Rhegolithus

Superficies Deimoi, satellitis Martis, ab altitudine 30 chiliometrorum visa, a strato rhegolithi circa 50 metra crasso aestimato contegitur.

Haec celeberrima vestigii humani imago, per navigationem Apollinis 11 facta, texturam rhegolithi lunaris exhibet.

Rhegolithus Erotis. Imago ex 250 metris supra superficiem, cum navis spatialis NEAR Shoemaker adveniret. Latitudo imaginis est 12 metra.
Rhegolithus[1] (Graece ῥῆγος 'lodix' + λίθος 'saxum') est stratum materiae laxae et heterogenae quod saxum solidum contegit, pulverem, solum, saxum confractum, aliasque materias cognatas comprehendens. In Tellure, Luna, nonnullis asteroidibus, atque aliis planetis terrestribus et satellibus naturalibus invenitur.[2]
Nexus interni
Notae[recensere | fontem recensere]
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Merrill, George P. 1897. Rocks, Rock-Weathering, and Soils. Novi Eboraci: Macmillan Company.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
- "Cooperative Research Centre for Landscape, Environments, and Mineral Exploration," apud crcleme.org.au
- "Lunar Regolith and Fragmental Breccias,"Nexus deficitur apud epsc.wustl.edu
- "The Regolith Glossary: Surficial Geology, Soils and Landscapes, Richard A Eggleton, Editor," apud crcleme.org.au
![]() |
Haec stipula ad scientiam spectat. Amplifica, si potes! |