Manuel II Palaeologus

Latinitas nondum censa
E Vicipaedia
Wikidata Manuel II Palaeologus
Res apud Vicidata repertae:
Manuel II Palaeologus: imago
Manuel II Palaeologus: imago
Nativitas: 27 Iunii 1350; Constantinopolis mediaevalis
Obitus: 21 Iulii 1425; Constantinopolis mediaevalis
Patria: Imperium Romanum Orientale

Familia

Genitores: Ioannes V Palaeologus; Helena Kantakouzene
Coniunx: Helena Dragaš
Proles: Ioannes VIII Palaeologus, Theodorus II Palaeologus, Andronikos Palaiologos, Lord of Thessalonica, Demetrios Palaiologos, Thomas Palaeologus, Zampia Palaiologina, Constantinus XI Palaeologus
Familia: Palaeologi

Insignia heraldica

Manuel II Palaeologus: insigne
Manuel II Palaeologus: insigne

Manuel II Palaeologus (Graece Μανουὴλ Παλαιολόγος, natus die 27 Iunii 1350; mortuus die 21 Iulii 1425), filius decessoris sui Ioannis V, fuit auctor Graecus et imperator Constantinopolitanus ab anno 1391 usque ad mortem. Demetrius Cydones sub hoc principatu mesazon seu primus minister meruit annis 1391-1396.

Manuel Palaeologus in matrimonium duxit Helenam Dragasem principissam Serbiae et ex ea genuit:

De citatione Manuelis II a papa Benedicto XVI facta[recensere | fontem recensere]

Mense Septembri 2006, papa Benedictus XVI fecit iter in patriam suam, Bavariam. Apud universitatem Ratisbonae sermonem de fide et ratione in religione Christiana ac Islamica habuit et Manuelis II sententiam de religione Islamica evocavit, quae (is dixit) non recte intellecta est et orbe terrarum controversias et etiam tumultus concitavit.

Nummus Manuelis II
Nummus Manuelis II

Fontes rerum gestarum Manuelis II[recensere | fontem recensere]

Bibliographia[recensere | fontem recensere]

Editiones operum
Eruditio
  • M. A. Andreeva, "Zur Reise Manuels II. Palaiologos nach Westeuropa" in Byzantinische Zeitschrift vol. 34 (1934) pp. 37-47
  • John W. Barker, Manuel II Palaeologus (1391-1425): A Study in Late Byzantine Statesmanship. Brunswick Novae Caesareae: Rutgers University Press, 1969
  • Charalambos Dendrinos, "Manuel II Palaeologus in Paris (1400-1402): Theology, Diplomacy, and Politics" in Greeks, Latins, and Intellectual History 1204-1500 (2011. Bibliotheca vol. 11)
  • George T. Dennis, The Reign of Manuel II Palaeologus in Thessalonica, 1382-1387. Romae: Pontificium Institutum Orientalium Studiorum, 1960
  • R. J. Loenertz, "L'exil de Manuel II Paléologue à Lemnos" in Orientalia Christiana periodica vol. 38 (1972) pp. 116-140
  • Nevra Necipoğlu, Byzantium Between the Ottomans and the Latins: Politics and Society in the Late Empire. Cantabrigiae: Cambridge University Press, 2009 (Paginae selectae apud Google Books)
  • Klaus-Peter Todt, "MANUEL II. PALAIOLOGOS" in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon  vol. 5 (Herzberg, 1993. ISBN 3-88309-043-3) , columnae 728–731 (Theodisce)
  • A. A. Vasiliev, "Putešestvie vizantijskago imperatora Manuila Paleologa po zapadnoi Evrope (1399-1403)" in Журналъ Министерства народнаго просвѣщенія n.s. vol. 39 (1912) pp. 260-304
  • Elizabeth A. Zachariadou, "Manuel II Palaeologos on the strife between Bāyezīd I and Ḳāḓị Burhān al-Dīn Aḥmad" in Bulletin of the School of Oriental and African Studies vol. 43 (1980) pp. 471-481

Nexus externi[recensere | fontem recensere]

Vicimedia Communia plura habent quae ad Manuelem II Palaeologum spectant.
Imperatores Constantinopolitani

379–395 Theodosius I • 395–408 Arcadius • 408–450 Theodosius II • 450–457 Marcianus • 457–474 Leo I • 474 Leo II • 474–491 Zeno • 475-476 Flavius Basiliscus • 491–518 Anastasius I • 518–527 Iustinus I  • 527–565 Iustinianus I • 565–578 Iustinus II • 578–582 Flavius Tiberius Constantinus • 582–602 Mauricius • 602–610 Phocas • 610–641 Heraclius • 641 Constantinus III • 641 Heraclius II Heraclonas • 641–668 Constans II • 668–685 Constantinus IV • 685–695 Iustinianus II • 695–698 Leontius • 698–705 Tiberius III • 705–711 Iustinianus II • 711–713 Philippicus • 713–715 Anastasius II • 715–717 Theodosius III • 717–741 Leo III Isaurianus • 741–775 Constantinus V • 775–780 Leo IV • 780–797 Constantinus VI • 797–802 Irene • 802–811 Nicephorus I • 811 Stauracius • 811–813 Michael I Rhangabus • 813–820 Leo V Armenius • 820–829 Michael II • 829–842 Theophilus • 842–867 Michael III • 866–886 Basilius I Macedonius • 886–912 Leo VI Sapiens • 912–913 Alexander • 913–959 Constantinus VII Porphyrogenitus • 919–944 Romanus I Lacapenus • 959–963 Romanus II • 963–969 Nicephorus II Phocas • 969–976 Ioannes I Tzimisces • 976–1025 Basilius II Bulgaroctonus • 1025-28 Constantinus VIII • 1028-34 Romanus III Argyrus • 1034-41 Michael IV Paphlagon • 1041-42 Michael V • 1042 Zoë • 1042 Theodora • 1042-55 Constantinus IX Monomachus • 1055-56 Theodora • 1056–57 Michael VI Stratioticus • 1057–59 Isaacius I Comnenus • 1059–67 Constantinus X Ducas • 1067–78 Michael VII Ducas • 1068–71 Romanus IV Diogenes • 1078–81 Nicephorus III Botaniates • 1081–1118 Alexius I Comnenus • 1118–43 Ioannes II Comnenus • 1143–80 Manuel I Comnenus • 1180–83 Alexius II Comnenus • 1182–85 Andronicus I Comnenus • 1185–95 Isaacius II Angelus • 1195–1203 Alexius III Angelus • 1203–04 • Alexius IV Angelus • 1204 Alexius V Ducas • 1204–1222 Theodorus I Lascares • 1222–1254 Ioannes III Ducas Batatzes • 1254–1258 Theodorus II Ducas Lascares • 1258–1261 Ioannes IV Ducas Lascares • 1261–1282 Michael VIII Palaeologus • 1282–1328 Andronicus II Palaeologus • 1328–1341 Andronicus III Palaeologus • 1341–1347 Ioannes V Palaeologus • 1347–1354 Ioannes VI Cantacuzenus • 1355–1376 Ioannes V Palaeologus • 1376–1379 Andronicus IV Palaeologus • 1379–1391 Ioannes V Palaeologus • 1390 Ioannes VII Palaeologus • 1391–1425 Manuel II Palaeologus • 1425–1448 Ioannes VIII Palaeologus • 1448–1453 Constantinus XI Palaeologus

Haec stipula ad biographiam spectat. Amplifica, si potes!