 1901 ΤΥΠΑΝΝΙΚΑ Sertum Nabericum 295-302.
- 1906 (recensio) Jacob Sitzler. Ein aesthetischer Kommentar zu Homer's Odyssee. Mus. 124-126.
- 1906 Schaepman's blijgeestigheid. Mgr. Dr. H.J.A.M. Schaepman herdacht in de hoofdstad, 63-68.
- 1918 Het godsdienstig leven; onderrichtingen, raadgevingen en gebeden, omgewerkt n.h. Duitsch van Tilman Pesch S.J. 7-11 duizendtal. Bussum. Paul Brandt.
- 1919 Grieksche spraakkunst; 6e druk. Lugduni BatavorumJ.W. van Leeuwen.
- 1919 Apologie van het Christendom. 4e druk. Nijmegen L.C.G. Malmberg (430 blz. 8o).
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Et Oppenraaij.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- J.A.J. Barge de Rudolpho van Oppenraay in Nieuw Nederlandsch Biografisch Woordenboek (Nederlandice)
- Rudolphus van Oppenraay in Katholieke Encyclopaedie (Nederlandice)
- Rudolphus van Oppenraay in Biografisch Portaal van Nederland (Nederlandice)
- Rudolphus van Oppenraay in VIAF
- Theodorici Sacré Ab oblvione vindicetur ... Rudolphus van Oppenraay, in: Melissa, 29, 1989 (ubi et Amoris carminis editio nova)