Risus sanctus

E Vicipaedia
Aeroportus Torontinus est situs Benedictionis Torontinae.

Risus sanctus in Christianitate charismatica est genus morum religiosorum quibus homines in templa convocati sponte rident, vehementer cachinnantes. Quae res in multis renovationibus in historia ecclesiastica observata est, sed communis annis 1990 ineuntibus in ecclesiis neocharismaticis et congregationibus Tertiae Spiritus Sancti Undae facta est. Multi homines qui magnae renovationi in aeroportu Toronti Canadae mense Ianuario 1994 habitae aderant sese affirmabant hanc rem experiri, quae Benedictio Torontina mox appellari coepit.

Nexus interni

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Cimino, Richard P. 2001. Trusting the spirit: renewal and reform in American religion. Novi Eboraci: John Wiley & Sons. ISBN 978-0-7879-5160-3.
  • Diamond, Sara. 2000. Not by Politics Alone: The Enduring Influence of the Christian Right. Guilford Press. ISBN 978-1-57230-494-9.
  • Poloma, Margaret M. 2003. Main street mystics: the Toronto blessing and reviving Pentecostalism. Rowman Altamira. ISBN 978-0-7591-0354-2.
  • Richter, Philip. 1996. In The nature of religious language: a colloquium, ed. Stanley E. Porter. Continuum International Publishing Group. ISBN 978-1-85075-580-7.
  • Queen, Edward L., Stephen R. Prothero, et Gardiner H. Shattuck. 2009. Encyclopedia of American religious history. Infobase Publishing. ISBN 978-0-8160-6660-5.
  • Yung, Hwa. 2003. "Endued with Power: The Pentecostal-Charismatic Renewal and the Asian Church in the Twenty-First Century." Asian Journal of Pentecostal Studies 6 (1): 63–82. PDF.