Receptorium histamini H4

E Vicipaedia

Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt.

Receptorium histamini H4
Alia HRH4, AXOR35, BG26, GPCR105, GPRv53, H4,
H4R, HH4R
Fontes
ext.
OMIM: 606792
Locus geni (homo)
Chromosomate 18 locatum
Chr. Chromosoma 18 (humanum)

Receptorium histamini H4, abbreviatura HRH4 est receptorium histamini et familiae receptoriorum proteino G copulatorum.

Stimulatio HRH4 chemotaxem mastocytorum atque muitationem formae granulocytorum eosinophilorum contrahit[1]. In testium cellulis Leydigiensibus steroidogenesem receptoriorum H4 ope inhibere videtur[2].

Agonista est Clozapinum, antagonista Pimozidum.

Polymorphismi geni receptorii cancrum contrahere potest.

Historia[recensere | fontem recensere]

In anno 2000 essentia receptorii histamini H4 descripta est[3][4]. Exaequatum cum geno receptorii histamini H3 40% aminoacidorum illis HRH4 aequalia sunt.

Natura receptorii histamini H4[recensere | fontem recensere]

Natura genetica[recensere | fontem recensere]

Genum receptorii histamini H4, HRH4 nominatum, chromosomate 18 locatum est.

Structura receptorii[recensere | fontem recensere]

Receptorium ex 390 aminoacidis constitutum est.

HRH4 et cancer[recensere | fontem recensere]

Mutatio geni receptorii histamini H4 nonnumquam formas cancri instigare videtur, ut cancrum pulmonis.

Cancer pulmonis[recensere | fontem recensere]

Conferatur pagina principalis Cancer pulmonis.

Cuique polymorphismorum geneticorum periculum deformationis carcinomatosae pulmonum inhabitet. Transitio carcinomatosa in cancros pulmonis non cellularum parvarum in parte polymorphismo geni receptorii H4 sociatus sit[5].

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Hofstra C. L., Desai P. J., Thurmond R. L., Fung-Leung W. P. (2003). "Histamine H4 receptor mediates chemotaxis and calcium mobilization of mast cells". The journal of pharmacology and experimental therapeutics 305 (3): 1212-21 
  2. Abiuso A. M., Berensztein E., Pagotto R. M.ö, Pereyra E. N., Medina V., Martinel Lamas D. J., Besio Moreno M., Pignataro O. P., Mondillo C. (2014). "H4 histamine receptors inhibit steroidogenesis and proliferation in Leydig cells". The journal of endocrinology 223 (3): 241-53 
  3. Oda T., Morikawa N., Saito Y., Masuho Y., Matsumoto S. (2000). "Molecular cloning and characterization of a novel type of histamine receptor preferentially expressed in leukocytes". The journal of biological chemistry 275 (47): 36781-6 
  4. Nakamura T., Itadani H, Hidaka Y., Ohta M., Tanaka K. (2000). "Molecular cloning and characterization of a new human histamine receptor, HH4R". Biochemical and biophysical research communications 279 (2): 615-20 
  5. Cai W. K., Zhang J. B., Chen J. H., Meng J. R., Ma X., Zhang J., Zhou Y. L., Xu G. L., He G. H. (2017). "The HRH4 rs11662595 mutation is associated with histamine H4 receptor dysfunction and with increased epithelial-to-mesenchymal transition progress in non-small cell lung cancer". Biochimica et biophysica acta. Molecular basis of disease 1863 (11): 2954-63 

Nexus interni

Haec stipula ad biologiam spectat. Amplifica, si potes!