Ripa Alta Adduae
(Redirectum de Ripalta (Langobardia))
Vide etiam paginam discretivam: Ripa Alta (discretiva)
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°28′0″N 9°31′0″E
Numerus incolarum: 8 140
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 45°28′0″N 9°31′0″E
Numerus incolarum: 8 140
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Cremonensis
Geographia
Superficies: 30.4 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Agnanellum, Arsagum, Caxiratum, Cassianum, Comacium, Merlinum, Spinum, Trochazanum, Pandinum
Territoria finitima: Agnanellum, Arsagum, Caxiratum, Cassianum, Comacium, Merlinum, Spinum, Trochazanum, Pandinum
Ripa Alta Adduae[1] seu Ripalta[2][3][4][5][6] (-ae, f.) (alia nomina: Ripa Alta[2], Ripalta Adduae, Ripalta de Addua, Ripalda[2], Ripalta Sicca[2]) (Italiane: Rivolta d'Adda) est oppidum Italiae et municipium, circiter 8 090 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Cremonensi situm. Incolae Ripaltani appellantur.
Insigne[recensere | fontem recensere]
Geographia[recensere | fontem recensere]
- Glarea Abduae (terra),
Clari cives[recensere | fontem recensere]
Ecclesia Catholica Romana[recensere | fontem recensere]
Fractiones, vici et loci in municipio[recensere | fontem recensere]
Municipia finitima[recensere | fontem recensere]
Agnadello, Arzago d'Adda (BG), Casirate d'Adda (BG), Cassano d'Adda (MI), Comazzo (LO), Merlino (LO), Pandino, Spino d'Adda, Truccazzano (MI).
Nexus interni
- Langobardiam (regionem),
- Provinciam Cremonensem,
- Glaream Abduae (terram),
- Cremonam (urbem),
- Municipium Italiae.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Ripaltam Adduae spectant. |
Pinacotheca[recensere | fontem recensere]
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Toponymum Novum
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
- ↑ Privilegium Alexandri III papae 1168 maggio 29, Benevento.
- ↑ Memorie spettanti alla storia, al governo ed alla descrizione della città, e della campagna di Milano, ne' secoli bassi, Volume 9 (Google eBook) conte Giorgio Giulini, Stamperia di G. Bianchi, 1760
- ↑ R. Ambrogio, Nomi d'Italia. Origine e significato dei nomi geografici e di tutti i comuni (Novariae: Istituto Geografico De Agostini, 2009)
- ↑ W. Schweickard, Derivati da nomi geografici (Tubingae: M. Niemeyer, 2006) (Textus apud Google Books)
![]() |
Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes! |