Montes Scandinaviae
Montes Scandinaviae[1] vel montes Scandinavici[2] (Norvegice Kjølen, Suecice Skanderna, Finnice Skandit) sunt montes, qui per totam paeninsulam Scandinavicam extenduntur. Norvegiae paene totam terram occupant, et litora maris Septentrionalis formant; valles inter iuga montium Scandinaviae sunt fiorda Norvegica. In Suecia, decliviora sunt, et pedetemptim ad planitiem descendunt. Pars montium Scandinaviae exigua et Finnia septentrionali sita est.
Montium Scandinaviae altissimus et Galdhøpiggen, mons Norvegicus; in Suecia, mons altissimus est Kebnekaise (2106 m). Pars montium septentrionalis interdum Sevo[3] (Norvegice Kjölen) nuncupabatur.
Multa flumina, quorum maxima Torna, Angermannus, Dalecarlius Occidentalis et Orientalis, in montibus Scandinaviae oriuntur.
Notae[recensere | fontem recensere]
- ↑ Ioachimi Frederici Schouw, Specimen geographiae physicae comparativae (Hauniae, 1828), 28; Aemilii Isensee, Elementa nova geographiae et statistices medicinalis (Berolini, 1833), 72.
- ↑ Schouw, ibidem, p. 33.
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus, Brunopoli 1972, vol. III, p. 376.
Nexus externi[recensere | fontem recensere]
|
Situs geographici et historici: Locus: 65°0′0″N 14°0′0″E • GeoNames • Store norske Lexikon • Большая российская энциклопедия |
|
Haec stipula ad geographiam spectat. Amplifica, si potes! |