Pax Augustana

-2 Latinitas huius rei dubia est. Corrige si potes. Vide {{latinitas}}.

Pax Augustana^[1] fuit pactum pacis inter status Imperii^? et Ferdinandum I imperatorem, qui ad Caroli V fratris vicem egit,^[2] die 25 Septembris anni 1555 sanctum, iis, qui Confessioni Augustanae adhaerebant, lege imperii pacem et patrimonium certo affirmans.

Protestantes principes Germani anno 1531 Foedus Smalcaldicum inierant; pluries autem in acie a Carolo V imperatore victi Interim Augustanum accipere coacti sunt. Cum Mauritius, dux Saxoniae, ab imperatoris partibus ad Protestantes transiisset, bellum inter Catholicos et Protestantes renovatum atque imperator a^? Germania fugatus est.

Interea Ferdinandus I cum civitatibus imperialibus^? anno 1552 Bataviae Bavariae indutias, anno 1555 Pacem Augustanam agitabat.

Pace Augustana, bellum domesticum in Germania ad tempus (usque ad Bellum tricennale) terminatum est. Secundum formulam “cuius regio, eius religio” principibus inde licebat pro suo territorio suisque subiectis religionem deligere. Incolis minime ius religionis libere eligendi, sed tantum ius emigrandi concessum est. Specimen imperii Christiani universalis submotum, potestas imperatoris una cum Imperio Romano Sacro infirmatum est.

Notae[recensere | fontem recensere]

↑ Ad nomen Latinum, vide rem apud archive.org curatam.
↑ Gerhard Ruhbach, "Augsburger Religionsfrieden," in Helmut Burkhardt ry Uwe Swarat, eds., Evangelisches Lexikon für Theologie und Gemeinde (Wuppertal: R. Brockhaus Verlag, 1992, ISBN 3417246415), 157.

[1] Ad nomen Latinum, vide rem apud archive.org curatam.

[2] Gerhard Ruhbach, "Augsburger Religionsfrieden," in Helmut Burkhardt ry Uwe Swarat, eds., Evangelisches Lexikon für Theologie und Gemeinde (Wuppertal: R. Brockhaus Verlag, 1992, ISBN 3417246415), 157.

[1]

[2]