Mater Matuta

E Vicipaedia
Mater Matuta, Altes Museum Berolini

Mater Matuta in mythologia Romana fuit dea veris, partus et incrementi. Dea benigna fuit, cuius in honorem quotannis die 11 Iunii Matralia celebrata sunt. Sacra ei dicata Romae prope Forum Boarium in Area sacra di Sant’Omobono (in uno templo cum Fortuna dea) et Satrici in Latina urbe reperta sunt.

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

  • Manfred Halberstadt: Mater Matuta. Frankfurter Studien zur Religion und Kultur der Antike, Vol. 8, Dissertatio 1934. Francufurti ad Moenum 1934.
  • Henry Link: Mater Matuta. In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Vol. XIV,2, Stuttgardiae 1930, Col. 2326–2329.
  • Francesca Prescendi: Mater Matuta. In: Der Neue Pauly (DNP). Vol. 7, Metzler, Stuttgardiae 1999, ISBN 3-476-01477-0, Col. 1000 s.
  • Georg Wissowa: Mater Matuta. In: Wilhelm Heinrich Roscher (ed.): Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie. Vol. 2,2. Lipsiae 1897, Col. 2462–2464 (in interrete).

Haec stipula ad religionem spectat. Amplifica, si potes!