Quintus Minucius C.f. Rufus

E Vicipaedia

Quintus Minucius C.f. Rufus (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 183 a.C.n.) fuit vir publicus Romanus.

Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Minucius anno 201 a.C.n. aedilis plebeius fuit, anno 200 praetor in Bruttio, anno 197 una cum Gaio Cornelio L.f. Cethego consulatum gessit. In Gallia Cisalpina pugnavit et Boiis et Liguribus victis ovationem accepit. Antiocho III rege Syriae anno 189 victo in orientem caput legationis missus est, ut hanc regionem in novam ordinem redigeret. Anno 183 legatus ad Gallos in Gallia Cisalpina missus est.

Fontes[recensere | fontem recensere]

Titus Livius, Ab urbe condita, XXXI 4,6,12,13; XXXII 1,27–31, XXXIII 22,23.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]


Antecessores:
Titus Quinctius Flamininus et Sextus Aelius Q.f. Paetus Catus
Consul
197 a.C.n.
cum
Gaio Cornelio L.f. Cethego
Successores:
Lucius Furius Sp.f. Purpureo et Marcus Claudius M.f. Marcellus