Publius Licinius C.f. Crassus

Publius Licinius C.f. Crassus (natus saeculo 3 a.C.n., mortuus post annum 167 a.C.n.) fuit vir publicus ac militaris Romanus.

Gens[recensere | fontem recensere]

Gaius Licinius C.f. Crassus frater anno 168 a.C.n. consul Romanus fuit.

Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Anno 176 praetor in provinciam Hispaniam Citeriorem abire negavit verecundiam reliosam praetendens^[1]. Anno 171 una cum Gaio Cassio C.f. Longino consul electus bellum contra Persem Macedonum regem ei traditum est^[2]. Apud Callinicum montem victus est, sed tamen a rege deditionem posposcit^[3]. Anno 170 a.C.n. proconsul Graecos in servitutem abduci sivit^[4], quare a senatu multa ei demptum est^[5]. Anno 167 legatus inter Pergamum urbem et Galatos pacem composuit^[6].

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Fridericus Münzer: Licinius 60). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band XIII,1, Stuttgart 1926, Sp. 286–287.
Petrus C. Nadig, "[I 14] L. Crassus, P." in Der Neue Pauly vol. 7 (Stutgardiae: Metzler, 1999. ISBN 3-476-01477-0) col. 163.

Notae[recensere | fontem recensere]

↑ Titus Livius, Abe urbe condita XLI 14,5; 15,9-10; 27,2; XLII 32,1seqq
↑ Titus Livius, op.cit. XLII 32,1-5
↑ Polybius, Historiae XXVII 8,7-10; Titus Livius, op.cit. XLII 62,8-12
↑ Titus Livius, Periochae XLIII
↑ Zonaras, IX 22
↑ Titus Livius, Ab urbe condita XLV 34,10-14

Antecessores: Gaius Popillius P.f. Laenas et Publius Aelius P.f. Ligus	Consul 171 a.C.n. cum Gaio Cassio C.f. Longino	Successores: Aulus Hostilius L.f. Mancinus et Aulus Atilius C.f. Serranus

[1] Titus Livius, Abe urbe condita XLI 14,5; 15,9-10; 27,2; XLII 32,1seqq

[2] Titus Livius, op.cit. XLII 32,1-5

[3] Polybius, Historiae XXVII 8,7-10; Titus Livius, op.cit. XLII 62,8-12

[4] Titus Livius, Periochae XLIII

[5] Zonaras, IX 22

[6] Titus Livius, Ab urbe condita XLV 34,10-14

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]