Mors (personificatio)

E Vicipaedia
Statua mortis in Ecclesia Cathedrali Augustae Treverorum Augustae Treverorum Germaniae.
Occidentalis mortis pictura ut sceletus falcem tractans.
Mors et avaritia, pictura Hieronymus Boschii?.
Sancta Mors. Noi Laredi Texiae, 2007.
Insigne militare.

Mors ipsa est elementum commune in cultura et historia, quod vis personificata multis modis excogitata est. Secundum nonnullas mythologias, Messor Torvus mortem victimae tantum adveniens efficit. Homines vicissim in nonnullis fabulis vitam retinere conantur per adventum mortis vitandum, aut per mortem pretiis vel dolis arcendam. Alii ferunt larvam mortis solum esse psychopompum, qui, ultima vincula inter animam et corpus separans, defunctum ad vitam post mortem ducit, tempus et modum mortis non continens. In multis mythologiis, mors mas, sed in aliis femina personificatur (exempli gratia, Marzanna in mythologia Slavica).

In poesi Graeca[recensere | fontem recensere]

Iam in Iliade sexto decimo carmine, Sarpedone, Iovis filio, ad Troiam occiso Mors personificata una cum Somno fratre Iovis et Apollinis iussu corpus in Lyciam vehit. Postea persona tragoediarum quoque fuit ut in Alcestide Euripidea et iam antea Phrynichea[1]. Ab artificibus Mors alata fingebatur, gladio nonnumquam armata.

In cultura populo grata[recensere | fontem recensere]

Pelliculae[recensere | fontem recensere]

Televisio[recensere | fontem recensere]

  • Dead Like Me (2003–2004)
  • Supernatural (2010–2015)

Nexus interni

Notae[recensere | fontem recensere]

  1. Servius, Ad Aeneidem IV.694.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Bender, A. P. 1894. Beliefs, Rites, and Customs of the Jews, Connected with Death, Burial, and Mourning. The Jewish Quarterly Review 6(2):317–347. doi:10.2307/1450143. JSTOR 1450143.
  • Bender, A. P. 1894. Beliefs, Rites, and Customs of the Jews, Connected with Death, Burial, and Mourning. The Jewish Quarterly Review 6(4):664–671. doi:10.2307/1450184. JSTOR 1450184.
  • Böklen, Ernst. 1902. Die Verwandtschaft der Jüdisch-Christlichen mit der Parsischen Eschatologie. Gottingae: Vendenhoeck & Ruprecht.
  • Dillmann, August. 1895. Handbuch der alttestamentlichen Theologie. Lipsiae: S. Hirzel.
  • Gordon, Maurice Bear. 1941. Medicine among the Ancient Hebrews. Isis 33(4):454–485. doi:10.1086/358601. JSTOR 330623.
  • Hamburger, J[acob]. 1884. Tod. Real-Encyclopädie für Bibel und Talmud: Wörterbuch zum handgebrauch für Bibelfreunde, Theologen, Juristen, Gemeinde- und Schulvorsteher, Lehrer &c. 1:990–992. Strelitz et Mecklenburg: Auctor ("Selbstverlag des Verfassers"). Textus.
  • Herzog, Edgar. 1983. Psyche and death: death-demons in folklore, myths, and modern dreams. Conv. David Cox et Eugene Rolfe. Primus titulus: Psyche und Tod. Dallasiae Texiae: Spring Publications. ISBN 0882145045.
  • Joël, David (1881). Der Aberglaube und die Stellung des Judenthums zu Demselben. Breslau: F.W. Jungfer's Buch 
  • Kohut, Alexander (1866). Ueber die Jüdische Angelologie und Dämonologie in Ihrer Abhängigkeit vom Parsismus. Leipzig: Brockhaus 
  • Lynette, Rachel (2009). The Grim Reaper. Monsters. Farmington Hills, MI: KidHaven Press. ISBN 9780737745689 
  • Milton, John. Paradise Lost 
  • Olyan, Saul M. (1993). A Thousand Thousands Served Him: Exegesis and the Naming of Angels in Ancient Judaism. Texte und Studien zum antiken Judentum, 36. Tübingen: J. C. B. Mohr. ISBN 9783161460630 
  • Schwab, Moïse (1897). Vocabulaire de l'Angélologie d'Après les Manuscrits Hebreux de la Bibliothèque Nationale. Paris 
  • Stave, Erik (1898). Ueber den Einfluss des Parsismus auf das Judenthum. Haarlem: E. F. Bohn 
  • Weber, F. W. (1897). Jüdische Theologie auf Grund des Talmud und verwandter Schriften, gemeinfasslich dargestellt. Leipzig: Dörffling & Franke 
  • Winer, Georg Benedikt. 1848. Satan. Biblisches Realwörterbuch zum Handgebrauch für Studirende, Kandidaten, Gymnasiallehrer und Prediger. Ed. 3a, 2:383–386. Lipsiae: Carl Heinrich Reclam. Textus.

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad personificationem mortis spectant.