Mosarabes

Latinitas bona
E Vicipaedia
(Redirectum de Musarabiti)
Exemplum architecturae Mosarabum

Mosarabes[1] (-um, m. pl), vel Mixtarabes,[2] vel Muzarabici,[3] (ex verbo Arabico musta`rab مستعرب 'ille qui simul arabus est'), est nomen datum Medio Aevo Hispanico gentibus duabus:

  • Christiani illi qui modo Mochametanorum vivebant: habitu, vestimentis, lingua et consuetidinibus.

Mosarabes quoque linguam propriam habebant, quae una ex linguis Romanicis erat, sed multa verba Arabica tenuit. Simile ob eos liturgia Hispanica Visigothorum preservata fuit.

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. "Mosarabes pl., and with etymologizing perversion Mixtarabes" (Oxford English Dictionary, sub voce Mozarabic).
  2. Ibidem.
  3. Vide bibliographiam.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Kenneth Baxter Wolf, Christian Martyrs in Muslim Spain, ch 1 "Christians in Muslim Córdoba"
  • Thomas E. Burman, Religious polemic and the intellectual history of the Mozarabs, c. 1050-1200. Leiden 1994
  • P Chalmeta, "The Mozarabs", in Encyclopedia of Islam, 2nd edition, Leiden
  • Juan Gil (ed.), Corpus scriptorum Muzarabicorum, Madrid 1973
  • Mikel de Epalza, "Mozarabs: an emblematic Christian minority in Islamic al-Andalus", in Jayyusi (ed.) The legacy of Muslim Spain (1994), 148-170.
  • Hanna Kassis, "Arabic-speaking Christians in al-Andalus in an age of turmoil (fifth/eleventh century until A.H. 478/A.D. 1085)", in Al-Qantarah, vol. 15/1994, 401-450.
  • H D Miller & Hanna Kassis, "The Mozarabs", in Menocal, Scheindlin & Sells (eds.) The literature of al-Andalus, Cambridge (2000), 418-434.
  • Leopoldo Peñarroja Torrejón, Cristianos bajo el islam: los mozárabes hasta la reconquista de Valencia. Madrid, Credos, 1993