Petronius Probinus

E Vicipaedia

Petronius Probinus (natus saeculo 5, mortuus post annum 512) vir publicus Romanus sub regno Odoacris fuit.

Familia[recensere | fontem recensere]

Pater eius Rufius Achilius Maecius Placidus (consul 481) erat, filius Flavius Rufius Petronius Nicomachus Cethegus, qui anno 504 consulatum gessit. Habuit filiam praeterea, quae Blesilla nominabatur[1].

Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Petronius anno 489 una cum Flavio Eusebio consulatum gessit. Adiuvit Laurentium antipapam contra Symmachum papam. Anno 511/512 patricius fuit.

Legenda[recensere | fontem recensere]

  • (Petronius) Probinus 2», The Prosopography of the Later Roman Empire, Volume 2, Cambridge University Press, 1980, pp. 909-910.

Notae[recensere | fontem recensere]


Antecessores:
Claudius Iulius Ecclesius Dynamius et Rufius Achilius Sividius (in occidente)
Consul
489
cum
Flavio Eusebio
Successores:
Flavius Anicius Probus Faustus Iunior (in occidente) et Flavius Longinus II (in oriente, sine collega)