Peccatum

E Vicipaedia
(Redirectum de Peccator)
Septem peccata capitalia ab Hieronymo Bosch picta.

Peccatum in rebus religiosis aliquod falsum atque malum esse multi homines putant.

Biblia Sacra dicit peccare esse aliquid contra voluntatem Dei facere: Adam et Eva primo peccavisse Liber Genesis narrat.

Iesus Christus peccata condonavisse traditur. Christiani Patrem nostrum orant, ut Deus peccata condonet.

Ecclesia Catholica[recensere | fontem recensere]

Ex canone 1850 Catechismi Catholicae Ecclesiae:

Peccatum est in Deum offensa: « Tibi, Tibi soli peccavi et malum coram Te feci » (Ps 51,6). Peccatum se contra Dei amorem erga nos extollit et ab eo nostra amovet corda. Idem, sicut primum peccatum, inoboedientia est, contra Deum rebellio, propter voluntatem essendi « sicut Deus » (Gn 3,5), bonum et malum cognoscendo et determinando. Sic peccatum est « amor sui usque ad contemptum Dei ». Propter hanc sui ipsius superbam exaltationem, peccatum oboedientiae Iesu quae salutem perfecit, per diametrum est oppositum.

Theologia Catholica discernit peccatum mortale a peccato veniali. Nam secundum canones 1854 et 1855 catechismi Ecclesiae Catholicae: "Peccata secundum eorum gravitatem oportet aestimare. Distinctio inter peccatum mortale et peccatum veniale, quae iam in scriptura percipitur, in ecclesia traditione praevaluit. Eam experientia hominum confirmat."

  • Peccatum mortale, per gravem Legis Dei infractionem, in corde hominis destruit caritatem; hominem avertit a Deo qui finis eius est ultimus eiusque beatitudo, Illi bonum praeferens inferius.
  • Peccatum veniale caritatem subsistere sinit, etiamsi eam offendat et vulneret.

Secundum theologicum maiorum morem, septem sunt peccata capitalia:

  1. Superbia
  2. Avaritia
  3. Gula
  4. Ira
  5. Luxuria
  6. Invidia
  7. Acedia

Nexus interni

Nexus externus[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad peccata spectant.