Platina (Italia)

E Vicipaedia
(Redirectum de Platena)

Vide etiam paginam discretivam: Platina (discretiva)

Wikidata Platina (Italia)
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°8′0″N 10°22′0″E
Numerus incolarum: 3 455
Zona horaria: UTC+1, UTC+2

Gestio

Procuratio superior: Platina Drizona, Provincia Cremonensis

Geographia

Superficies: 19.97 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Betriacum, Castrum Didoni, Drizona, Fanum Sancti Ioannis in Cruce, Solarolum, Aldenum, Riparolium (Langonbardia), Cannetum, Torna

Tabula aut despectus

Platina (Italia): situs
Platina (Italia): situs
Platina (Italia)

Platina[1] (-ae, f.) (alia nomina: Platena[1][2], Pladena[1][2], Castrum Platinae) (Italiane: Piadena) est vicus Italiae, et fractio caput municipii Platinae Drizonae. Incolae Platinenses appellantur.

Sententia[recensere | fontem recensere]

Sententia municipalis est: PROSPERA ET PROBATA PLATINA.

Historia[recensere | fontem recensere]

Platina fuit Italiae municipium, circiter 3 580 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Cremonensi situm.

Die 1 Ianuarii 2019 municipium Drizonae coniunxit se cum municipio Platinae ut constituiret municipium novum Platinae Drizonae.

Incolae notabiles[recensere | fontem recensere]

  • Bartholomaeus Platina, simplicius "Platina" (sic Latine ex oppido nativitatis appellatus), auctor bibliothecariusque Vaticanus, hic anni 1421 natus

Aedificia egregia[recensere | fontem recensere]

  • Conventum Geroliminorum.

Ecclesia Catholica Romana[recensere | fontem recensere]

Fractiones, vici et loci in municipio[recensere | fontem recensere]

Fractiones[recensere | fontem recensere]

San Lorenzo Guazzone, San Paolo Ripa d'Oglio, Vho.

Municipia finitima[recensere | fontem recensere]

Calvatone, Canneto sull'Oglio (MN), Casteldidone, Drizzona, Rivarolo Mantovano (MN), San Giovanni in Croce, Solarolo Rainerio, Tornata, Voltido.

Nexus interni

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Platinam spectant.

Pinacotheca[recensere | fontem recensere]

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. 1.0 1.1 1.2 J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3}
  2. 2.0 2.1 Nomi d'Italia - AAVV, De Agostini

Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes!