Reservatum Bargusinense

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Pittacia cursualia URSS, ad anniversarium quinquagesimum Reservati Bargusinensis edita

Reservatum Bargusinense[1][2] (Russice Баргузинский заповедник, tr. Barguzinskij zapovednik), sive nunc plenior Reservatum publicum[1] naturae[2] biosphaerae Bargusinense (Russice Баргузинский государственный природный биосферный заповедник, tr. Barguzinskij gosudarstvennyj prirodnyj biosfernyj zapovednik) nominatur, est reservatum in Buriatia, in declivibus occidentalibus iugi Bargusinensis ad litus septentrio-orientale Baicalis lacus situm, aream 374 322 ha (3743 km2) habens.

In districtu Bargusinensi (unde et nomen) regionis Transbaicalensis die 29 Decembris 1916[3] protectionis martum zibellinarum localium gratia conditum, factum est primum reservatum naturae in Russia (et solum eiusmodi in terra illa, ante res novas anni 1917 creatum). Anno 1986 factum est unum e reservatis biosphaerae UNESCO, et ab anno 1996 territorium reservati ad obiectum hereditatis mundialis naturalis UNESCO "Lacus Baical" pertinet.

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. 1.0 1.1 Reservatum publicum Bargusinense (Russice)
  2. 2.0 2.1 Reservatum naturae Bargusinense (Anglice)
  3. Calendario Iuliano, scilicet 11 Ianuarii 1917 Gregoriano.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Reservatum Bargusinense spectant.