Marcianum (Aemilia-Romania)
(Redirectum de Morceanum)
Vide etiam paginam discretivam: Morcianum (discretiva)
Vide etiam paginam discretivam: Marcianum (discretiva)
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 43°55′0″N 12°39′0″E
Numerus incolarum: 7 020
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 43°55′0″N 12°39′0″E
Numerus incolarum: 7 020
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Ariminensis
Geographia
Superficies: 5.44 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Mons Floris, Fanum Sancti Lauditii, Castrum Sancti Clementis, Castrum Mariniani
Territoria finitima: Mons Floris, Fanum Sancti Lauditii, Castrum Sancti Clementis, Castrum Mariniani
Marcianum[1] (-i, n.) (alia nomina: Castrum Morzani[2], Marsionum[3]) (Italiane: Morciano di Romagna) est oppidum Italiae et municipium, circiter 7 000 incolarum, in Regione Aemilia-Romania et in Provincia Ariminensi situm. Incolae Marcianenses appellantur.
Insigne[recensere | fontem recensere]
Sententia[recensere | fontem recensere]
Sententia municipalis est: Vetus Morceani Forum
Clari cives[recensere | fontem recensere]
Morciani olim vixerunt aut nati sunt et hodie vivunt multi praeclari viri atque feminae, inter alios:
- Arnaldus Pomodoro, clarus sculptor Italianus.
Municipia finitima[recensere | fontem recensere]
- Fanum Sancti Lauditii (olim Plebs Sancti Leoditii, Plebs Sancti Laudicii, deinde Castrum Lauditii) (Italiane: Saludecio),
- Mons Floris (olim Castrum Montis Floris) (Italiane: Montefiore Conca),
- Castrum Sancti Clementis (Italiane: San Clemente),
- Castrum Mariniani (olim Fanum Sancti Ioanni in Mariniano) (Italiane: San Giovanni in Marignano).
Nexus interni
- Aemilia-Romania (regio),
- Provincia Ariminensis,
- Romaniola (terra),
- Mons Feretri (terra),
- Ariminum (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
![]() |
Vicimedia Communia plura habent quae ad Marcianum spectant. |
Pinacotheca[recensere | fontem recensere]
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ C. G. Vanni, L'estremo lembo della terra di Romagna, 1970
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
![]() |
Haec stipula ad urbem spectat. Amplifica, si potes! |