Nicolaus Berdjaev
Nicolaus Berdjaev
Obitus: 24 Martii 1948; Clemartium
Patria: Francia, Imperium Russicum, Unio Sovietica, Res publica Russica, Russica Sovietica Foederativa Socialistica Res Publica, Res Publica Vimariana
Familia
Coniunx: Lydia Yudifovna Berdyaev
Memoria
Nicolaus Alexandri filius Berdjaev (Russice Николай Александрович Бердяев, tr. Nikolaj Aleksandrovič Berdjaev; Kioviae natus die 18 Martii 1874, Clemartii mortuus die 24 Martii 1948) fuit philosophus mysticus religiosus Russicus, ad exsistentialismum proximus.
Berdjaev tempore studii sui Universitate Kioviensi in motu democratico sociali participavit, propterea anno 1897 ex universitate exclusus et exsilio affectus est. Initio ad marxistas "legales" pertinens, theoriam socialismi ethici elaborabat. Dein in positione sua philosophica e positivismo ad idealismum metaphysicum venit et circa annum 1905 ad motum philosophicum religiosumque, vias novas ad Deum quaerentem, se adiunxit. Rerum novarum Octobrium (ut et omnium revolutionum socialium politicarum) inimicus, Berdjaev anno 1922 e Russia Sovietica emissus est, postquam Berolini, ab anno 1924 autem Lutetiae et annis ultimis vitae suae Clemartii in Francia colebat. Ad evolutionem exsistentialismi et personalismi contribuit. Ut expressor traditionum philosophiae religiosae et idealisticae Russicae atque ideologus anticommunismi notus est.
Bibliographia[recensere | fontem recensere]
- Tamara F. Klepinina, Bibliographie des oeuvres de Nicolas Berdiaev, Institut d'Études Slaves, Parisiis 1978. ISBN 978-2-7204-0128-2
- W. Wallace Cayard & Tamara Klépinine, Bibliographie des études sur Nicolas Berdiaev, Institut d'Études Slaves, Parisiis 1992. ISBN 978-2-7204-0244-9
Nexus interni
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Nicolaum Berdjaev spectant. |