Otto Landsberg

E Vicipaedia

Otto Landsberg (natus 4 Decembris 1869 Rybnik in oppido (Silesia), mortuus 9 Decembris 1957 Baarn (Traiectum ad Rhenum (provincia))) vir publicus Germaniae et sodalis factionis SPD fuit.

Iuventus et munus[recensere | fontem recensere]

Iudaica origine natus Landsberg maturitatem adeptus est et ab anno 1887 Berolini iurisprudentiae studebat. Anno 1890 primam probationem accepit et anno 1895 secunda probatione accepta causidicus Magdeburgi laborabat.

Cursus honorum[recensere | fontem recensere]

Landsberg, qui ab anno 1890 sodalis SPD erat, annis 1903 - 1909 decurio urbis Magdeburgi est. Anno 1912 etiam legatus Dietae Imperii Germanici electus est. Bello Orbis Terrarum I exorto factionem ad defendendam patriam adhortabatur.10 Novembris 1918, post casum monarchiae, legatus Consilii Legatorum Populi una cum Friderico Ebert et Philippo Scheidemann (ambo factionis SPD) et tribus legatis factionis USPD factus est. 19 Ianuarii 1919 legatus Consilii Formae Civitatis Constituendae electus est. 13 Februarii 1919 Administer Imperii Iustitiae in consilio ministrorum Scheidemann factus est. Una cum ceteris administris 20 Iunii a magistratu recessit, cum condiciones Foederis Versaliorum palam factae essent. Annis 1924 - 1933 iterum legatus Dietae Imperii fuit.

Praeter cursum honorum[recensere | fontem recensere]

Annis 1920 - 1923 legatus Germaniae in Belgica fuit, deinde iterum causidicus laboravit et inter alios et anno 1925 iurisconsultus Friderici Ebert praesidis rei publicae fuit, cum eius dignitas laesa esset.

Exilium[recensere | fontem recensere]

Cum anno 1933 Nazistae Germaniae rerum potiti essent, Landsberg primo in Cechoslovaciam, deinde Belgicam et postremo Bataviam fugit. Annis 1940 - 1945, cum Nazistae Bataviam occuparent, Landberg ab amicis abditus itaque servatus est. Post finem Belli Orbis Terrarum II in Batavia mansit et anno 1957 mortuus est.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Ministri Iustitiae Imperii Germanici

Otto Landsberg (SPD) | Eugenius Schiffer (DDP) | Andreas Blunck (DDP) | Rudolphus Heinze (DVP) | Eugenius Schiffer (DDP) | Gustavus Radbruch (SPD) | Rudolphus Heinze (DVP) | Gustavus Radbruch (SPD) | Ericus Emminger (BVP) | Curtius Joël (nullius factionis) | Iosephus Frenken (Centrum) | Ioannes Luther (pro tempore, nullius factionis) | Gulielmus Marx (Centrum) | Ioannes Bell (Centrum) | Anscharius Hergt (DNVP) | Ericus Koch-Weser (DDP) | Theodorus de Guérard (Centrum) | Ioannes Victor Bredt (Factio medii ordinis) | Curtius Joël (nullius factionis) | Franciscus Gürtner (nullius factionis, ab anno 1937 NSDAP) | Franciscus Schlegelberger (NSDAP) | Otto Georgius Thierack (NSDAP)

Consilium Ministrorum Scheidemann (13 Februarii 1919 - 20 Iunii 1919)

Philippus Scheidemann (SPD) | Eugenius Schiffer (DDP) | Bernhardus Dernburg (DDP) | Ulricus de Brockdorff-Rantzau (nullius factionis) | Hugo Preuß (DDP) | Otto Landsberg (SPD) | Rudolphus Wissell (SPD) | Robertus Schmidt (SPD) | Gustavus Bauer (SPD) | Gustavus Noske (SPD) | Ioannes Bell (Centrum) | Ioannes Giesberts (Centrum) | Iosephus Koeth (nullius factionis) | Georgius Gothein (DDP) | Eduardus David (SPD) | Matthias Erzberger (Centrum)